مؤمنان باید پذیرای موعظه باشند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت­الله سیدمحمد علوی­گرگانی امشب در دیدار مسؤولان و مدیران حراست بانک مهر اقتصاد ایران سراسر کشور با اشاره به شهادت امام حسن عسکری(ع) خاطرنشان کرد: ائمه اطهار(ع) همگی نور الهی هستند و باید غنیمت شماریم که توشه­ای از بیانات و موعظه های هر کدام از اهل بیت(ع) را بهره­مند شویم.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم با اشاره به روایتی، موعظه را از حقوق مؤمنان بر یکدیگر دانست و اظهار داشت: امام عسکری(ع) یکی از حقوقی که مسلمانان و مؤمنان بر گردن یکدیگر دارند را موعظه معرفی کردند؛ موعظه یکی از هدایای الهی است و آن حضرت فرمودند که چه هدیه خوبی است که فردی انسان را موعظه کند.

وی با بیان این­که روحیه مؤمن باید پذیرای موعظه باشد، تصریح کرد: در زندگی هیچ­گاه از موعظه ناراحت نشوید و گمان نکنید که حتما باید یک شخص بزرگی انسان را نصیحت کند؛ حتی رؤسا از نصیحت کارمند زیر دست خود باید خوشحال شوند؛ هنگامی که جبرئیل بر پیامبر گرامی اسلام(ص) می­رسید، پیامبری که هادی سبل و عقل کل بود، از جبرئیل می­خواست که او را موعظه کند و همچنین حضرت علی(ع) از قنبر، غلام خود درخواست موعظه می­کرد؛ روحیه مؤمن باید پذیرای موعظه باشد و با جان و دل بخرد.

حضرت آیت­الله علوی­گرگانی درباره فلسفه شنیدن موعظه تصریح کرد: علت اینکه می­گویند موعظه را از هر کسی باید شنید، این است که خداوند متعال به پیامبر(ص) فرمودند که پیامبر من، هیچ گاه قرآن را با خط ننویس، چرا که مردم شک می­کنند که قرآن را خود درست کرده­ای؛ به این دلیل پیامبر(ص) هیئت کُتّابی را تشکیل دادند و آن حضرت قرآن را بیان می­کردند و امیرمؤمنان(ع) و دیگر اصحاب می­نوشتند که از جمله این افراد، عبدالله بن مسعود بود.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم افزود: یک روز ابن مسعود خدمت پیامبر اکرم(ص) رسید و آن حضرت به او فرمود برایم قرآن بخوان؛ ابن مسعود گفت من برای شما قرآن بخوانم؟ حضرت فرمودند در شنیدن قرآن لذتی است که در دانستن آن نیست؛ ابن مسعود می­گوید که شروع به قرآن خواندن کردم و آیه «فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلى‏ هؤُلاءِ شَهیدا» را خواندم و یک­دفعه دیدم که پیامبر(ص) در حال اشک ریختن است و علت را جویا شدم؛ آن حضرت فرمودند این آیه می­فرماید که خداوند روز قیامت تمامی امت­ها را به همراه پیامبران و علمای آنها جمع می­کند و عمل امت­ها را باید پیامبران، علما و مراجعشان امضا کنند و سپس ای پیامبر تو را می آوریم که تمام اینها را گواهی کنی و خدا کمک کند که من بخواهم شاهد این مردم شوم.

استاد برجسته حوزه علمیه قم به اهمیت موعظه در زندگی علما اشاره کرد و گفت: علت اینکه مراجع در بیوت خود مجلس موعظه می­گذارند این است که آن­ها هم موعظه گوش دهند؛ موعظه صیقلی است که دل را پاک می­کند.

وی به تبیین فرمایشی از امام حسن عسکری(ع) پرداخت و خاطرنشان کرد: موعظه به دو صورت علنی و سری انجام می­شود؛ آن حضرت فرمودند که نباید شخص را به صورت علنی موعظه کرد، چرا که او را بد کرده­ای و آبرویش را نریز؛ اما اگر همین موعظه به صورت سرّی به فرد گفته شود و او متوجه اشتباه و خطایش شود، به فرموده امام عسکری(ع) به چنین فردی زینت داده­ای.

حضرت آیت­الله علوی­گرگانی با اشاره به آیه 34 سوره نور گفت: «وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ آیاتٍ مُبَیِّناتٍ وَ مَثَلاً مِنَ الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقین» خداوند متعال می­فرماید آیات مبینات را برای شما فرستادم که در ابتدا پیامبران و امامان آیات مبینات هستند که در مراتب بعدی مراجع و علما این آیات الهی خواهند بود که آیات و احکام خداوند را بیان می­کنند و این آیاتی که بیان می­شود، موعظه ای برای اهل تقوا است./822/پ202/ج1