یادداشت؛
سرزمین صبح آرام، کماکان زن ستیز

کره جنوبی با افزایش نابرابری جنسیتی و جرایم علیه زنان، بهویژه خشونتهای فیزیکی و جنسی دیجیتال، مواجه است و مردان جوان تحصیلکرده، زنان را مقصر مشکلات اجتماعی میدانند.
به گزارش خبرنگار فرق و ادیان خبرگزاری رسا، در کره جنوبی، نابرابری جنسیتی با نرخ بالای جرایم فیزیکی و دیجیتالی علیه زنان در حال افزایش است که عمدتاً توسط مردان جوان تحصیلکرده انجام میشود که زنان و فمینیسم را در مسائل اجتماعی مقصر میدانند؛ علیرغم پیشرفتهای اخیر در حقوق باروری زنان، حمایتهای قانونی ناکافی است. نیاز فوری دولت برای اصلاح حواس در قوانین فعلی برای محافظت از حقوق زنان و مجازات عاملان بسیار برجسته است.
در طول رقابت ریاست جمهوری کره جنوبی در سال ۲۰۲۲، نامزد محافظه کار یون سوک یول انکار کرد که نابرابری ساختاری بین زن و مرد وجود دارد و تهدید به لغو وزارت خانواده و برابری جنسیتی میکند؛ او در مارس ۲۰۲۲ با پذیرایی از مردان جوان، به سختی ریاست جمهوری را به دست آورد که به طرز چشمگیری معتقد است تبعیض علیه مردان در کره جنوبی شدید است.
با این حال، کره در فهرستهای جهانی برابری جنسیتی، مانند گزارش جهانی شکاف جنسیتی در رتبه پایینی قرار دارد؛ حوادث خشونت علیه زنان از جمله تجاوز خانگی، آزار و اذیت جنسی در محل کار، تجاوز و قتل به طرز نگران کنندهای مکرر شده است.

در یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ توسط دولت کره جنوبی، ۸۰ درصد از پاسخ دهندگان که اکثریت قریب به اتفاق آنها زن بودند، گزارش دادند که در محل کار خود مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند؛ دیدهبان حقوق بشر گزارش داد که در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۷، نزدیک به ۸۰ درصد از پاسخ دهندگان مرد به اعمال خشونت آمیز علیه شریک جنسی خود اعتراف کردند.
زنان بیش از نیمی از قربانیان قتل گزارش شده در کره جنوبی را تشکیل میدهند- یکی از بالاترین نسبتهای جنسیتی در جهان- در سپتامبر ۲۰۲۲، یک کارمند زن در سیستم متروی سئول در دستشویی ایستگاه مترو توسط یک همکار مرد که به مدت سه سال او را تعقیب و تهدید کرده بود، تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت، مرگومیرهای مشابهی در سالهای گذشته رخ داده است؛ براساس دفتر دادستان عالی کره جنوبی، ۹۰ درصد از قربانیان جرم خشونت آمیز در سال ۲۰۱۹ زنان بودند که افزایش قابل توجهی از ۷۱ درصد در سال ۲۰۰۰ بود.
جنایات جنسی دیجیتال در یکی از کشورهای جهان به یک بیماری همهگیر تبدیل شده است؛ مردان دوربینهای جاسوسی را در حمامهای عمومی، رختکن زنان، فروشگاهها و متروها برای فیلمبرداری از زنان قرار دادهاند، فیلمها را بهصورت آنلاین و بدون رضایت آنان توزیع میکنند که کمتر از ۴ درصد از پیگردهای جنایات جنسی شامل فیلمبرداری غیرقانونی در سال ۲۰۰۸ بود، اما این تعداد در سال ۲۰۱۷ به ۲۰ درصد افزایش یافت.
زندگی هزاران زن تحت تأثیر قرار گرفته است، اما پیگرد قانونی جنایات جنسی دیجیتال و مجازات عاملان محکوم بسیار کم و ملایم است، زیرا تسلط مردان بر پلیس و سیستم قضایی زیاد است تا جایی که زنان تنها ۳۰ درصد از قضات و ۴ درصد پلیس را تشکیل میدهند.

مردان جوان، تحصیلکرده و آگاه به فناوری، محرکهای اصلی زنستیزی و سخنان نفرتانگیز علیه زنان آنلاین بودهاند؛ آنها زنان و فمینیسم را به دلیل مشکلات اقتصادی و اجتماعی خود در جامعهای که از بیکاری در جوانان پر شده که قیمت مسکن نماد و رشد نابرابری اقتصادی است، مقصر میدانند و برخی از این مردان پایه جنبش آلترناتیو (alt-right) در کره جنوبی را تشکیل داده اند؛ برافراشته کردن پرچم محافظه کار علیه زنان، مهاجران، اقلیتهای جنسی و معلولان سبب شد که این احساسات، توسط سیاستمداران محافظه کار دستکاری شده و به سلاحهای عمومی قوی برای نبرد تبدیل شود.
نظرسنجیهای اخیر نشان میدهد که ۷۶ درصد از مردان در دهه ۲۰ زندگی خود مخالف فمینیسم هستند؛ برخلاف ۶۴ درصد از زنان ۲۰ ساله که از فمینیسم حمایت میکنند؛ جای تعجب نیست که تقریبا ۶۰ درصد از پاسخ دهندگان در ۲۰ سالگی معتقد بودند که مسائل جنسیتی جدیترین منبع درگیری در کره جنوبی است.
با وجود محیط آشفته زنستیز، دادگاه قانون اساسی کره جنوبی در سال ۲۰۱۹ حق زنان را برای سقط جنین به رسمیت شناخت و در اواخر سال ۲۰۲۱ سقط جنین را غیرقانونی کرد که این، بدان معناست که زنانی که سقط جنین داشتند و متخصصان پزشکی که سقط جنین انجام میدادند، دیگر مشمول جریمه و مجازات زندان نمیشدند.
هنگامی که دادگاه حکم داد که ممنوعیت سقط جنین در سال ۱۹۵۳ حق تعیین سرنوشت زنان باردار را نقض میکند، آنها زنان را از چندین دهه کنترل دولتی آزاد میکردند؛ از دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰، دولت استبدادی سقط جنین و عقیم سازی را مجبور کرد تا نرخ جمعیت را در خدمت توسعه اقتصادی کاهش دهد؛ در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، دولت عمدتاً از سقط هزاران جنین دختر توسط شهروندانی که پس از غربالگری جنسی قبل از تولد طرفدار انتخاب جنسیت مرد بودند، چشم پوشی کرده بود.
از اوایل دهه ۲۰۰۰، دولت زنان را ترغیب کرده و به آنها یارانه میدهد تا فرزندان بیشتری داشته باشند تا بحران جمعیتی کره جنوبی را معکوس کند - کشوری که پایینترین نرخ زاد و ولد را در جهان دارد- مردان کاهش نرخ زاد و ولد را به گردن زنان و فمینیسم میاندازند، احساسی که علناً توسط رئیس جمهور یون تکرار شد.

از اواسط دهه ۲۰۱۰، زنان کره جنوبی و گروههای مدنی مختلف بستر عدالت باروری مؤثر ایجاد کردهاند که دولت را بهعنوان دشمن حقوق سقط جنین، نه حامیان حامی زندگی، مشخص میکند؛ آنها تظاهرات گستردهای ترتیب داده اند، وزارتخانههای دولتی و احزاب سیاسی را لابی کردهاند، رسانهها را درگیر کردهاند به مردم آموزش داد و در حمایت از جرم زدایی از سقط جنین، خلاصه نامهای را تنظیم کردند، اما وعدههای قانون اساسی در صورت عدم وجود قوانین ملی برای حمایت از حقوق زنان، ناتوان است.
مجلس شورای ملی، نتوانست قوانینی را ایجاد کند که دستورالعملهای مربوط به سقط جنین قانونی را تا پایان سال ۲۰۲۰ روشن کند، همانطور که توسط دادگاه قانون اساسی در تصمیم خود در سال ۲۰۱۹ موظف است؛ این امر باعث شده است که متخصصان پزشکی و زنانی که به دنبال سقط جنین هستند در خلاء قانونی قرار بگیرند و هیچ قانونی برای سقط جنین برای هدایت جامعه پزشکی و سیستم بیمه سلامت وجود نداشته باشد؛ تطبیق قوانین با حق قانونی سقط جنین که به تازگی به دست آمده است، وظیفهای فوری است که دولت باید به آن عمل کند.
قانون ضد تعقیب که در اکتبر ۲۰۲۱ ایجاد شد نیز باید مورد بازنگری قرار گیرد تا خلاءهایی که از مجرم به جای قربانی محافظت میکند و برای جلوگیری و مجازات تعقیب و کشتن زنان از مجرم محافظت میکند، تقویت شود؛ در غیر این صورت، تهدیدهای زن ستیزانه علیه زنان و حمایتهای قانونی ناکافی از بدن و حقوق آنها همچنان یک ضعف اساسی در دموکراسی کره جنوبی خواهد بود.
ارسال نظرات