با ارائه یک پایان نامه حوزوی بررسی شد؛
مناسبتهای نظریه عدالت و نظریه امامت از دیدگاه شیعه
خبرگزاری رسا ـ دانش پژوه مدرسه علمیه نواب در جلسه ارائه پایان نامه خود گفت: نظریه عدالت و امامت در پازل معرفتی قرار گرفته و در این جورچین معرفتی، نظریهای از عدالت الهی که سنخیت بیشتری با نظریه امامت دارد، کشف شده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، پنجاه و یکمین جلسه دفاعیه پایاننامه دانشپژوهان مدرسه علمیه عالی نواب مشهد، شب گذشته در خصوص اثر «مناسبتهای نظریه عدالت و نظریه امامت از دیدگاه شیعه» نوشته حجتالاسلام محمدحسن شهرکی در این مدرسه برگزار شد.
در این جلسه که در زمینه رشته تخصصی کلام اسلامی برگزار شده بود، حجتالاسلام حسینی شاهرودی به عنوان استاد راهنما، سیدعباس صالحی، عضو هیأت امنای دفتر تبلیغات اسلامی به عنوان استاد مشاور، محمد اسفندیاری به عنوان نماینده گروه کلام اسلامی و جمعی از طلاب حضور داشتند.
حجتالاسلام محمدحسن شهرکی در ابتدا به دفاع از اثر خود پرداخت و گفت: این اثر نظریه عدالت و امامت را در پازل معرفتی قرار داده و در این جورچین معرفتی، نظریهای از عدالت الهی را که سنخیت بیشتری با نظریه امامت دارد، کشف میکند، همچنین سعی شده تعریفی از عدالت و امامت و کارکردی از آن دو از دیدگاه شیعه تقریر شود.
وی توضیح داد: از آنجا که مذهب اهل تسنن مذهب خاصی است که دارای شاکله معرفتی بوده و تحت آن دیدگاه خاصی را نسبت به امامت دارد، سعی شده است مفاهیمی به عنوان مفاهیم پیشگام در آن شاکله را هدف قرار داده و از طریق تغییر آن مفاهیم دیدگاه آنان را نسبت به امامت تغییر داد.
وی تصریح کرد: بخش اول این اثر، کلیات است که شامل بخشهایی مثل مقدمه، فرضیه، پژوهش و ضرورت میباشد، بخش دوم نیز به مفهوم شناسی عدالت پرداخته است، مثل مفهوم عدل و تعریف برگزیدهای از آن در لغت، عدل الهی در چهار محل، انکار نشدن عدل در دیدگاه اهل تسنن و موارد دیگر که در قسمتی از آن آمده است «علت این اختلاف با دیدگاه شیعه این است که آنها برخی امور مثل زلزله، تولد نوزادان ناقص و دیگر موارد را نمیتوانستند به رحمانیت پروردگار نسبت دهند که این گونه تعریف کردند».
نگارنده این اثر خاطرنشان کرد: امامت در شش سطح تعریف شده است، در معناهایی مثل روبهرو، پیش رو، پیشوا، مقتدا، هادی و راشد و ولایت که در عرف اهل تسنن مقصود از واژه امامت، پیشوا است ولی در دیدگاه شیعه، امامی است که هادی و راشد باشد و در دیدگاه عرفای دو فرقه امام، والی است که تعریف هر فرقه از امامت شکل یافته در غایت امامت است.
وی افزود: بخش سوم، مفهوم شناسی امامت است که از سه گفتار امامت در لغت، امامت در اصطلاح متکلمان و تعریف امامت از دید عرفا تشکیل شده است، همچنین بخش چهارم به بحث عدالت در افق برهان پرداخته که شامل دو گفتار مبانی و براهین عدل الهی است.
وی ادامه داد: بخش پنجم امامت در افق برهان شامل دو گفتار امامت از دید عقل و امامت از دید نقل، بخش ششم امامت و عدالت در نظام خلقت شامل سه گفتار هدف حکومت نبوی و علوی، جایگاه خلیفه الله و مراحل فعل الهی و مناسبات ادله عدل الهی با اثبات اصل امامت و بخش هفتم نیز مناسبات عدالت و امامت در افق تاریخی زندگی اجتماعی بشر شامل چهار گفتار سیر تاریخی خلافت ربانی انسان بر روی زمین، جایگاه عدالت اجتماعی قبل از عصر رسالت، اسلام و دگرگونی در مفاهیم ضد عدالت و جایگاه عدالت بعد از رحلت پیامبر، است.
در ادامه این جلسه، حجتالاسلام اسفندیاری به بیان اشکالاتی در ویراستاری، ارجاعات و تفصیل این اثر پرداخت و گفت: پرداختن به موضوعات مختلفی در بحث امامت در مدرسه علمیه عالی نواب کار ارزندهای است که لزوما باید به بهانههای مختلف به بحث امامت دامن زده و از زوایای مختلف به آن پرداخته شود.
حجتالاسلام حسینی شاهرودی نیز در این نشست گفت: نکته مثبت این پایاننامه این است که نگارنده به صورت مستقیم و غیر مستقیم، نظر خویش را اظهار کرده است؛ اما در ارجاعات مطالب به منابع اصلی باید دقت بیشتری شود.
همچنین صالحی در پایان این جلسه گفت: بحث مناسبات امامت، شاخصهای خاص مذهب تشیع است و پرداختن به آن از سوی طلاب حوزههای علمیه و در پایاننامههای آنان بسیار مطلوب و ضروری است، در این اثر نیز آیاتی که استفاده شده، نسبتی بین عدل و امامت دارند که نگارنده با تحلیل خاصی به این نسبت پرداخته و آن را بیان میکند و ذهن نگارنده از ابتدا تا پایان درگیر مباحث مناسبات بین عدل و امامت است.
وی همچنین یادآور شد: استفاده از لغات انفرادی که در بین اذهان عموم دانشپژوهان شناخته شده نیست به مسیر ارتباط فکری پژوهشگر با دیگران ضرر میرساند./932/پ202/س
ارسال نظرات