ترجمه متون اسلامی به بیش از ۴۰ زبان به همت جامعه المصطفی
به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، نشست «روز بینالملل» هفته پژوهش و فناوری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم با حضور رئیس جامعه المصطفی العالمیه در سالن جلسات شهید سلیمانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، حجتالاسلام عراقی، رئیس اداره بینالملل پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ضمن ارایه گزارشی از مهمترین فعالیتها و اقدامات بینالمللی پژوهشگاه در طول یکسال اخیر به تبیین مهم ترین ظرفیتها و دستاوردهای این مجموعه در عرصه تعاملات علمی فرامرزی پرداخت.
سپس حجتالاسلام والمسلمین علی عباسی، رئیس جامعه المصطفی(ص) با تبریک هفته پژوهش، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، دانشگاه باقرالعلوم(ع) و جامعهالمصطفیالعالمیه را از الگوهای موفق وحدت حوزه و دانشگاه و فعالیتهای مؤثر بینالمللی در مراکز حوزوی برشمرد.
عضو مجلس خبرگان رهبری همچنین با اشاره به هزار و پانصدمین سال تولد پیامبر اکرم(ص)، به نقد و بررسی پژوهشهای مستشرقان درباره شخصیت پیامبر اعظم(ص) پرداخت و تأکید کرد: بخش قابل توجهی از این آثار، برخاسته از ناآگاهی، ضعف شناخت و گاه رویکردهای غرضورزانه است که امروز نیز از طریق رسانههای نوظهور بازتولید میشود.
رئیس جامعهالمصطفی(ص) العالمیه این مناسبت را فرصتی ارزشمند برای معرفی چهره حقیقی پیامبر اسلام(ص) و تبیین صحیح پیام و آموزههای ایشان دانست و افزود: جهانبینی توحیدی، اخلاق، معنویت و عدالت از مؤلفههای محوری اسلام است، اما ضعف در زبان و پیامرسانی بینالمللی، مانع انتقال مؤثر این مفاهیم به افکار عمومی جهان شده است.
وی همچنین با اشاره به ظرفیتهای زبانی جامعهالمصطفیالعالمیه گفت: ترجمه آثار به بیش از ۴۰ زبان در این مجموعه انجام میشود و این توانمندی میتواند بهعنوان پشتوانهای جدی برای سایر مراکز علمی و پژوهشی کشور در عرصه بینالملل مورد استفاده قرار گیرد.
در بخش پایانی این نشست، حمید مکارم، نماینده وزارت امور خارجه در قم، با اشاره به نامگذاری یک سال به نام پیامبر اعظم(ص) در سازمان همکاری اسلامی بیان داشت: این موضوع از قم آغاز شد و به تصویب کشورهای اسلامی رسید، اما متأسفانه در داخل کشور، بهویژه در قم، آنگونه که شایسته بود مورد توجه قرار نگرفت.
وی همچنین ضمن تأکید بر لزوم برنامهریزی هدفمند در مناسبتهای دینی و بینالمللی خاطرنشان کرد: در حوزه پژوهشهای بینالمللی، تقویت نگاه فقهپژوهانه یک ضرورت جدی است؛ چراکه سیاست خارجی کشور کمتر بر مبانی پژوهشهای فقهی استوار بوده و در این زمینه خلأهای قابل توجهی وجود دارد.