آیت الله بهجت هیچ‌گاه از یاد خدا غافل نبود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علی بهجت فرزند مرحوم آیت الله محمد تقی بهجت در نشست تخصصی «عبد صالح» با موضوع بررسی شخصیت و اندیشه اخلاقی و عرفانی آیت‌الله بهجت که عصر امروز دوشنبه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی برگزار شد، گفت: آیت الله بهجت هیچ‌گاه از یاد خداوند غافل نبودند.
وی افزود: ایشان در حرم حضرت معصومه(س) ایستاده دعا می کردند، جوانی از وی سوال کرده بود که ما در حالت ایستاده خسته می شوند و شما چطور می توانید این کار را انجام دهید، ایشان در جواب فرمودند شما باید داروی عشق را تهیه کرده و میل بفرمایید، ذکر، خواص عجیبی داشته و یادخدا اتصال است، اگر انسان متصل شود خداوند به او متصل خواهد شد، اتصال به معبود آنقدر برای ایشان عمیق بود ولی توان توصیف آن را نداشتند.
حجت الاسلام بهجت با بیان اینکه مرحوم بهجت دوست نداشتند لحظه ای از یاد خدا غفلت کنند، تصریح کرد: ایشان 90 سال را زمان کمی تلقی می‌کردند، اگر به علم نگاه شود تقسیم بندی مختلفی از موجودات بیان شده و این اقدام نوعی آگاهی محسوب می شود، آگاهی انسان را به مقصد نزدیک می‌کند، افرادی که حکمت آموخته اند هنوز به دنبال افزایش علم خود هستند.
وی با اشاره به اهمیت موضوع علم، گفت: علوم از مراتب مختلفی برخوردار است، علم برای تکامل بشر کافی نیست، همه می خواهند تمام زندگی را توسط علم سامان دهند اگر چنین باشد با حیوانات مشترک هستیم، ارزش علم به این است که آیا انسان را به مقصد می رساند، بزرگترین دانشمندان دنیا فقط برای 80 سال دنیا علم می آموزند و پس از مرگ نابود می شوند.
فرزند آیت الله بهجت با طرح این سوال که آیا انسان برای زندگی 80 ساله به این جهان آمده است، تاکید کرد: هیچ دانشمندی نتوانسته با مهندس عالم تماس گیرد و علت آفرینش را بپرسد، اگر انسان علت خلق خود و آینده را نداند هیچ چیز نخواهد داشت، باید بدانیم تمامی عوالم برای انسان خلق شده است بنابراین هر حیوانی که خلق می شود روح خاصی دارد، انسان در رحم مادر پس از رشد از روح خداوند خلق می شوند و ارزش وی به این موضوع است، انسان با مرگ تمامی نمی شود و حرکت جوهری نیز این مرگ های زیاد را در زندگی انسان اثبات می کن، انسان خلق نشده با هرقیمتی زندگی کند بلکه آمده با زندگی کردن قیمت پیدا کند، این سخنی از مرحوم آیت الله بهجت(ره) است.
وی افزود: فرهنگی که خدا می خواهد غیر از این است که انسان تصور می کند، انسان باید برای دنیا به اندازه مشخص وقت صرف کرده و برای دنیای بی نهایت، بی نهایت وقت بگذارد.
حجت الاسلام بهجت با اشاره به علت طی مسیر الهی از سوی آیت الله بهجت، ابراز داشت: ایشان سالها قبل از بلوغ جسمی توسط انجام عبادات به مقامی رسیده بودند که از ناپسندی گناهان باخبر شده و آن را انجام نمی دادند، ایشان در نمازهایی که در کودکی می خواندند مکاشفات داشتند.
وی با بیان اینکه علم باید انسان را به خالق عالم برساند، گفت: مرحوم آیت الله بهجت در کودکی فهمیدند که باید علم انسان را به پروردگار برساند، از وی پرسیدن اولین باری که نام آیت الله قاضی را شندید کی بود، ایشان فرمودند؛ در کربلا، باید بدانید ایشان تا 18 سالگی در کربلا بودند و عقیده ایشان این بود هر فردی که در مسیر الهی حرکت کند و فقط برای خدا توقف کند امکان ندارد خداوند متعال او را تنها گذارد، ممکن نیست خداوند به برترین موجودش علم و حکمت ندهد، روزی انسان فقط غذا نبوده بلکه غذای انسان علمی است که او را به مبدا و منتهی وصل می کند، اگر انسان یک قدم برای خدا بردارد خداوند نیز ده قدم به سمت وی برمی دارد.
فرزند آیت الله بهجت، افزود: تمام همشاگردی های آیت الله بهجت توسط استاد در مسیر الهی قدم برداشتند ولی ایشان وقتی در مسیر بودند به خدمت آیت الله قاضی رسیده راه را ادامه داده و به اتمام رساندند، به علت عصمتی که آیت الله بهجت در کودکی داشتند سبب پرواز ایشان شد.
وی با اشاره به اعتقاد آیت الله بهجت، تصریح کرد: شروع با استاد برای سیر الی الله اعتقاد آیت الله نبوده بلکه اگر به آنچه که می داند عمل کند و در زمانی که شک دارد برای خدا توقف کند و خدا یاری اش می دهد، استاد ایشان فرمود اگر انسان معصیت نکند و نمازش را اول وقت بخواند به مقامات والایی خواهد رسید.
حجت الاسلام بهجت، ادامه داد: علامه طباطبائی در اواخر حضورش در نجف از آیت الله قاضی بسیار سوال می کردند ولی مرحوم بهجت به هیچ عنوان از استاد خویش سوالی نکردند، بنابر فرموده خودشان سوالی در ذهنشان ایجاد نشد مگر اینکه استاد جواب آن را بیان می کردند، ایشان معتقد بودند باب لقاءالله مفتوح است و انسان باید راه را طی کند./811/202/ب2