پیشرانهای آغاز جنگ در غزه
به گزارش خبرگزاری رسا، با شدت گرفتن تنشها میان گروههای مقاومت مردمی فلسطین و رژیم صهیونیستی، مرزهای نوار غزه طی روزهای اخیر شاهد افزایش التهاب بوده است. تنش در مرزهای جنوبی فلسطین اشغالی با نوار غزه و درگیری فلسطینیان با نیروهای ارتش اسرائیل و زخمی شدن دهها نفر از آنها در برابر جراحت یک نظامی اسرائیلی بعلاوه درگیریهای خونین بین تظاهراتکنندگان خشمگین ضد سیاستهای تشکیلات خودگردان و تبادل آتش بین گروههای مقاومت و رژیم صهیونیستی و پرتاب موشکهای متقابل، عمق ابهام و التهاب در فضای سیاسی سرزمینهای اشغالی را تشدید کرده است.
همه شاخصها نشان دهنده آغاز قریب الوقوع جنگ «سیف القدس۲ » است و نیروهای مقاومت آمادگی کامل خود را برای هدف قرار دادن عمق اسرائیل به دست آوردهاند. این در حالی است که همانطور که مشخص بود، رژیم صهیونیستی بار دیگر تمامی وعدهها و تعهدات خود در رفع محاصره غزه و بازسازی این منطقه را نقض کرده و همین موضوع خشم افکار عمومی فلسطینیها را برانگیخته است.
مصر نیز که به عنوان میانجی سنتی مناقشات غزه و رژیم صهیونیستی معروف است، مانند دوران حسنی مبارک رئیسجمهور اسبق این کشور به جانبداری کامل از رژیم صهیونیستی ادامه می دهد و ماموریت عباس کامل در سفر به غزه برای افزایش فشار بر فلسطینیان جهت عدم اعتراض در برابر بدعهدیهای تلآویو نیز ناکام مانده است.
موسسات تبلیغاتی اسرائیل در عین حال با عوام فریبی تلاش میکنند تحریکات اخیر را به گروههای مقاومت نسبت دهند. در همین رابطه روزنامه صهیونیستی هاآرتص در تیتر اصلی خود نوشت که ارزیابی محافل امنیتی اسرائیل شکی باقی نمی گذارد که حماس خود را آماده دور جدیدی از درگیریها با اسرائیل میکند و یحیی السنوار تصمیم به از سرگیری تقابل نظامی با تلآویو کرده است. این روزنامه مدعی شده که اقدام فرمانده نظامی حماس در نوار غزه در پی کاهش محبوبیت این جنبش صورت گرفته است، به ویژه که ساکنان این منطقه محاصره شده تحت فشارهای اقتصادی سنگین قرار دارند.
پیشرانهای آغاز جنگ در غزه
انگیزههای تلآویو از آغاز دور جدید تنش در مرزهای نوار غزه زائیده دو مولفه نگاه سنتی صهیونیستها به گروههای مقاومت و موسسات نظامی خود و همچنین تأثیر تحولات جدید بر روند مناقشه فلسطینی- صهیونیستی است.
در بعد اول میتوان به این نکته اشاره کرد که تمامی نخستوزیران رژیم صهیونیستی در ادوار مختلف حاکمیت خود انگیزه اصلی از آغاز جنگهای متعدد با مقاومت فلسطین را رهایی مقطعی از فشارهای سنگین جریانهای راستگرای صهیونیست و تأثیر در روند انتخابات داخلی این رژیم میدانند. راستگرایان که نفوذ بالایی در جامعه صهیونیستی دارند، با مطالبات حداکثری خود تلاش دارند اسرائیل را به دولتی واحد و یکپارچه در تمامی سرزمینهای اشغالی تبدیل کرده و ملیت فلسطینیان در اراضی خود را نادیده بگیرند.
از سوی دیگر رژیم صهیونیستی که بعد از شکست اخیر در جنگ غزه و تزلزل در معادلات بازدارندگی در برابر مقاومت فلسطین، تحرکات مرزی و تجاوزهای اخیر در غزه را کلید زده، به دنبال احیای هیبت از دست رفته ارتش اسرائیل در پی عملیات اخیر غزه میان افکار عمومی داخلی است.
لذا در سایه این شرایط میتوان گفت حملات موشکی و تجاوزهای اخیر اسرائیل به غزه بیشتر مصرف داخلی داشته و در راستای اقناع شهرک نشینان صهیونیست به این نکته است که موسسات نظامی اسرائیل همچنان ابتکار عمل را در روند تقابل با گروههای مقاومت در اختیار دارند.
علاوه بر اینها گسترش نارضایتیهای عمومی از عملکرد تشکیلات خودگردان فلسطین و دست خالی شخص محمود عباس رئیس این تشکیلات در روند سی ساله مذاکرات سازش با اسرائیل و هماهنگیهای امنیتی و نظامی با این رژیم که این روزها خود را در قامت اعتراضات مردمی ضد تشکیلات خودگردان نشان میدهد، بر عمق بحران موجود در سرزمینهای اشغالی افزوده است.
این در حالی است که اجماع مراکز مطالعاتی و شخصیتهای سیاسی صهیونیست بر این نکته توافق دارند که ابومازن شاه کلید امنیت داخلی اسرائیل است و تزلزل موقعیت وی اوضاع داخلی فلسطین را متشنج خواهد کرد.
موانع جنگطلبی صهیونیستها در غزه
انتشار گزارش های مکرر از سوی منابع سیاسی و رسانههای رژیم صهیونیستی مبنی بر لزوم ترور رهبران جنبش مقاومت اسلامی و تقویت معادله بازدارندگی در مرزهای نوار غزه نشان دهنده بنبست این رژیم در تعامل با گروههای مقاومت است. در همین رابطه دیوید بیتان عضو کمیسیون انرژی مثبت وابسته به جنبش لیکود به رهبری نتانیاهو خواستار ترور یحیی السنوار رهبر حماس در نوار غزه شده و تاکید کرده که وی اسرائیلیها را به بازی گرفته است. بیتان میافزاید: ما مجبور هستیم او را ترور کنیم، حتی اگر ترور وی به ورود در جنگ دیگری منجر شود. ما گزینه دیگری نداریم، چراکه او ما را به شدت به بازی گرفته است.
اظهارات این مقام صهیونیست نشان دهنده حجم بن بستی است که تلآویو در تعامل با حماس با آن مواجه شده و در تازهترین دور از این درگیری ها نیز مانند ادوار گذشته، شکست نظامی و روحی بیسابقه ای را متحمل شد که در نهایت به صورت غیرمستقیم به پایان حاکمیت نتانیاهو در سرزمینهای اشغالی منتهی شد.
تحلیل ها و اطلاعات موجود مربوط به موسسات امنیتی رژیم صهیونیستی نشان می دهد که این رژیم در برابر جنبش مقاومت اسلامی فلسطین در ابعاد مختلف به بن بست بر خورده است. در اینجا به ۳ مورد از مشکلات لاینحل رژیم اسرائیل در برابر حماس اشاره میکنیم:
اول: گرچه تصمیمسازان نظامی رژیم صهیونیستی نیز مانند دیگر کارشناسان امنیتی دنیا معتقدند که حل کامل یک منازعه نظامی جز از طریق ورود نیروهای زمینی امکانپذیر نیست اما ارتش اسرائیل به این نتیجه رسیده که امکان اشغال نوار غزه و ورود نیروهای پیاده به این منطقه وجود ندارد، چرا که در این صورت تعداد تلفات اشغالگران بسیار بالا خواهد بود و اسرائیل نمیتواند با پیامدهای راهبردی منطقهای و اقتصادی چنین اقدامی مواجه شود.
دوم: معضل تونلهای مقاومت به یکی از مشکلات اساسی تلآویو تبدیل شده است. الون بن دیوید تحلیلگر مسائل نظامی شبکه ۱۳ تلویزیون اسرائیل به نقل از منابع امنیتی و نظامی عالیرتبه اعلام کرد که حماس از سال ۲۰۱۴ تاکنون تعداد قابل توجهی از تونلها را حتی در عمق خاک اسرائیل حفر کرده که در صورت بروز جنگ فراگیر میتواند به مشکل امنیتی حاد اسرائیل تبدیل شود.
سوم: فقدان عمق استراتژیک یکی از مشکلات امنیتی اسرائیل است، به گونهای که گروهی محاصره شده مانند حماس نیز میتواند موشک های خود را به تمامی نقاط سرزمینهای اشغالی برساند. این موضوع بعلاوه ناتوانی سامانههای دفاع موشکی اسرائیل در برابر این حملات که تجربههای جنگی سابق بر آن صحه گذاشته و همچنین بی صبری افکار عمومی صهیونیستها از مواجه شدن با آسیبهای جنگ فراگیر، عمق معضلات اسرائیل در آغاز جنگ جدید را تشدید کرده است.
برآیند مولفههای فوق نشان میدهد، اسرائیل گرچه به دنبال احیای معادلات بازدارنده قدیمی خود است، اما هیچ شاخص مثبتی وجود ندارد که تکرار سناریوهای جنگی سابق در شکست سامانههای موشکی و فرود موشکهای مقاومت در مراکز راهبردی اسرائیل و بسته شدن فرودگاههای بن گوریون در تلآویو و رامون در النقب و آواره شدن ۶ میلیون شهرکنشین صهیونیست را غیر ممکن سازد.
تحلیلهای کارشناسان صهیونیست نیز نشان می دهد که اسرائیل با وجود مبادرت به تجاوز ضد فلسطینیها در کرانه باختری و غزه، در حال حاضر آمادگی ورود به جنگ جدید را ندارد و به دنبال آزمایش صبر راهبردی مقاومت است.