تلاشهای جاسوس روس برای بنای بابیت
به گزارش خبرگزاري رسا، از همان آغازین روزهای تثبیت حکومت نبوی در مدینه، ترفندهای دشمنان در تقابل با دین حنیف الهی شکل دیگری به خود گرفت؛ مضاف بر اینکه ایادی ابلیس شاهد نفوذ آموزههای حیاتبخش این دین وحیانی در سایر بلاد بودند.
از اولین ترفندهای آنها ایجاد انشعاب در این دین الهی بود که به طور خاص در قالب فرقهسازی نمود یافت تا حدی که تعداد آنها نزدیک به 70 رشته رسید. در بین این فرقههای ساختگی آنچه بیشتر تنور دشمنان را داغ کرده و بر اختلافات مذهبی افزود، فرقه مدعیان دروغین مهدویت بود. جالب آنکه در رأس آنها بنیالعباس قرار داشتند. آنها با جعل احادیث نبوی، قائم را از نسل جدّ خود عباس عموی پیامبر به همگان معرفی کردند؛ هرچند تا قبل از آن نیز در کیسانیه سبقه داشت. این فتنه به قدری عمیق بود که امام صادق علیهاسلام در تفسیر آیه «وَ إِنْ کانَ مَکْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبالُ؛ هر چند از مکرشان کوهها از جاى کنده مىشد»، فرمود: از مکر بنیعباس نسبت به قائم قلوب رجال از جای کنده شد؛ و إن کان مکر بنی العباس بالقائم لتزول منه قلوب الرجال» (البرهان فی تفسیر القرآن، ج3، ص318)
تقابل ائمه با جریان مدعیان دروغین مهدویت
فتنه بنیالعباس با ادعای دروغین مهدویت با فراز و نشیبهای فراوانش حدود 520 سال از تاریخ اسلام را در بر گرفت و در این مدت موجبات انحراف بسیاری از شیعیان را فراهم آورد. خروج سید خراسانی، قیام نفس زکیه و جریان قتل او، خروج یمانی دروغین، سناریوی مهدی عباسی در زمینهسازی منجی و ... قسمتی از تلاشهای مخفیانه دشمنان در انحراف مسیر اسلام به ویژه شیعه از خط اصلی خود بود. اما نکته قابل توجه، تلاش ائمه برای تقابل با این جریانات انحرافی و خنثیسازی توطئه آنها به ویژه در زمان امام صادق و امام کاظم علیهما السلام بود.
بابیت، تداوم فتنه دشمنان در منجیسازی
حزب شیطان که از توطئه مهدیان دروغین نهایت بهرهبرداری را در انحراف شیعه برده بود، در زمانهای بعد توطئه خود را این بار در قالب ایجاد فرقه بابیت و بهائیت تداوم بخشید. به مناسبت سالروز اعدام علیمحمد شیرازی بنیانگذار فرقه منحرف بابیت به بررسی برخی نقاط عطف تاریخ این فرقه ضاله میپردازیم.
تلاشهای یک جاسوس برای بنیانگذاری بابیت
فرقه بابیه گروهی است که خود را از پیروان سید علیمحمد شیرازی (1236، 1266 هجری) که در شهر شیراز خروج کرد و خود را باب بقیةالله میخواند، دانستهاند و به این نام معروف شدهاند. او در حلقه شاگردان سید کاظم رشتی، بزرگ شیخیه وارد شد و چند سال بعد از مرگ او ادعای جانشینیاش را کرد و خود را باب و واسطه بین مردم و امام زمان معرفی کرد؛ در واقع محمد باب تربیتشده جاسوسی به نام «کینیاز دالگورکی» بود که سالهای متمادی در ایران و عراق با ظاهری مسلمان به جاسوسی پرداخت و در روند کار خود علیمحمد را تشویق کرد که ادعای مهدویت و خود را امام زمان معرفی کند.
حجتالاسلام علیرضا روزبهانی، مدیر گروه فرقههای انحرافی مرکز تخصصی کلام و ادیانحوزه علمیه قم در گفتوگو با تسنیم در توضیح اجمالی این فرقه گفت: علیمحمد شیرازی مؤسس بابیه در سال 1260 ه.ق با ادعای بابیت امام زمان عجل الله تعالی فرجه وارد عرصه فکری جامعه ایران شد. این ادعا از نظر مردم مسلمان و شیعه ایران مخصوصاً شهر مذهبی شیراز غیر قابل قبول بود و از همان آغازین روزهای آشکار شدن ادعای این شخص، به مخالفت با او پرداختند.
وی افزود: علیمحمد برای تثبیت ادعایش در نامهای به یکی از مریدانش به نام صادق خراسانی دستور داده بود که پیروانش در اذان نماز جمعه بگویند: «اشهد ان علیا قبل نبیل باب بقیة الله؛ شهادت میدهم که علی، قبل از نبیل (علی محمد)، باب حضرت بقیة الله است.»
حجتالاسلام روزبهانی با اشاره به اینکه علیمحمد شیرازی مدتی از کار خود توبه کرد، اما بعدها با حمایت فردی نفوذی به نام «منوچهرخان معتمد الدوله» روستبار که حاکم اصفهان بود، به ادعای خود بازگشت، گفت: در آنجا هم با واکنشهای تند علما مواجه شد و پس از مرگ منوچهرخان به تهران و از آنجا به تبریز تبعید شد. علیمحمد زمانی که در مجلس علمای تبریز برای محاکمه قرار گرفت، وقتی از ادعای او پرسیده شد، خود را موعود شیعه و کسی که شیعه هزاران سال منتظر اوست معرفی کرد. اما زمانی که از او ادله خواستند، هیچ برهان و دلیلی ارائه نداد و حتی توانایی پاسخ به سؤالات بسیار ابتدایی و ساده را نداشت.
جریان بابیت و ایجاد آشوب در کشور
وی با اشاره به اینکه توطئه دشمن در جریان بابیت سبب اغتشاش در جامعه شیعی ایران شد، اظهار کرد: طرفداران او در شهرستانهای مثل نیریز فارس، قلعه طبرسی مازندران و در شهر زنجان اغتشاشات و درگیریهایی به وجود آوردند تا حدی که کار به قتل و خونریزی کشیده شد.
این کارشناس فرقههای انحرافی با یادآوری توطئه و خباثت دشمنان در ماجرای علیمحمد شیرازی گفت: زمانی که امیرکبیر حکم اعدام او را صادر کرد، کنسول برخی کشورها در مراسم او حاضر شدند تا لحظه به لحظه ماجرای او را به دولت متبوع خود مخابره کنند. حتی در تهران تلاشهایی برای جلوگیری از اعدام او صورت گرفت.
بنابراین همان طور که اشاره شد خط مقدم تمام فرقههای انحرافی، دشمنانیاند که کمر همت به نابودی آموزههای دین و یا تحریف این آموزهها بستند و در این بین با تقدس دادن به افراد معلومالحال و خودفروخته همواره سعی کردند تقدس را از منابع وحی یعنی قرآن و عترت بردارند و مردم را به سوی اهداف شوم خود سوق بدهند. هرچند توطئه آنها تا حد قابل توجهی خنثی شد، اما دشمن جریان بابیت را با متمرکز کردن بر سازمان مخوف دیگری به نام بهائیت و با استفاده از افراد نفوذی دیگری تداوم بخشید.
به این ترتیب بعد از اعدام باب و قتلعام پیروانش، یحیی صبح ازل و برادرش میرزا حسین علی بهاء از شاگردان علیمحمد شیرازی با حمایت سفارت روسیه در تهران از مرگ رها شدند و بعد از مدتی ادعای جانشینی وی را کردند. در واقع این دو فرد از تربیت شدگان جاسوسی به نام «کینیاز دالگورکی» بودند؛ همان که علیمحمد شیرازی را تربیت کرد. در نهایت میرزا حسین علی بهاء بر برادرش پیروز شد و فرقه بابیه را با نام «فرقه بهائیت» ادامه و استمرار بخشید./1360/