پایبندی ولایتمدارانه هیأت‎ها به اصول بهداشتی/ ترس مسؤولان از انتقادات محرمی

اشاره: نهضت حسینی، واقعه‌ای است که پیامدها و آثار آن تا امروز در تاریخ، فرهنگ، فکر و عمل مسلمانان گسترده شده و تا قیامت نیز امتداد خواهد یافت تا بدین وسیله دین برپا شود، سیره پیامبر اکرم(ص) سرمشق عملی مسلمانان شود و عزت دین خدا به جامعه بازگردد.

در پی شیطنت برخی رسانه های داخلی و خارجی در زمینه ایجاد دوگانه برگزاری هیأت و سلامت عزاداران و افراط و تفریط جریان تشیع انگلیسی، خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، پای سخنان حجت الاسلام محمد میرزا محمدی استاد حوزه علمیه قم و از خطبای مطرح کشوری نشسته است.

حجت الاسلام میرزا محمدی می گوید: بر اساس تعالیم عقلانی و وحیانی، دفع ضرر کرونا را به طریق اولی واجب می‎دانیم؛ اما نسبت به تصمیم‎های عجولانه، منفعلانه و غیرکارشناسانه انتقاد داریم و در عین توجه به فرامین رهبر معظم انقلاب منافاتی با برگزاری عزاداری محرم همراه با رعایت اصول بهداشتی نمی‎بینیم و اگر ستاد ملی مبارزه با کرونا مؤلفه‎های برگزاری عزای محرم را به صورت شفاف و به هنگام بیان کند، خواهد دید که نخستین افرادی که در جامعه دینی به پروتکل‎های ابلاغی جامه عمل می پوشانند، هیأت‎ها هستند، مردم نیز عاشقانه برای عزاداری محرم به میدان می‎آیند، اما پای خود را از خط ولایت فراتر نمی‎گذارند.

وی همچنین معتقد است که دین داران حقیقی عقل مدارانه عمل کرده و قائل به تعارضی میان رعایت اصول بهداشتی و مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا و برگزاری محافل عزاداری محرم نیستند.

متن کامل گفت‌وگوی خبرگزاری رسا با حجت الاسلام میرزا محمدی به شرح زیر است:

رسا ـ برخی جریان‎ها سعی دارند این گونه القا ‎کنند که برگزاری مراسم عزاداری ماه محرم با اصول بهداشتی منافات دارد؛ حتی این رسانه‎ها تلاش کردند از شفافیت حضرتعالی درباره رعایت اصول بهداشتی در مراسم عزادای سوء استفاده کنند؛ در این باره بیشتر توضیح دهید.

قرآن و روایات هنگامی که درباره مؤمنان سخن می گویند، یکی از مهم ترین و بارزترین ویژگی های مؤمن را «عقل مداری» می دانند؛ عزیزان می توانند به کتاب «العقل و الجهل» اصول کافی مراجعه کنند، زیرا در این کتاب ده ها روایت پیرامون این موضوع از ائمه معصومین(ع) نقل شده است.

امیرمؤمنان(ع) در روایتی نورانی می فرمایند «لا دین لمن لا عقل له»، یعنی شخص دین داری که بر پایه عقل رفتار نمی کند بر اساس روایات و فرهنگ دینی، دین دار شناخته نمی شود؛ به بیان دیگر مهم ترین شرط تدین و دینداری رفتار بر پایه عقل است.

حضرات معصومین(ع) در روایات به خوبی عقل را برای ما تعریف کرده و فرموده اند «العقل ما عبد به الرحمن و اکتسب به الجنان»، یعنی عقل آن چیزی است که بستر بندگی خداوند را پهن کرده و انسان را در این مدار قرار می دهد و مقصد نهایی او را نیز را ورود به بهشت ترسیم می کند.

مؤمن همواره بر اساس نورانیت عقلش حرکت می کند و در یک کلام یکی از مختصات مذهب تشیع نسبت به سایر مذاهب و حتی اشعری ها و معتزلی ها که فرقه ای از آنها منکر عقل بوده و فرقه ای دیگر عقل را اصل و اساس می دانند و وحی را منکر می شوند، این است که در مکتب اهل بیت(ع) عقل را منافی وحی و وحی را منافی عقل نمی داند.

در مکتب اهل بیت(ع) بین عقل و دین هیچگونه نزاعی وجود ندارد

انبیای الهی آمده اند تا عقل ها را به عنوان «گنجینه دفن شده در وجود انسان» شکوفا سازند.

به تعبیر دیگر در مکتب اهل بیت(ع) بین عقل و دین هرگز نزاع وجود نداشته و مکتب وحیانی و تعلیمات ربانی انبیای الهی برای «عثاره عقل» نازل شده اند؛ در خطبه نخست نهج البلاغه پنج ویژگی برای بعثت انبیا ذکر شده که یکی از آنها «عثاره عقل» است، یعنی انبیای الهی آمده اند تا عقل ها را به عنوان «گنجینه دفن شده در وجود انسان» شکوفا سازند.

انبیا آمدند تا از درون فطرت های توحیدی انسان ها و از درون نهاد آنها گنجینه عقل را شکوفا کنند و اگر مکتب نورانی انبیا و تعالیم توحیدی ایشان وجود نداشته باشد، عقل شکوفا نمی شود؛ در سایه «عثاره عقل» (شکوفایی عقل) است که شخص مؤمن به جایی می رسد که اکتشافات علمی انجام می دهد و مجهولات عالم را حل می کند و پیامبر اکرم(ص) نیز می فرمایند «اگر علم در دورترین نقاط عالم باشد پیروان مکتب من آن را کشف می کنند».

کسانی که عقل را منافی وحی می دانند هیچگاه عقلشان شکوفا نخواهد شد؛ در منابع تاریخی می بینیم که عده ای خدمت امیرمؤمنان(ع) رسیدند و گفتند «به نظر می آید معاویه از شما عاقل تر است»، حضرت(ع) در پاسخ فرمودند «چیزی که معاویه دارد عقل نیست، بلکه نکرا و شیطنت است».

بنابراین امروز آن چیزی که در دنیای غرب مشاهده می کنیم عمل بر محور عقل و نورانیت عقل نیست، چون عقل ظلم را قبیح می داند و عقلاً پایمال کردن حقوق بشر و حقوق انسان ها جدای از این که چه نژاد، عقیده، رنگ و مذهبی دارند و وابسته به چه جریان های سیاسی هستند، قبیح است.

ما در مکاتب غربی و بشری شاهد ظلم های بسیار واضحی هستیم و نیازی هم به بازگو کردن آنها نیست؛ از ابتدای خلقت تاکنون مشاهده می کنیم که ظلم همواره وجود داشته و امروز نیز  می بینیم که در جهانبینی هایی که حکومت های غیر دینی (به ویژه حکومت هایی که بدون محوریت اهل بیت(ع) مدل ارائه می دهند) بر آن استوار است، دچار ظلم ها، خون ریزی ها، ستم ها و پایمال کردن حقوق فردی و اجتماعی امت هایشان می شوند.

یکی از افتخارات مذهب تشیع این است که عقل مدار است، معتقد به عقلی که در سایه تعالیم وحیانی شکوفا شده و شاگرد مدرسه وحی باشد.

یکی از افتخارات مذهب تشیع این است که عقل مدار است، البته نه به این معنا که همچون پراگماتیسم ها عقل را منهای وحی بداند، بلکه معتقد به عقلی است که در سایه تعالیم وحیانی شکوفا شده و شاگرد مدرسه وحی باشد؛ مربیان وحیانی ما که انبیا و حجج الهی هستند عقل را به عنوان یک شاگردی که قرار است شکوفا شود و انسان را با مدیریت صحیح در بستر صراط بندگی خداوند قرار دهد و به سوی مقصد نهایی هدایت کند به ما معرفی کرده اند.

متأسفانه برخی گمان کرده اند که مؤمنان به ویژه جامعه هیأتی ها و مداحان و مجموعه عزیزانی که علمدار، هیأت دار، تکیه دار، دسته دار، پرچم دار و یا سفره دار هستند، دون شأن عقل عمل می کنند و مدار عقل را حاکم نمی دانند در حالی که به هیچ وجه اینگونه نیست.

سهم هیأت ها و اماکن مقدسه در شیوع ویروس کرونا کمتر از نیم درصد است

در همین ایام کرونا بر اساس گزارشی که وزیر محترم بهداشت در هیأت دولت خدمت آقای رییس جمهور ارائه کرد سهم هیأت ها، مساجد و مشاهد مشرفه در ابتلا و شیوع ویروس کرونا 44 صدم درصد، یعنی کمتر از نیم درصد است؛ در حالی که سهم سفرها و حمل و نقل ها در شیوع این ویروس 26 یا 27 درصد بیان شده است.

هیأت ها در ایام کرونا زیباترین، دقیق ترین، اصولی ترین و بهداشتی ترین عملکرد را داشته و دارند.

میزان سهم هیأت ها، مساجد و مشاهد مشرفه در شیوع ویروس کرونا سند چشم انداز مثبتی از عملکرد بچه هیأتی ها را به جامعه نشان می دهد؛ این سهم بسیار ناچیز نشان می دهد که هیأت ها در ایام کرونا زیباترین، دقیق ترین، اصولی ترین و بهداشتی ترین عملکرد را داشته و دارند.

در حالی که هیأتی ها همه پروتکل های بهداشتی را رعایت کرده و می کنند شاهد بودیم که در ایام کرونایی پارک ها، مترو و بازارها باز بود و ازدحام جمعیت در مترو و بازار را نیز به وضوح مشاهده کردیم و تفاوتی با روزهای قبل از کرونا ندیدیم.

چرا رستوران ها، غذاخوری ها، ساندویچی ها و سایر اماکنی که موجب اجتماع مردم می شود باز است و محدودیتی برای آن اعمال نمی شود و جزء عواملی که سبب شیوع ویروس کرونا می شود شناخته نمی شوند؟ آیا دلیلش این است که از این رفت آمدها و خرید و فروش ها سودهای بسیاری حاصل خزانه دولت می شود؟!

چطور می شود هیأت ها و محافل مذهبی که زیر نیم درصد در شیوع ویروس کرونا سهم دارند در اولویت نخست، نه برای اهمیت، بلکه برای تخریب وجهه و تعطیلی قرار می گیرند؟ هیأتی ها به هر پروتکل بهداشتی که در پنج ماه گذشته از سوی مسؤولان برای هیأت ها در نظر گرفته شد عمل کردند و اوج این کار را در ماه مبارک رمضان نشان دادند.

در ماه مبارک رمضان حتی بعضی شب ها مأمور محترم وزارت بهداشت به هیأت ها سر می زد، عکس می گرفت و حتی متر با خودشان آورده بودند و فاصله گذاری ها را متر کردند، اما نتوانستند حتی یک مورد خلاف از مجموعه هیأت ها ثبت کنند؛ هیأتی ها نخستین افرادی بودند که پروتکل های بهداشتی را رعایت کرده و به فرمایشات مراجع تقلید جامه عمل پوشاندند و اجازه ندادند فرمایش رهبر معظم انقلاب زمین بماند و بر مدار عقل عمل کردند.

بنا بر تعلیمات دینی «دفع ضرر محتمل» عقلاً واجب است، در حالی که ما کرونا را «ضرر محتمل» نمی دانیم، بلکه آن را به عنوان یک ضرر حقیقی و واقعی می شناسیم؛ حال که هیأتی ها عقل محور عمل می کنند چگونه به عمل بدون توجه به عقل متهم می شوند؟

اگر فریاد می زنیم و گلایه داریم و اگر از ستاد ملی مبارزه با کرونا و مسؤولان درخواست می‎کنیم که در این حوزه کارشناسانه نظر دهند و اگر کارشناس نیستند از کارشناسان حوزه مذهب و دین کمک بگیرند به خاطر غیرت دینی ما است

اگر فریاد می زنیم، اگر عصبانی می شویم، اگر گلایه داریم و اگر از ستاد ملی مبارزه با کرونا و مسؤولان محترم درخواست می کنیم که در این حوزه کارشناسانه نظر دهند و اگر کارشناس نیستند از کارشناسان حوزه مذهب و دین کمک بگیرند بخاطر غیرت دینی ما است، نه به خاطر این که کسی گمان کند یک جریان دو قطبی بر مطالبات ما حاکم شده و عده ای با قطبیت عقل محور به نزاع دین قیام کرده و عده ای دیگر که دین دار بوده و فاقد نورانیت عقل هستند به نزاع پراگماتیسم ها می روند، خیر اینگونه نیست، زیرا در مکتب اهل بیت(ع) و تشیع عقل و دین هرگز با یکدیگر تعارض ندارد.

بر اساس تعالیم عقلانی و وحیانی دفع ضرر کرونا را به طریق اولی واجب می دانیم

عقل و دین هیچگاه با یکدیگر در حال تعارض نبوده اند که عده ای بتوانند دینداران را متهم به بی عقلی کنند؛ ما بر اساس تعالیم عقلانی و وحیانی دفع ضرر کرونا را به طریق اولی واجب می دانیم؛ کجا از ما مشورت گرفتید؟ شما کارشناس طب هستید؟ خوب در حوزه دین و مذهب و عرصه های کلامی که کارشناس نیستید، کجا از کارشناسان حوزه دین و مذهب به عنوان مشورت کمک گرفتید؟

اگر بحران کرونا یک بحران ملی است که قطعاً هم همینطور بوده و همه جهان را نیز درگیر خود کرده است، شما باید این آحاد بشری را کارشناسان حوزه دین هم هستند ببینید! چرا در ستاد ملی مبارزه با کرونا پس از سه ماه و اندی تنها یک عضو از حوزه علمیه باید حضور پیدا کند؟ با این اوصاف دانسته می شود از ابتدا تدبیری برای این قضیه اندیشیده نشده است.

قم مقدسه نخستین استانی بود که کرونا را کنترل کرد، اما این موفقیت رسانه ای نشد!

برخی مسؤولان به قم تهمت زدند و گفتند که کرونا از قم شروع شد و عجیب است با این حال که استان نورانی قم  نخستین جایی بود که کرونا را کنترل کرد، اما این موفقیت رسانه ای نشد؛ خوب این موارد برای ما سؤال ایجاد کرده است و هیچ غرضی هم پشت رفتارها و سخنانمان نهفته نیست؛ ما غیرت دینی داریم و اگر دین، سلامت و امنیت مان برای همه آحاد بشری حتی کسانی که خلاف کیش و آیین ما می اندیشند، اما ساکن ایران اسلامی هستند به خطر بیافتد ما ضامن سلامتی و امنیت آنها هستیم.

چطور می شود که در عرصه تصمیم گیری شما تصمیم می گیرید؟ آن هم تصمیمی که هرگز منطبق بر نظریه های دینی و کارشناسی دینی نیست؛ امروز شاهد تصمیم های عجولانه، منفعلانه و غیرکارشناسانه، آن هم در دقایق پایانی از سوی دولت و ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم.

شما چند روز قبل از برگزاری مراسم دعای عرفه در هیأت دولت و ستاد ملی مبارزه با کرونا جلسه ای که قریب به 70 دقیقه به طول انجامید برگزار کردید و گفتید روضه های خانگی و احسان به اباعبدالله(ع) به هیچ وجه تعطیل نیست و حتی کمک مؤمنانه را بیان نمی کنید و می گویید غذای نذری داده شود، عرفه، غدیر و مراسم های ماه محرم باید برگزار شده و به هیچ عنوان این مراسم ها نباید تعطیل شود؛ آنوقت چند ساعت مانده به برگزاری دعای عرفه یک مرتبه شاهد تصمیمی عجولانه و غیرکارشناسانه آن هم نه برای کشور، بلکه برای استان قم بودیم.

چرا دعای عرفه در استان هایی که از وضعیت هشدار گذشته بودند برگزار اما در قم لغو شد؟

خراسان رضوی، کرمان، فارس و تهران از وضعیت هشدار هم گذشته اند و بنا بر گزارشات خود شما به وضعیت قرمز کرونایی رسیده اند، اما عرفه با جمعیت برگزار شد و محدودیتی هم اعمال نشد، اما نوبت به قم که می رسد 10 ساعت قبل از دعای عرفه و حتی بعضی از عزیزان در هیأت رزمندگان گفتند 2 ساعت قبل از برگزاری مراسم دعای عرفه ابلاغ می کنید که مراسم نباید برگزار شود؛ آقایانی که خودتان را منادی عقل می دانید، آیا این تصمیم گیری عقلایی است؟

رییس جمهور و وزیر محترم تا روز قبل از برگزاری مراسم دعای عرفه بر ضرورت برگزاری محافل مذهبی تأکید می کند، اما صبح روز عرفه مشاهده می کنیم که تصمیمات 180 درجه تغییر کرده است، وقتی هم که سؤال می کنیم می گویند «تا شب گذشته وضعیت سفید بود، بعد نارنجی و هم اکنون هم به وضعیت هشدار رسیده است»، پس چرا در شهرهایی که وضعیت قرمز وجود دارد مراسم برگزار شد؟

ما نمی خواهیم بگوییم توطئه ای در کار است، نمی خواهیم بگوییم فتنه ای در کار است و نمی خواهیم بگوییم مطامع جناح سیاسی خاص در تصمیم گیری ها نفوذ می کند، ان شاءالله که این موارد نباشد! اما این مطالبه را داریم که حرف هایمان گوش دهند.

اکنون که به محرم رسیده ایم برخی مسؤولان خوف آن را دارند که در مجموعه میلیونی عزاداران اباعبدالله(ع) علیه ناکارآمدی آنها انتقاد شود، از این جهت سیاست های فرسایشی خود را ادامه می دهند و تصمیم گیری ها را برای دقیقه 90 می گذارند و در نهایت نیز از رهبر معظم انقلاب مایه می گذارند و سخنان ایشان را مستمسک قرار می دهند و می گویند «حضرت آقا فرمودند مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا را رعایت کنید»، خوب بفرمایید بگویید در این پنج ماه و اندی که از کرونا می گذرد مگر ما مصوبات ستاد کرونا را عمل نکردیم؟ یک مورد تخلف برای ما بیاورید.

ما به همه مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا عمل کردیم و افزون بر آن پای خود را از عرصه پروتکل های بهداشتی فراتر گذاشته و بیش از هزاران نیرو را به عنوان یک نیروی خدمتگزار در عرصه های بهداشتی به کمک سازمان های بهداشتی و پزشکان و پرستاران فرستادیم؛ حال باید متهم به عدم رعایت مصوبات کرونا شویم؟

محرم ضامن حیات، سلامت و امنیت حوزه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است

ما تا آخرین لحظه گوش به فرمان فرامین رهبر معظم انقلاب هستیم؛ چگونه است که شما در حوزه طب و پزشکی اجازه نمی دهید یک غیر متخصص سخن بگوید، اما در حوزه دین به راحتی راجع به محرم و عزای اباعبدالله(ع) و غدیر که از ارکان دین هستند به صورت غیر کارشناسانه و عجولانه نظر می دهید و انتظار دارید جامعه دینی آن را تمکین کند؟ قصه محرم شعار و تعصب آبا و اجدادی نیست؛ محرم ضامن حیات، سلامت و امنیت حوزه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است و مسؤولان مملکت باید به این موضوع توجه داشته باشند و به محرم از این زاویه بنگرند؛ باید دانست که محرم ضامن سلامت امنیتی و معنوی حوزه های علمیه و ضامن حیات و بقای حکومت اسلامی است.

اگر جامعه اسلامی این تصمیمات غیر کارشناسانه را تمکین کردند که شما قهقهه مستانه می زنید و می گویید ما بر آنها حاکم شدیم و اگر تمکین نکردند آنها را متهم به ضد ولایت و فقدان عقل و شعور می کنید؛ بالاخره ما نفهمیدیم که عملکرد شما چگونه شفافیت دارد؟ کجای عملکرد شما انصاف و شفافیت است؟

رسا ـ پیرو گزارش حضرتعالی درباره کمک‎های مردمی به هیأت‎های مذهبی، رسانه های معاند، دوگانه‎ عزاداری محرم و سلامتی و معیشت مردم را جهت تحت الشعاع قراردادن عزاداری سیدالشهدا(ع) مطرح کردند؛ با توجه به آثار عظیم عزاداری در جامعه اسلامی، چرا برخی سعی می کنند علیه محرم سیاهنمایی کنند؟

در خصوص آن مبلغی هم که بازگو شده و برخی عزیزان مغرضانه سخنانی را در آن رابطه بیان کرده اند توضیحاتی عرض کنم؛ چگونه است که در حوزه فوتبال و رشته های ورزشی میلیون ها دلار هزینه می شود و برخی قراردادی با یک مربی می بندند و او نیز با سیاست و کیاستی که دارد مفاد قرارداد را به گونه ای تنظیم می کند که ما متهم به پرداخت جریمه میلیاردی هم می شویم؟ چرا اینجا کسی صدایش در نمی آید و نمی گوید مردم نان شب ندارند بخورند و این مبالغ نباید هزینه شود؟ امروز میلیارد میلیارد پول در فوتبال در حال تلف شدن است و میلیارد ها پول بابت قراردادی هزینه می شود که هنوز هم شفاف نیست.

چرا به این مسائل کسی اعتراض نمی کند، اما نوبت به دستگاه امام حسین(ع) که می رسد یک روز به غذا دادن و یک روز به تعطیلی بازار و یک روز به پول هایی که مردم از نان شب خود بریده و تقدیم دستگاه اباعبدالله(ع) کرده اند گیر می دهند و احساس غیرت می کنند؟

عزیزان بد نیست یک سرکشی به تالارهای عروسی تهران داشته باشند تا بدانند در یک شب 1 میلیارد و 200 میلیون تومان خرج 2 ساعت مراسم عروسی شده است؛ امروز عروسی های 900 میلیونی و 2 میلیاردی در تهران برگزار می شود و از کفش های طلا و لباس عروس 500 میلیون تومانی برای مراسم ها استفاده می کنند که آن هم از کشور ترکیه خریداری می شود، چرا شاخک های برخی افراد در این مسائل تکان نمی خورد؟ اما وقتی گفته می شود مردم یک میلیارد به عزای اباعبدالله(ع) کمک کردند و یا یک میلیارد تومان به معیشت عمومی در ایام کرونا اهدا شده است همه غیور می شوند؟

مشکلات معیشتی مردم نتیجه بی کفایتی و بی تدبیری و سیاست گذاری های غلط دولت ها است

غیرت های شما در ایام زلزله، سیل خوزستان و یا همین ایام کرونا که برخی مشاغل به صورت کامل تعطیل شدند و برخی از صاحبان مشاغل سکته کردند و از دنیا رفتند، کجا رفته بود؟ در این مسائل غیرت نشان داده نمی شود، اما به محض این که گزارش داده می شود که مجموعه ای فلان مقدار کمک مردمی جمع کرده است، برخی فریاد سر می دهند که مردم گرسنه اند؛ اگر مردم گرسنه اند و در این گرانی معیشتشان به خطر افتاده، هیأت ها مقصر نیستند، بلکه این از بی کفایتی و بی تدبیری و سیاست گذاری های غلط دولت ها است و یا دلیل ناتوانی جوانان در امر ازدواج، اختلاس ها و زد و بند ها و زمین خواری ها و پدیده آقازاده بازی های برخی رجل سیاسی است.

گرسنگی مردم چه ربطی به هیأت ها دارد؟ امروز مردم برای اقامه عزای امام حسین(ع) قرض می گیرند و آن را بی منت تقدیم این دستگاه می کنند و نامش را «سِلعَة(هدیه) حضرت زهرا(س)» می گذارند؛ به کوری چشم بدخواهان عرض می کنم که محرم امسال مردم هزار برابر آن مبلغ و عددی که گفته شده است به دستگاه اباعبدالله(ع) کمک خواهند کرد.

شمه ای از «حب وطن» و «ملی گرایی» بچه هیأتی ها

در ایام سیل و زلزله و کرونا ما هیچ خط قرمزی نکشیدیم و حتی به کسانی که دیندار و شیعه نبودند نیز خدمت کردیم؛ ما حتی در منطقه شعیبیه که منطقه ای وهابی نشین در خوزستان است به مردم خدمت می کردیم و خود بنده نیز در آنجا حضور داشتم؛ هرگز برای خدمت رسانی خط کش نگذاشتیم و در راستای «حب الوطن من الایمان» عمل کردیم.

اگر ملی پرستی و ملی گرایی هم که بسیاری از افراد آن را در دوره ای فریاد می زدند هم مطرح باشد باز ما ملی گرا تر از بچه هیأتی ها سراغ نداریم، زیرا هیأتی ها حب وطن را از شاخصه های ایمان می دانند و نسبت به هموطنان خود غیور هستند؛ حتی هنرپیشه ها و مشاهیر سینما و ورزشکاران کشور نیز بعد از مجموعه طلاب و هیأتی ها به میدان آمدند.

با توجه به همه موارد می توان گفت هیأتی ها کاملاً عقل مدار عمل می کنند، اما برخی آنها را به این متهم می کنند که عقل مدار نیستند و عجولانه تصمیم می گیرند و سیاست زده و کینه ورزانه عمل می کنیم؛ اگر کمک های مردمی هیأت ها را گزارش دهیم شاخک های همه رسانه های غربی تکان می خورد؛ در همین قم در سه ماهه اول کرونا بیش یک میلیارد تومان فقط یک مجموعه هیأت که برخاسته از متن مردم است به مردم و اقشار آسیب پذیر بسته معیشتی اهدا کرده است.

امروز کسانی که در دستگاه اباعبدالله(ع) مسؤولیت بر عهده دارند بر خلاف برخی مسؤولان سیاسی که همواره متکبر و مغرور بوده و به دنبال بهره بردن از مناصب برای خود و خانواده شان هستند، نسبت به دیگران خادمی بیشتری می کنند؛ به بیان دیگر در مکتب اباعبدالله(ع) هر کسی مسؤولیت بیشتری دارد میزان نوکری اش هم در این دستگاه بیشتر بوده و دغدغه ها و بی خوابی هایش نیز به مراتب بیشتر است و آبرو، مال، جان و امنیتش نیز بیشتر در معرض خطر قرار دارد.

مسؤولان دستگاه اباعبدالله(ع) غیرت دارند و با هر فتنه، توطئه، ابتلا و بهانه ای درصدد آن نیستند که پرچم اباعبدالله(ع) را زمین بگذارند و سمت نوکری و دم زدن از مکتب اهل بیت(ع) را کمرنگ جلوه دهند.

رسا ـ با توجه به تأکید رهبر معظم انقلاب در زمینه عمل به مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا، اگر این ستاد مصوباتی در زمینه چگونگی برگزاری مراسم محرم با رعایت پروتکل‎های بهداشتی ابلاغ کند، هیئات مذهبی چگونه می‎توانند به آن عمل کنند؟

مردم عاشقانه برای عزاداری محرم به میدان می آیند، اما پای خود را از خط ولایت فراتر نمی گذارند

اگر ستاد ملی مبارزه با کرونا مؤلفه های برگزاری عزای محرم را به صورت شفاف بیان کند خواهد دید که نخستین افرادی که در جامعه دینی به پروتکل های ابلاغی جامه عمل می پوشانند هیأت ها هستند؛ مردم عاشقانه برای عزاداری محرم به میدان می آیند، اما پای خود را از خط ولایت فراتر نمی گذارند.

مسؤولان با عملکرد ناشیانه خودشان از رهبر معظم انقلاب مایه نگذارند و درصدد آن نباشند که کم کاری های خود را توجیه کرده و بعد بگویند هیأتی ها پای خود را از چارچوب ولایت فقیه بالاتر گذاشتند، چون اینگونه نیست و هیأتی ها مطیع اوامر رهبری هستند.

در جلسه ای که در تهران برگزار شد بزرگان عرصه ستایشگری و مداحی و برزگان عرصه خطابه و منبر و افراد تأثیرگذار در هیأت ها خود را سلم و مطیع محض فرامین رهبر معظم انقلاب دانسته اند؛ ما نیز این را در قم اعلام می کنیم خط قرمز مان ولایت است، اما خواهش می کنیم عزیزان به ویژه کسانی که در فضای مسموم مجازی از برخی شیاطین جنی و انسی الگو می گیرند هوشیار باشند، زیرا بعضی سخنان به ظاهر زیبا و بر اساس حق از پیشنهادات جریان طاغوت و استکبار جهانی است.

دشمن برخی سخنان و مبانی درست را به گونه ای در پازل خود می چیند که اگر دقت کنیم به اصول و ارکان دین ضربه وارد می کند، از این رو عزیزان باید هوشیار باشند و گول تبلیغات به ظاهر درست دشمن را نخورند؛ بدون شک جامعه دینی و مردم ولایتمدار ایران در رابطه با عزای سیدالشهدا(ع) هوشیارانه عمل خواهند کرد.

ما تماماً در برابر فرمایشات، ارشادات و تصمیمات رهبر معظم انقلاب و حتی آن فرمایشاتی که منوط به تصمیمات ستاد ملی مبارزه با کرونا است مطیع محض خواهیم بود

امیدواریم که همه عزیزان به ویژه جامعه مداحان و شاعران و وعاظ و خطبا هوشیارانه عمل کنند و دچار افراط و تفریط نشوند؛ متأسفانه ما تنها جریان افراطی ها را مورد توجه قرار می دهیم، در حالی که ضربه های جریان تفریط که در طول تاریخ فرقه «مقصره» را تشکیل داده به مبانی اسلام به مراتب از ضرباتی که فرقه غلات و افراطی ها به آنها وارد کردند بیشتر بوده است.ما تماماً در برابر فرمایشات، ارشادات و تصمیمات رهبر معظم انقلاب و حتی آن فرمایشات ایشان که منوط به تصمیمات ستاد ملی مبارزه با کرونا است مطیع محض خواهیم بود؛ اگر در ارتباط با محرم و غدیر فریاد می زنیم از آن جهت است که نگران هستیم، زیرا اگر غدیر و محرم کمرنگ و بدون غیرت دینی برگزار شود لطمه هایی خواهیم خورد که هزاران دولت نمی توانند آنها را جبران کنند.

مبادا در برابر شیطنت برخی کسانی که هیچ ارادتی به اباعبدالله(ع) ندارند و سالی یک مرتبه آن هم با دعوت تشریفاتی خاص به مجالس عزاداری می آیند تا عکس سلفی بگیرند و یا حتی سالی یک مرتبه هم پای خود را به مجالس عزاداری نمی گذارند دچار تزلزل شویم؛ برخی افراد که همچون آقای سروش مبانی عزاداری را زیر سؤال برده و حقیقت عزاداری برای امام حسین(ع) را نفهمیده اند چگونه می توانند برای این محافل و مجالس تصمیم گیری کنند؟

امروز برخی افراد درصدد آن هستند میان جامعه متدین و جامعه پزشکی دو قطبی ایجاد کنند و اقامه عزا را در تقابل با عقل معرفی کنند؛ همه این ها در حالی است که مجالس عروسی برگزار می شود و بازارها نیز به روی مردم گشوده است؛ در همین قم مقدسه در شب عرفه که شهادت حضرت مسلم بن عقیل(ع) است شاهد بودیم که برخی مراسم عروسی برگزار کرده و کارناوال های شادی به راه انداخته بودند؛ چرا به این مسائل کسی اعتراضی ندارد؟

اقامه عزاداری منافاتی با پروتکل های بهداشتی ندارد و هر مصوبه ای که ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام کند را رعایت می کنیم و نمی گذاریم این پرچم زمین بماند، نه این که ما نگذاریم بلکه دست تکوین در کار است؛ بدون شک نام و یاد امام حسین(ع) هیچگاه از اذهان پاک نخواهد شد.

عزیزان پزشکی که اخیراً در سخنانتان به صورت مستقیم و غیر مستقیم عزاداری اباعبدالله(ع) را مصداق «القای در تهلکه» می دانید و می گویید مردم را با عزاداری محرم به کشتن ندهید، مگر یادتان رفته است در فتنه 88، فتنه کوی دانشگاه، در فتنه آبان ماه سال گذشته، در 8 سال دفاع مقدس، در فتنه منافقان، در فتنه ضد انقلاب، در فتنه احزاب سیاسی، در فتنه کردستان، در فتنه اهواز و خوزستان، در فتنه های خیابانی و در فتنه های دوران پیروزی انقلاب اسلامی آن جناح و جریانی که آسیب پذیری بالایی داشت کدام جریان بود؟ بدیهی است که پاسخ این سؤال چیزی جز بچه هیأتی ها و مؤمنان نمی تواند باشد.

بچه هیأتی ها و مؤمنان بودند که از جان و مال و آبروی خویش گذشتند و امروز افتخار جانبازی دارند؛ این هیأتی ها بودند که حتی یک خودکار از بیت المال برای خودشان برنداشتند و به دنبال پدیده آقازاده هایشان هم نبودند، زیرا در مکتب امام راحل تربیت شده بودند.

بزرگ ما، ذریه پیامبر اکرم(ص) و بنیان گذار انقلاب اسلامی تا موقعی که از دنیا رفتند خود را خدمتگزار مردم می دانستند، بنابراین ما نیز به پیروی از ایشان خود را خادم مردم می دانیم؛ عزیزان فکر می کنند اگر ما اعتراض می کنیم و یا انتقاداتمان را با زبان تندی بیان می کنیم، خدایی نکرده می خواهیم فرد یا جناحی را مورد هجمه قرار دهیم و تشتت و اختلاف و فتنه بر پا کنیم، خیر در پنج ماه و چند روز گذشته ما روزی 18 ساعت پا به پای خادمان سلامت کشور عملگی کرده ایم و با فعالیت در عرصه پشتیبانی و خدمات خانگی بیش از سه هزار بسته معیشتی میان نیازمندان پخش کردیم.

کسانی که در فضای مجازی، واقعاً «فی قلوبهم مرض» هستند و  روی زخم ها و لکه های خونی می نشینند و برای آن عددی که بنده عرض کردم شاخک هایشان تکان خورده است بدانند یک ریال از آن مبلغ از جیب ارگان ها و سازمان ها و خزانه دولت هزینه نشده، بلکه این مردمی که در تهیه نان شب خود با مشکل مواجه هستند با عشق و امتثال امر رهبری وارد میدان شدند و این مواسات را انجام دادند؛ نکته حائز توجه این است که مردم هنگامی که پای عزاداری سیدالشهدا(ع) وسط بیاید ده برابر ماه رمضان هزینه می کنند.

شما اگر یادتان نیست ما یادمان هست، در زمان دفاع مقدس مردم روزه می گرفتند و با گریه به مساجد می آمدند و می گفتند یک هفته روزه گرفته ایم و مقداری کنسرو و مواد غذایی توانسته ایم ذخیره کنیم، بگیرید و آن را برای رزمندگان بفرستید.

مردم ما همان مردم دوران دفاع مقدس هستند؛ معیشت مردم را در پنج ماه گذشته چه کسانی ضامن بوده اند؟ آقایان وزرا و نمایندگان مجلس ضامن بوده اند؟ آقایان مسؤول حاضر بودند حتی یک ماه حقوقشان را نگیرند؟ در حالی که در کشورهای غربی و لائیک می بینیم که برخی رجل سیاسی شان اعلام کردند که سه ماه حقوق نمی گیرند تا وضع معیشتی مردم سامان پیدا کند.

رسا ـ در پایان راجع به آثار و اهمیت مراسم ها و محافل عزاداری در ماه محرم توضیح دهید.

خداوند را شاکر هستیم که توفیق درک ایام الله دهه ولایت را تا به این ساعت به همه ما عنایت فرمود و ان شاءالله توفیق تعظیم شعائر الهی و احیای حماسه پرشور غدیر و مباهله و به تبع آن آمادگی بیشتر برای اقامه عزای اباعبدالله(ع) در ماه محرم و صفر را به دعای حضرت ولی عصر(عج) پیدا کنیم.

با توجه به اینکه وظیفه انبیای الهی «اخراج امت ها از ظلمت ها و دعوت به سوی نور و وادی توحید و یکتاپرستی» است،  قرآن کریم در آیه پنجم سوره مبارکه ابراهیم به یکی از بزرگترین انبیای الهی که هم نبوت و هم رسالت و امامت داشتند، دستوری را می دهد که این دستور در کنار رسالت مشترک همه انبیا ذکر شده است.

خداوند متعال آیه مذکور به حضرت موسی(ع) دستور داد که با الواح تورات که در چله ماه ذی قعده و دهه نخست ذی حجه نازل شد، قوم بنی اسرائیل را از ظلمت شرک، جهل و ضلالت بیرون بیاورد و به وادی نور و توحید دعوت کند و روزهای بسیار ویژه که قرآن از آن با عنوان «ایام الله» یاد می کند را دائما برای این قوم یادآوری داشته باشد.

این یادآوری مختص خود حضرت موسی(ع) نبود، زیرا خداوند خطاب به ایشان نفرمود «ذکِّر بایام الله» یا «ذکِّر ایامَ الله»، بلکه خطاب به ایشان فرمود «ذکِّرهم بأیام الله»، بنابراین حضرت موسی(ع) طبق این خطاب موظف شدند به عنوان منادی توحید، خلیفة الله، حجة الله و سفیرالله، «ایام الله»، یعنی روزهایی که در آن امدادهای غیبی و نصرت پروردگار و شکست باطل و جریان طاغوت تجلی پیدا می کند را به صورت مستمر برای امت خود یادآوری کند.

در منابع تاریخی و مقاتل آمده است که بعد از این که حضرت موسی(ع) با واقعه عاشورا و ماجرای سیدالشهدا(ع) آشنا شدند به مؤمنان بنی اسرائیل ماجرای شهادت امام حسین(ع) را یادآوری کردند و مؤمنان بنی اسرائیل نیز هر روز اول صبح و قبل از این که به اشتغالات دنیایی خود بپردازند، یک دل سیر برای مصائب اباعبدالله(ع) گریه می کردند.

در احادیث قدسی، اخباری که درباره امام حسین(ع) و ویژگی هایی که برای شهادت ایشان نقل شده قابل مراجعه است و عزیزان می توانند به احادیثی که مرتبط با تکلم جبرائیل با حضرت موسی(ع) درباره سیدالشهدا(ع) مراجعه کنند.

پس یکی از دستورات اکید قرآن کریم به بزرگترین فرد عالم در زمان خودش «یادآوری ایام الله» است و قطعاً «ایام الله» بنا بر تعبیر اهل لغت و مفسران عامه و خاصه روزهایی است که در آن «رحمت، فضل، احسان، امداد و نصرت الهی» نمود و بروز بیشتری دارد؛ به بیان دیگر روزهایی که در آن ها عزت، عظمت و اقتدار جریان توحید و ولایت اولیای الهی و به درک واصل شدن جریان طاغوت و مکاتبی که در برابر مکتب توحید قد علم کرده اند، نمود و بروز بیشتر پیدا کرده است را می توان از مصادیق «ایام الله» دانست.

دهه ولایت، یعنی ایام قربان تا غدیر و غدیر تا مباهله، ایام عزای اباعبدالله(ع)، ایام موالید ائمه معصومین(ع) و ایام شهادت حضرت زهرا(س) از بهترین مصادیق «ایام الله» است و ما باید این ایام را به صورت جمعی و اجتماعی یادآوری کنیم.

مسأله «ذکِّرهم بایام الله» یک «ذاکر» و یک «مذکور» نیاز دارد که در جریان بیان داستان کربلا از سوی جبرئیل به حضرت موسی(ع)، ذاکر حضرت جبرئیل و مذکور ماجرای سیدالشهدا(ع) و مستمع نیز حضرت موسی(ع) است که پس از بازگشت ایشان به سوی قوم بنی اسرائیل، ذاکر حضرت موسی(ع) و مستمع قوم بنی اسرائیل می شوند.

با توجه به منابع تاریخی یکی از رسالت های انبیای الهی یادآوری ایام الله بوده است و همه این بزرگواران نیز اخباری راجع به سیدالشهدا(ع) دریافت کرده اند و آنها را برای اقوام، مؤمنان و پیروان شریعتشان بیان داشته اند.

در سیره پیامبر خاتم(ص) نیز مشاهده می کنیم که ایشان پیش از تولد امام حسین(ع) تا هفت سالگی ایشان که لحظه شهادت پیامبر اکرم(ص) فرامی رسد، دائماً به هر بهانه ای از کربلا و یزیدی که هنوز متولد نشده بود به عنوان قاتل سیدالشهدا(ع) نام می برند و یارانی که در محضر پیامبر(ص) برای مصائب اباعبدالله(ع) گریه می کردند، اما در کربلا ایشان را یاری نمی دهند را مورد مذمت قرار می دهد.

یادآوری ایام الله انسان را به معیت با امام می رساند

نکته دیگر این است که باید دانست یادآوری ایام الله انسان را به معیت با امام(ع) می رساند، معیتی که دستور قرآن کریم در آیه 119 سوره مبارکه توبه «یا ایهاالذین آمنوا اتقواالله و کونوا مع الصادقین» خطاب به همه مؤمنان است؛ همه مفسران عامه و خاصه مراد از واژه «صادقین» را حضرات معصومین(ع) دانسته اند.

مراد از این معیت جسمانی نیست که ما از آن جهت که در دوران اهل بیت(ع) وجود نداشته ایم حسرت بخوریم، بلکه مراد از آن معیت معنوی و روحانی بوده است، یعنی قید زمانی، مکانی و شأنی ندارد و ما باید در همه شؤون مادی و معنوی، عبادی و سیاسی، اجتماعی و تربیتی و دنیوی و اخروی در همه زمان ها، مکان ها و زمینه ها ملازم همیشگی معصومان(ع) باشیم.

با یادآوری و گرامیداشت موالید ائمه(ع)، اعیاد، ولادت ها، شهادت ها و مناسبت های بسیار ویژه مثل دهه ولایت، مباهله، لیلة المبیت، جنگ احد، جنگ خندق و فتح خیبر و مناسبت هایی که انسان با توجه به آنها با سیره اهل بیت(ع) بیشتر آشنا شده و سبک آنها را فرامی گیرد و آن را به عنوان الگو خود و جامعه اش قرار می دهد، به مقام معیت با امام(ع) دست پیدا می کنیم.

جدای از این که وجوب در آیه شریفه «کونوا مع الصادقین» شامل همه ما می شود، در میان همه مناسبت ها و ایام الله، عزای اباعبدالله(ع) از یک اهمیت ویژه برخوردار است، زیرا اهل بیت(ع) در این زمینه تأکیدات فراوانی کرده اند؛ امام رضا(ع) فرمودند «هر که مصائب ما اهل بیت(ع) را یادآوری می کند و اشک او به خاطر این مصائب و جسارت هایی که در حق ما روا داشته شده جاری شود روز قیامت در بالاترین درجات بهشت با ما خواهد بود»؛ در این سخن نورانی صحبتی از مداح، شاعر، نویسنده و خطیب به میان نیامده است، بلکه هر کسی که با سیره اهل بیت(ع) مقداری آشنایی داشته باشد می تواند به آن عمل کند.

اعیاد قربان و غدیر، مباهله، نزول آیه تطهیر، نزول آیه اولی الامر، نزول آیه مباهله، نزول آیه ولایت، ماجرای سدالابواب، نزول لقب امیرالمؤمنین(ع) از جانب خدا، نزول آیه تبلیغ، نزول آیه اکمال، ماجرای حجة البلاغ و واقعه محرم و عزای سیدالشهدا(ع) از مصادیق ایام الله هستند و یادآوری آن برای همه واجب است و نباید سؤال شود عزای اهل بیت(ع)، نیمه شعبان، موالید ائمه(ع) و مناسبت ها چرا تکرار می شوند، زیرا مبنای قرآنی داریم و یادآوری ایام الله سبب می شود ما به مقام معیت با امام(ع) برسیم.

شرکت در مجالس و محافل موالید ائمه(ع) و اعیاد و شهادت‎ها از مصادیق احیای امر اهل بیت(ع) بوده و مورد رحمت خاصه پروردگار عالم و اولیای الهی است.

امروز معیت با امام(ع) این است که انسان بداند امام زمان(عج) در این روزگار از او به عنوان مؤمن به شریعت نبوی و ولایت امیرمؤمنان(ع) و اهل بیت(ع) چه می خواهد؟ قطعاً مجالس عزاداری مورد رضایت اهل بیت(ع) است زیرا برای آن نص داریم؛ امام صادق(ع) به فضیل بن یسار فرمودند «تجلسون و تحدثون؟ قلت نعم، فقال اعلم ان تلک المجالس احبها فرحم الله من احیا امرنا»، بنابراین جلسات ذکر فضائل و مصائب اهل بیت(ع) مورد عنایت ائمه معصومین(ع) بوده و اقامه عزا برای اباعبدالله(ع)، نصب پرچم، اطعام غدیر، شرکت در مجالس و محافل موالید ائمه(ع) و اعیاد و شهادت ها از مصادیق احیای امر اهل بیت(ع) بوده و مورد رحمت خاصه پروردگار عالم و اولیای الهی است.

امیدواریم جامعه متدین غیورانه وارد میدان شده و در برابر فرمایشات رهبری مطیع باشند و پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند، اما در برابر تصمیمات شیطانی برخی مغرضان همانند اربابشان امام حسین(ع) که در برابر طاغوت زمان فرمودند «هیهات من الذله» زیر بار حرف غیر منطقی و تصمیمات غیر کارشناسی و بعضاً متعصبانه ای که بویی از غیرت دینی ندارد، نروند./841/گ401/ق

گفت‌وگو از حسین ثالث مؤید