نشانههای عثمانیگری در آثار مذهبی واکاوی شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا،حجتالاسلام مهدی منصور سماعی، پژوهشگر مذاهب دینی، در نشست نقد علمی و دفاعیه پایاننامه نشانههای عثمانی گری در آثار مذهبی که چهارشنبه شب در سالن همایشهای امام خمینی(ره) مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد بابیان اینکه این تحقیق در مورد ناصبی و عثمانی صورت پذیرفته است، اظهار کرد: نتیجه اهم این پژوهش این بود که هم ناصبیان و هم عمده عثمانیان از دشمنان امیرمؤمنان(ع) و اهلبیت(ع) هستند.
این پژوهشگر دینی با اشاره به اینکه وجه مشترک بین ناصبیان و عثمانیان دشمنی با امام علی(ع) است، گفت: در این تحقیق سعی شده است که از بحث درباره اصطلاح فقهی نصب و احکام فقهی آن پرداخته نشود.
حجتالاسلام سماعی با بیان اینکه در این پایاننامه سعی شده است که به بحث دشمنی و بغض نسبت به اهلبیت(ع) پرداخته شود، افزود: در این پژوهش به طرح حدیث صحیح نبوی که از منبع صحیح مسلم برگرفته شده است استناد کردهایم.
وی افزود: این حدیث که در صحیح مسلم که خود یک منبع قوی اهل سنت است به نفاق و بغض علیه حضرت امیرمؤمنان(ع) پرداخته شده است.
این پژوهشگر دینی با بیان اینکه شهرت و صحت این حدیث سبب شده است هر مسلمانی به ویژه رجالیان خود را محب حضرت علی(ع) بدانند، عنوان کرد: اینها تعریفی در بحث ناصبی ارائه کرده و بیزاری خود را در ظاهر نشان میدهند.
وی ادامه داد: با اینحال در پژوهش متوجه آن شدیم که ابن حجر عسقلانی و ذهبی چگونه و با چه توجیهی خواستند از لازمه این حدیث که نفاق مبغض علی(ع) و جرح و تضعیف ناصبیان و ایمان محب علی و مدح و توثیق شیعیان و محبین آن حضرت است، برهانند.
حجتالاسلام سماعی با اشاره به اینکه ما با جواب دادن به توجیهات بیمورد آنان اثبات کردیم که لازم است خوارج و ناصبیان جرح گردند، گفت: محبین امام علی(ع) باید تصدیق و توثیق شوند و کار رجالیان اشتباه است.
وی افزود: در ادامه تحقیق شیوه برخورد ذهبی با چند روایت از فضائل امیرمؤمنان(ع) بررسی شده است.
حجتالاسلام سماعی با اشاره به اینکه این بررسی به ما نشان داده است که کینه درونی به اهلبیت(ع) از اولویتهای آنان است، گفت: این احادیث درباره هر فرد دیگری بود شایسته این برخورد نمیبود./837/پ202/ی