توطئه‌ مکرر یهود برای جلوگیری از تولد پیامبر اعظم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، خانم مجیدی، استاد حوزه علمیه قم، ظهر امروز در دوره آموزشی بانوان آسمانی در شبستان نجمه خاتون(س) حرم حضرت معصومه(س) با بیان اینکه خداوند نسل و ذریه انبیاء را پاک قرار داده و انبیاء هم از پدران و مادران پاک و طیبی  بودند، گفت: حضرت رسول (ص) که خاتم پیامبران است مانند سایر انبیاء از پدر و مادری پاک متولد شده و مادر بزرگوارشان حضرت آمنه(س) یکی از زنان بزرگ عالم هستند.

وی افزود: در روایتی از حضرت رسول(ص) بیان شده که خداوند آتش جهنم را بر شش نفر حرام کرده است و آن شش نفر هاشم ( جد پیامبر(ص))، عبدالمطلب(ع)، عبدالله(ع)، آمنه(س)، حلیمه سعدی و ابوطالب(ع) پدر بزرگوار حضرت علی(ع) هستند.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه با این حدیث رسول خدا(ص) به خوبی جایگاه مادر بزرگوار حضرت محمد(ص) در میان زنان عالم مشخص می شود، گفت: حضرت آمنه(ع) از قبیله «بنی زهره» بودند و پدر بزرگوار ایشان «وهب» و مادر ایشان «بر» نام داشتند که پدر و مادر حضرت آمنه(س) و خوشان به نیکی و یکتا پرستی شهره بودند.

خانم مجیدی با اشاره به اینکه حضرت آمنه(س) چهره ای مانند ماه داشتند و بسیار زیبا بودند، تصریح کرد: با توجه به اینکه حضرت آمنه(س) در آخرین سفر خود تنها بودند این موضوع از نظر عقلی عجیب است که چگونه حضرت عبدالمطلب که ایشان را همواره همراهی می‌کردند اجازه دادند که ایشان به تنهایی به سفر رفته و به نظر می‌رسد این موضوع توطئه ای از سوی یهود برای شهادت ایشان در سن ۳۶ سالگی بوده است.

توطئه یهود برای شهادت و قتل حضرت عبدالله(ع)

وی با تأکید بر اینکه حضرت عبدالمطلب(ع) ۱۲ پسر داشتند که حضرت عبدالله(ع) کوچکترین فرزند ایشان بود، اظهار کرد: حضرت عبدالله در میان فرزندان حضرت عبدالمطلب جایگاه برجسته‌ای داشتند و همه براداران ایشان می‌دانستند که ایشان پدر مولودی مبارک خواهند بود به همین دلیل حضرت عبدالمطلب و سایر براداران همواره از ایشان مراقبت می کردند.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: اما همین که حضرت عبدالله(ع) به سن ۲۳ یا ۲۴ سالگی  رسیدند همراه کاروان های تجاری پدرشان عازم شام و مدینه شدند که در این میان چون یهودیان مشخصات پیامبر آخر الزمان و پدر و مادر ایشان را می‌دانستند متوجه شدند که حضرت عبدالله پدر مولود پیامبر آخر الزمان است به همین دلیل آن دسته از یهودیان که مؤمن نبودند برای اینکه دین خود را به همان شکل انحراف آمیز حفظ کنند کمر به قتل عبدالله بستند.

خانم مجیدی با تأکید بر اینکه شناخت یهود از پیامبر(ص) و پدر و مادرشان بسیار کامل بود، اظهار کرد: به حدی این شناخت کامل بود که عده‌ای یهودیان مؤمن در مدینه به انتظار پیامبر آخر الزمان ساکن شده و منتظر بعثت ایشان بودند و به همین دلیل می‌دانستند که این پیامبر از نسل عبدالمطلب است و در مقابل این گروه همین یهودیان مشرک قرار داشتند که کمر به قتل پیامبر(ص) بسته بودند.

نقش پدر حضرت آمنه « وهب » در نجات حضرت عبدالله از دست یهود

وی افزود: در یکی از سفرهایی که حضرت عبدالله به مدینه داشتند یهودیان منحرف و مشرک به سر ایشان ریخته و می‌خواستند ایشان را به  شهادت برسانند که حضرت عبدالله به کمک « وهب» پدر حضرت آمنه(س) از این معرکه جان سالم به در بردند.
 

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: زمانی که این خبر به حضرت عبدالمطلب(ع) رسید و ایشان متوجه نجات حضرت عبدالله از چنگال یهودیان و قاتلان شدند برای سلامتی ایشان نذر کرده و با مادر خود فاطمه و همسرشان یعنی مادر حضرت عبدالله(ع) عازم مدینه شدند و برای سلامتی حضرت عبدالله(ع) در میان اقوام مادری خود که در مدینه سکوت داشتند ولیمه دادند.

ماجرای ازدواج  حضرت عبدالله(ع) با حضرت آمنه(س)

خانم مجیدی با اشاره به اینکه حضرت عبدالله جوانی بسیار زیبا، رشید و شجاع بودند، افزود: همین موضوع موجب شده بود که ایشان در میان دختران مکه و مدینه خواهان و هواداران زیادی داشته باشند اما از آن جایی که حضرت عبدالمطلب(ع) از جایگاه ایشان با خبر بودند اجازه نمی دادند که ایشان با هر خانواده‌ای وصلت کنند و حضرت عبدالله هم خواهان وصلت با خانواده‌ای پاک بود.

وی تصریح کرد: پس از ماجرای نجات حضرت عبدالله(ع) از دست یهودیان با کمک وهب، وهب نزد همسرش بر رفت و برای او از رشادت های حضرت عبدالله(ع) سخن گفت و به همسرش گفت که من دوست دارم که عبدالله داماد من شود و چون نمی‌توان این موضوع را مستقیماً مطرح کرد بهتر است در مهمانی که عبدالمطلب(ع) برای عبدالله(ع)برگزار کرده  حضور یافته‌ و مقدمه چینی کنی.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: بر، همسر وهب همانطور که به او گفته شده بود در مهمانی حضور یافت و حضور او موجب شادمانی خانواده عبدالمطلب شد زیرا آن‌ها متوجه شدند که پسرشان به دست وحب نجات پیدا کرده است و همین موضوع موجب قدر دانی حضرت عبدالمطلب از وحب شد.

خانم مجیدی  با تأکید بر اینکه حضور وهب و همسرش و همچنین دخترش آمنه(س) در مهمانی خانواده عبدالمطلب موجب شد که مادر حضرت عبدالمطلب یعنی فاطمه(س) و همسرشان آمنه(س) را برای همسری عبدالله(ع) انتخاب کنند، گفت: آمنه(س) در عصری که عصر تبرج زنان جاهلی بود به عفت و پاکدامنی مشهور بود و در شهر مدینه همه به پاکدامنی آمنه(س) شهادت داده و بیان می‌کردند که هیچ مردی تاکنون این بانوی آسمانی را ندیده است به همین دلیل عبدالمطلب(ع) با دیدن این مشخصات مقدمات ازدواج حضرت آمنه و عبدالله(ع) را فراهم کرده و برای این ازدواج مبارک هفت شب و هفت روز در شهر مدینه مراسم بر پا کردند در حالی که از نظر اقتصاد خانواده حضرت آمنه(س) مانند حضرت عبدالله ثروتمند نبودند ولی به دلیل تدین و متدین بودند حضرت عبدالمطلب زمینه این ازدواج مبارک را فراهم کردند.

وی افزود: همچنین از آن جایی که سنت ازدواج دختر عمو در میان عرب سنت رایجی بود هنگام ازدواج حضرت عبدالله(ع) با حضرت آمنه(س) حضرت عبدالمطلب دختر عموی آمنه(س) را به عقد خود درآورده و از او صاحب یک فرزند به نام حمزه شد که عموی پیامبر(ص) است و توجه به این نکته لازم است که که مردان مؤمنان مانند عبدالمطلب همسران محدودی داشتند و مانند سایر مردان عصر جاهلی نامحدود ازدواج نمی کردند.

استاد حوزه علمیه قم یادآور شد: پس ازدواج حضرت آمنه(س) و حضرت عبدالله(ع) زمنیه انعقاد نطفه و ولادت حضرت رسول(ص) به عنوان مبارک ترین مولود فراهم شد و یک سری شرایط زمینه شهادت حضرت عبدالله و سپردن حضرت محمد(ص) به حلیمه از فبیله بنی سعد فراهم شد که این موضوعات به تفضیل در آینده توضیح داده خواهد شد./۹۶۸/پ202/س