مسؤولیت افرادی که در جامعه جایگاه و موقعیتی دارند بیش از دیگران است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید، ظهر امروز در ادامه تفسیر سوره ضحی در مدرسه عالی حجتیه، اظهار داشت: خداوند در این سوره،  نخست نعمت هایی که به پیامبر(ص)  عطا فرموده است را بر می شمرد تا عظمت و جایگاه او برهمگان روشن شود و سپس سه مسؤولیتی را به عهده ایشان می گذارد.

وی افزود: این نشان می دهد که خداوند به هرکس که مقام و جایگاهی عطا می فرماید به دنبالش مسؤولیتی را نیز به عهده ایشان می گذارد؛ از این رو کسانی که عالم و با سواد هستند و در جامعه جایگاهی دارند مسؤولیت شان بیش از دیگران است.

این استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم، در تفسیر بخش سوم سوره ضحی، گفت: مردم قریش به پیامبر(ص)  می گفتند خدا تو را رها کرده است، خداوند برای رفع این تهمت این آیات را نازل فرمود که در آن برخی نعمت هایی که خداوند در کودکی و جوانی پیامبر به ایشان عطا فرموده را بر می شمرد.

حضرت آیت الله سبحانی در توضیح یکی از نعمت هایی که در این سوره ذکر شده است، بیان داشت: خداوند پیامبر(ص)  را درحالی که فقیر بود بی نیاز کرد؛ در مورد این مطلب دو روایت داریم، یکی این که حضرت خدیجه به دلیل آوازه پیامبر به پاکی و امانت داری او را به همکاری در تجارت فراخواند و دیگر این که ابوطالب این پیشنهاد را به خدیجه داد، ظاهرا روایت دوم متقن است.

شکر نعمت علم تعلیم و تربیت دیگران است

وی یادآوری نعمت های الهی را منحصر در مادیات ندانست و تصریح کرد: هرکس علمی را فرا گرفته است به دیگران عرضه کند و تعلیم دهد؛ برخی حقیقتی را کشف می کنند و با خود به گور می برند و به دیگری نمی آموزند و یا تنها با پول حاضر به تعلیم آن علم هستند؛ عالما و فقها، باید امثال خود را تربیت کنند.

وی در پاسخ به این شبهه که برخی تصور می کنند پیامبر(ص) اجیر حضرت خدیجه شده است، گفت: شأن پیامبر(ص)  بالاتر از این است که اجیر کسی شود، این پیشنهاد جنبه مضاربه داشته است یعنی بنا بود پیامبر(ص) با سرمایه حضرت  خدیجه کار کند و در سود آن بین خود تقسیم کنند.

این استاد درس خارج حوزه علیمه قم، به صفاتی که ابوطالب در معرفی پیامبر(ص) به حضرت خدیجه به کاربرده است اشاره کرد و ابراز داشت: ابوطالب، پیامبر(ص) را از نظر عقل، کمال، دیانت و عفت در نزد قریش منحصر به فرد دانست، این نشان می دهد که پیامبر در آن زمان در میان مردم قریش به این صفات شهرت داشته است.

حضرت آیت الله سبحانی، درک استفاده مکرر از ضمیر« ک»  خطاب را در این آیه برای کسانی که با ادبیات عرب آشنا هستند بسیار لذت بخش توصیف کرد و گفت: خداوند در این آیات پیامبر را به طور خصوصی مورد خطاب قرار می دهد که این امر حاکی از لطافت و علاقه شدید خدا به پیامبر(ص) است.

وی با اشاره به دستور خداوند در این سوره مبنی بر اکرام یتیم، کمک به فقیر و یادآوری نعمت های خداوند، اظهارکرد: این گونه نیست که پیامبر(ص) داری چنین صفاتی نبوده است بلکه خداوند می خواهد برای استمرار این حالت در ایشان این نکته را متذکر شود، همان گونه که ما هر روز در نماز می گوییم «ما را به راه راست هدایت کن» درحالی که این هدایت شامل حال ما شده است، اما از خداوند دوام و استمرار آن را طلب می کنیم.

حضرت آیت الله سبحانی در پایان نعمت هایی که خداوند به پیامبر(ص) عطا فرموده است را منحصر به مواردی که در آیه شریفه آمده است ندانست و گفت: موحد بودن ایشان از بدو تولد و محافظت از پیامبر در مقابل توطئه دشمنان از جمله نعمت های خداوند به ایشان است./928/پ202/ج