از حاشیه سازی یک عکس تا مشکلات مبلغان
به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، داستان از فرستادن یک عکس آغاز می شود؛ عکسی از حضور یک روحانی مبلغ در کنار خانواده ای در کنار ساحل و همین موضوع بر تنور بحث در پویش حمایت از مبلغان دینی می دمد.
طلبه ای این عکس را مورد نقد قرار می دهد و می گوید:« به نظرتان این روحانی اینجا چکار می کند؟ برای تبلیغ لب دریا رفته است یا برای تفریح با خانواده؟ آیا این افراد خانواده اش هستند که حتی یک چادری بین آنها نیست»
-قضاوتی اشتباه و از روی حدس
صحبت از حجاب است و حضور مبلغان در میان خانواده ای که دور هم نشسته اند و شاید حجاب سفت و محکمی نداشته باشند، نمی توان از روی یک عکس قضاوت کرد اما بحث میان مبلغان برایم جالب و خواندنی است.
طلبه ای وارد بحث می شود و درباره ارتباط با عموم مردم سخن می گوید:« اینجا از شکل و ظاهرشان مشخص است دریای جنوب است ......حالا مشکل چیست؟ به فرض اقوام دور این روحانی به او گفتند بیایید پیش ما، مشکل چیست؟ فاصله حفظ شده و مردها با احترام پیش ایشان نشسته اند، متوجه نمی شوم دنبال چه چیزی می گردید اگر منظورتان حجاب است که باید با نیمی از مردم بخاطر این موضوع قطع ارتباط کرد»
سخن ها و پیام ها بر محور نوع حجاب افراد جامعه می چرخد و طلبه ای می گوید: « انگار در این جامعه نیستید، فامیل جنابعالی همه متدین هستند؟ یعنی شما فامیل متوسط دینی ندارید؟ این چه قضاوتی است با یک تصویر شخص معمم را زیر سوال می برید؟ بنده فرد معمم می شناسم تمام اقوامشان؛ دور و نزدیک ضد ارزش هستند و با همه آنها سلام و علیک دارد»
طلبه ای دیگر از تجربیاتش در تبلیغ میان مردم سخن به میان می آورد و می گوید:« در تبلیغ های چهره به چهره که در شیراز، اصفهان لب دریای جنوب و شمال و استادیوم آزادی و...... برگزار می شود از این موارد زیاد است، ما خودمان گروهی از طلاب در پارک ملت تهران و مترو و حافظیه شیراز و سعدی و.... برنامه داشتیم شاید تنها چیزی که به سختی در آن جمع پیدا می شود خانم با حجاب است، همه هم میخواهند با حاج آقا عکس بگیرند»
بحث بر پاشنه مخالفت با ارسال کننده این عکس می چرخد که یکی از حاضران پویش موضعی دیگر می گیرد و می گوید:« ما که طلبه و معمم نیستیم جرأت نمی کنیم لب دریا برویم، می ترسم چهار روز دیگر عکس از محافل شبانه بگذارند و بگویند حضورش بخاطر تبلیغ بوده و فاصله هم حفظ شده مسخره است»
همین پیام گرمای بحث را دوچندان می کند و مخالفان زیادی در جمع به در این باره اظهار نظر می کنند و به دفاع از مبلغی که عکسش ارسال شده است، می پردازند.
-مشکلات نهادهای اعزام کننده مبلغ
«مشکل نهاد های تبلیغی، در ارائه آمار و گزارش در رسانه های ملی است؛ غافل از اینکه طلاب مبلغ در راستای تبلیغ با چه مشکلاتی مواجه هستند. تبلیغ چهره به چهره و اساس تبلیغ، کاری واجب و لازم است اما اشکال بنده به مدیریت اعزام مبلغ است، این عکس ، عکس یادگاری نیست. روحانی در کنار ساحل آنقدر غریب است که نه جایگاهی دارد نه سایبانی و نه محل استراحت درستی. مسأله اینجاست آقایون که قم نشسته اند به داد مبلغان برسند، ظاهر این تصویر این است که این طلبه مبلغ است و آن خانواده کاملا ناشناس اما وقتی تنهایی و غریبی روحانی مستقر را می بینند از وی دعوت می کنند و او نیز قبول دعوت کرده است» این پیام یکی از طلاب است که معتقد است مشکلات تبلیغی علت بروز چنین موضوعاتی است که بعداً دستاویز پیامهای این چنینی می شود.
-مشکلات طلاب؛ شاه بیت بحث های طلبگی
بحث به سمت مشکلات طلاب و لزوم حمایت از آنها پیش می رود و طلبه ای دیگر در این باره می گوید:« واقعا بعضی( اکثر) سخت زندگی میکنند، آن وقت توقع داشته باشیم در پاسخ به شبهات و متن دروس قوی هم باشند کمی زیاده خواهی است. آرامش فکری باید باشد تا بتواند درس بخواند. درس اخلاق یکی از اساتید خیلی جالب بود، می گفت الان برای پول هم تبلیغ بروی که آرامش برا خانواده ات بیاوری قربة الی الله حساب می شود.
آری! کسی نیست که با فضای طلبگی آشنا باشد و از مشکلات شان بی اطلاع! و این موضوع همواره شاه بیت بحث های طلبگی در محیط های مختلف است و فضای مجازی و پویش حمایت از مبلغان دینی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
طلبه ای دیگر در این باره به اظهار نظر می پردازد و معتقد است:« بنده نظرم این است که یک مبلغ باید از نظر معیشتی تأمین شود تا با فراغ بال مطالعه و در کمال صحت بتواند دینی را که بر گردن دارد ادا کند»
بعد از کشمکش ها درباره مشکلات معیشتی، بازهم بحث ها بر روی عکس متمرکز می شود و یکی از مبلغان درخواست می کند که بحث درباره این موضوع خاتمه یابد و می گوید: « روی این عکس مانور ندهیم، بنده خدا در حال تبلیغ است، این خانواده هم حتما گفته اند که یه عکس با حاج آقا بیندازند، همین. بدبین نباشیم.»
یکی از مبلغان پا را فراتر می گذارد و می گوید: « کاملا مشخصه این شیخ عزیز مشغول تبلیغ بوده و باید به او تبریک گفت که اینگونه خودش را در دل این خانواده به ظاهر بد حجاب جا کرده که با او عکس یادگاری گرفتند. اگر اقوامش بودند مجبور نبود با لباس روحانیت برود و حتی عکس هم بگیرد که عده ای بعدا برایش حرف در بیاورند»
این بحث همچنان ادامه دارد و طلبه های دیگری نیز وارد بحث می شوند و به اظهار نظر می پردازند.
یکی از آنها می گوید: « تهمت زدن از مومن بعيد است، طرح تبلیغی در کنار ساحل در حال برگزاری است و این طلبه محترم وظیفه دارد مدتی در گعده های خانوادگی مردم مختلف کنار ساحل بنشيند و به اصطلاح تبلیغ چهره به چهره کند»
«مگر طلبه تافته جدا بافته است؟ با همین نوع نگاه، طلبه ها را از جامعه دور کردیم، وقتی یک طلبه معمم در محیط های مختلف حضور داشته باشد، مردم به احترام او هم که شده یک مقدار مراعات میکنند یا نه؟ در ضمن مردم با طلبه های حاضر در آن مکان رابطه بر قرار می کنند، سوالات خودشان رو می پرسند و جواب شبهات خودشان را می گیرند» این پیامی است که یکی از طلاب ارسال می کند و معتقد است طلاب باید در همه مکانها حضور داشته باشند و در دسترس مردم باشند.
-تبلیغ در مکان های مختلف؛ ضرورتی انکارناپذیر
بحث ها بیشتر به سمت لزوم ضرورت تبلیغ در مکانهای مختلف پیش می رود و مبلغان حاضر در پویش نیز در این مورد بحث های مختلفی انجام می دهند.
یکی از طلاب حضور مبلغان در جمع هایی که از فضای مذهبی دور هستند را مهم می داند و می گوید:« از واضحات است که این برادرمان در حال تبلیغ است و اتفاقا تبلیغ برای همین جور جمع هایی است و الا آدمهای متدین و مذهبی نیاز به تبلیغ ندارند، اینقدر فضای تبلیغ محدود شده که اگر یه روحانی در ورزشگاه یا ساحل یا عروسی حضور پیدا کند، اول خود ما طلبه ها به او هجوم می آوریم، چه رسد به بقیه مردم.»
طلبه ای دیگر در تکمیل پیام او پیامی را ارسال می کند و معتقد است: « ما طلبه ها چسبیدیم به مسجد و هیأت و حسینیه، تبلیغ را محدود کردیم، از بیرون از این مکانها خبر نداشتیم تا جامعه به این وضع درآمد، وقتی این عکس را دیدیم گفتیم حاجی اینجا چیکار می کند، این کم نظری ماست ما باید برویم کنار دریاها، درجنگل، توی پارکها، مناطق تفریحی را پر کنیم و تبلیغ کنیم این هنر است، اگر ما این جاها نرویم یا مثل برخی ها لباس هایمان را در بیاوریم و توی مسجد لباس بپوشیم آینده ما مثل مساجد ترکیه و مصر می شود. ما باید با همین لباس در ساحل و عروسی و پارک ها و جنگل ها حاضر شویم، این مکان ها جای تبلیغ ماست.»
مبلغی دیگر اصل تبلیغ را مربوط به مکان هایی می داند که افراد غیر مذهبی حضور دارند و می گوید:« اصلا کسانی به مسجد می آیند که اکثرا هدایت شده هستند و نیازی به تبلیغ آنچنانی بین آنها نیست، اصل تبلیغ در پارکها، ساحل و .. است»
هنوز بحث پیرامون مکان های تبلیغ و اهمیت آنها ادامه دارد و بحث های تکرار می شوند اما موضوع مورد اشاره همه آنها لزوم تبلیغ در تمامی مکانها و استفاده از همه ظرفیت های تبلیغی است؛ موضوعی که مبلغان می گویند باید در برنامه سازمانهای اعزام کننده مبلغان قرار گیرد تا آنها برنامه ریزی های لازم برای اعزام بیشتر مبلغان به این مکان ها را داشته باشند.
بحث ها آرام آرام فروکش می کند اما موضوعی همچنان در گوشه ذهنم وجود دارد و آن نیز لزوم تبلیغ در مکانهای مختلف است و اهمیت برنامه ریزی مسؤولان مرتبط با موضوع اعزام مبلغ برای استفاده از این ظرفیت های تبلیغی؛ موضوعی که شاید در آینده ای نزدیک اوضاعی بهتر پیدا کند و من نیز همچون مخاطبان منتظر هستیم تاگذشت تاریخ خود این موضوع را مشخص کند./872/ز۵۰۳/ج