بهانه‌گیری

یکی از مهم ترین راه حل هایی که برای معضل 70 ساله رژیم صهیونیستی در منطقه پیشنهاد می شود، راه حل دودلتی است؛ یعنی در این سرزمین فلسطینی ها، اسرائیلی ها دولت داشته و یکدیگر را به رسمیت بشناسند و مانند دو دولت همسایه روزگار را بگذرانند. در میان فلسطینیان که از آزار غاصبان خسته شدند، عده ای این مسیر را پذیرفته و علی رغم مبارزات طولانی که برای احقاق حق خود کردند، روزگاری از این مبارزه دست کشیده و راهکار دو دولتی را پذیرفتند و برخی نیز شهروند رژیم شدند. راهی که قرار بود پایانی بر آزار باشد، استمراری بر آزارهای غاصبان شد و پس از ترور سردمداران صلح پساز مبارزه مانند یاسر عرفات، هیچگاه راهکار دو دولتی به تحقق هم نزدیک نشد در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا از این مسئله حمایت کردند. اصلی ترین دلیل عدم تحقق آن نیز زیادی خواهی صهیونیست ها بود؛ آن ها دولتی فلسطینی را فاقد پلیس و سلاح و حتی خزانه مالی می خواستند.

سازمان دست نشانده ای به نام دولت قرار است به مردم فلسطین فروخته شود که وظیفه اش صیانت از زندگی در سایه ذلت و تحقیر اجنبیان باشد. «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که سال ها است در وضعیت به اصطلاح صلح با صهیونیست ها ریاست مجموعه ای را بر عهده داشته که قرار بوده مقدمه ای برای تشکیل دولت فلسطینی باشد. مجموعه ای که وزارتخانه و مجلس هم دارد اما اندازه یک حزب سیاسی هم نتوانسته زندگی فلسطینیان را بهبود ببخشد.

زمانی که طوفان الاقصی در 15 مهرماه آغاز شد، شهید ابوعبیده سخنگوی گردان های قسام گفت: «به جای اینکه هر روز بمیریم، یکبار می میریم» این جمله نشان می دهد که رزمندگان حماس خوی وحشی گری صهیونیست ها را می دانستند و پیش بینی می کردند که این جنایت انتها ندارد اما با این حال در وضعیتی به سر می بردند که مبارزه منتج به شهادت را بهتر از زندگی ذلیلانه منتهی به مرگ می دیدند. استقبال مردم غزه از نیروهای حماس هنگام تحویل اسرا نیز نشان دهنده حس مشترک مردم غزه با ابوعبیده بود.

حال محمود عباس که در این مدت علیه جنایات صهیونیست ها موضع محکمی نگرفته و به سخنان دوپهلو کفایت کرده است، علیه هموطنان خود به صورت محکم وارد شده و خواسته است که گروگان ها را آزاد کنند تا جنگ خاتمه یابد. او رزمندگان حماس را با تعبیر «توله‌سگ‌ها» خطاب کرده که اگر چنین تعبیری علیه صهیونیست ها به کار می برد معلوم نبود که چه سرنوشتی داشت. او در بیانیه خود به تضمین عملی هم اشاره نکرده و دلیل تحویل گروگان ها و همچنین تحویل سلاح را گرفتن بهانه از دست جنایتکاران صهیونیست عنوان کرده است. انگار این باند ترور حاکم بر سرزمین های اشغالی برای کشتار خود دنبال منطق و بهانه هستند. 

او خواسته است که سلاح را تحویل تشکیلات خودگردان بدهند؛ آنها که جرئت استفاده از تعبیر «توله سگ» علیه صهیونیست ها را ندارند چگونه به روی غاصبان ماشه را می چکانند. انگار از یک دامدار بخواهند گوسفند نداشته باشد تا بهانه حمله گرگ ها را فراهم نکند.