سرودههای امام خمینی شناسنامه مستقلی از ذهن و زبان دارد
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از ایکنا، مصطفی محدثیخراسانی عضو شورای شعر آیینی رسانه ملی با اشاره به ویژگیهای سرودههای امام خمینی(ره)، اشعار ایشان را از دو منظر مورد بررسی قرار داد و گفت: به طور کلی شعر امام خمینی(ره) در بررسی شعر معاصر به دلیل برخورداری از مضامین ارزشمند و ساختار زبانی استوار، جایگاه شایستهای دارد. سرودههای ایشان را از منظر سبکشناسی میتوان آمیزهای از سبک عراقی و هندی به شمار آورد که با زبان و ذهن روزآمد بیان شده است.
این منتقد شعر معاصر با بیان اینکه مضامین عرفانی پررنگترین موضوعات شعر امام خمینی(ره) را تشکیل میدهد، به دیگر موضوعات مطرح در سرودههای ایشان اشاره و عنوان کرد: علاوه بر موضوعات عرفانی، مسائل اجتماعی و سیاسی نیز در سرودههای امام راحل(ره) بیان شده است که در قالب شعر عرفانی به مخاطب منتقل میشود. به این معنی که امام(ره) موضوعات اجتماعی و سیاسی را با توجه به نیازهای روز با رویکرد عرفانی به شنونده منتقل میکند.
به گفته سراینده کتاب «سلوک باران»، یکی دیگر از وجوه شاخص شعر امام(ره) شخصیت فقاهتی و مرجعیت ایشان است. ورود مراجع تقلید به حوزه شعر در ادب فارسی بسیار کم اتفاق افتاده است و به جز موارد محدودی چون مولانا نمونهای شاخص دیگری در این زمینه نمیشناسیم. شعر فارسی و پیوند آن با آموزههای قرآن واضح و مبرهن است؛ اما جمع شدن فقاهت با شعر در یک فصل کمتر اتفاق افتاده است.
محدثیخراسانی از توجه و اهتمام پیر جماران به شعر، به عنوان یکی دیگر از ویژگیهای ادبی شخصیت ایشان یاد و عنوان کرد: علاوه بر این، نظرات حضرت امام خمینی(ره) درباره شعر نیز شنیدنی است. ایشان با وجود اینکه رهبر بزرگترین انقلاب قرن هستند و تأثیرگذارترین نهضت اسلامی در طول تاریخ را طراحی کردند، به شعر و ادب فارسی اهتمام ویژهای داشتند. با وجود دغدغهها و مشغلههای عظیم، توجه ایشان به شعر قابل توجه و تأمل بوده و نشاندهنده این است که چقدر به شعر و رسانهای بودن آن در انتقال فرهنگ و اندیشه توجه دارند. به طوری که یکی از سخنان ماندگار در حوزه شعر از ایشان است که فرمودند: لسان شعر بالاترین لسان به شمار میرود.
وی تأثیرگذاری شخصیت امام راحل(ره) در خلق موضوعات جدید را از دیگر ویژگیهای شخصیت ادبی ایشان دانست و تأکید کرد: وجود حضرت امام(ره) منبع الهام برای شاعران انقلاب بود و کمتر شاعری را سراغ داریم که ایشان را درک کرده و لب به ستایش وی نگشوده باشد. بنابر نظر پژوهشهای انجام شده هیچ شخصیتی در تاریخ جهان وجود ندارد که به این تعداد در ستایش وی سوگنامه گفته باشند.
محدثیخراسانی در پاسخ به اینکه چه میزان سبک و زبان شعری امام(ره) در دیگر شاعران تأثیرگذار بوده است، تصریح کرد: این موضوع نیاز به تحقیق دارد. شعرهای امام(ره) به گونهای بود که بسیاری از آنها خیلی زود بر لب مردم نشست و به حافظه جمعی راه پیدا کرد و تأثیرگذار بود. البته یکی از نشانههای تأثیرگذاری شعر امام(ره) بر دیگر سرودهها را میتوان در تضمین شاعران معاصر از سرودههای ایشان دید. بسیاری از غزلیات حضرت امام(ره) به دلیل رسوب کردن در جامعه ادبی مورد تضمین شاعران قرار گرفته است.
محدثیخراسانی در پایان افزود: به وجود آمدن سبکهای ادبی اینگونه نیست که بداهتاً و صراحتاً اتفاق بیفتد؛ از این منظر سبک شعر حضرت امام(ره) آمیختهای از سبک هندی و عراقی است؛ اما ایشان در شعر زبان و ذهنی مستقل داشتند. این دو مقوله شناسنامه شعری هر سرایندهای را تشکیل میدهد که به طور واضح در سرودههای امام راحل(ره) نیز دیده میشود. /907/د102/ی