ضرورت رهاسازی ذهن و روان از اسارت کرونا
به گزارش خبرگزاري رسا، این روزها تب کرونا ذهن و روان همه ما را تسخیر کرده است. ناشناختگی ویروس و نبود درمان مؤثر و البته فضای مسموم و سنگین رسانه ای، بسترساز اسارت ذهنی و ترس بیش از حد ما از این بیماری شده است. هر روز و بلکه هر لحظه خبرهای ضد و نقیض کرونا را از مجاری مختلف واقعی و مجازی خبری دنبال می کنیم. با برخی از خبرها خود را تسلی می دهیم و قصه غلبه بر کرونا را برای خود و اطرافیانمان می سراییم و با اخباری دیگر، روحیه خود را می بازیم و از دست رفتن سررشته امور را با تمام وجود حس می کنیم. در این میان عموم افراد از این بیماری به شدت ترسیده و در اصل به ترس خودشان واکنش نشان می دهند. واقعیت این است که قدرت ویروس کرونا در قبال نظام مجهز بهداشت و سلامت کشور ما همانند قدرت یک گروه تروریستی ضعیف در مقابل نیروهای مسلح کشور است.
همانطور که گروه تروریستی به رغم فقدان عِده و عُده، میتواند نمایشی وحشت آور از خشونت را در مقابل دیدگان ناظران روی صحنه ببرد و با کشتن تعدادی انگشت شمار از هموطنان، میلیونها نفر دیگر را وحشت زده و احساسات آنها را جریحه دار کند، ویروس کرونا نیز میتواند با به چالش کشیدن نظام سلامت کشور، تعداد معدودی را مبتلا و تعداد به مراتب کمتری را نیز قربانی کند، اما نه تنها نظام سلامت که تمام توان اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی و امنیتی را نیز به چالش کشیده و فراتر از آن سلامت روح و روان میلیونها انسان را در معرض خطر قرار دهد.
اگر کرونا یک سازمان تروریستی بود قطعاً از توانایی خود در تسخیر ذهنیت دهها و بلکه صدها میلیون انسان و نیز به اسارت گرفتن تمام ظرفیتهای یک کشور، بسیار شادمان می شد و می کوشید با دمیدن در کوره احساسات و عواطف مردم، هر روز صحنه دلخراش تری از خشونت را به نمایش بگذارد و آرامش مردم را بیش از پیش بر هم زند. واقعیت این است که ویروس کرونا بیش از آن که جسم ما را دچار آسیب کند، روان ما را دستخوش تلاطم کرده است. راهکار این امر اما نادیده گرفتن بیماری و کمک به شیوع آن نیست، بلکه همان توصیه حکیمانه رهبر انقلاب است که نه آن را کوچک بشماریم و نه خیلی بزرگ کنیم.
این بیماری با یاری و عنایت خداوند و همراهی مردم خواهد گذشت، اما در صورت بزرگنمایی، آثار مخرب آن هم بر اقتصاد جامعه و هم روان اقشار مختلف تا مدتها باقی خواهد ماند. بنابراین باید ذهن خود را از اسارت آن رها کنیم. این بیماری هم اکنون همه ما را به گروگان گرفته است. عاقلانه ترین و مهمتریم اقدام رهاسازی ذهن و روان خود از اسارت آن است. پس از رهاسازی ذهن، باید مسؤولانه همه تلاش خود را مصروف پیشگیری از گسترش آن کنیم.
این اقدامات مسؤولانه شامل مراعات دستورات بهداشت فردی و مراعات فاصله گذاری اجتماعی یعنی پرهیز از ترددهای غیرضروری در اماکن عمومی و مسافرت های درون و برون شهری، مراعات موارد احتیاطی در تعامل یا برخورد با افراد مبتلا یا مشکوک و مواردی از این دست است. بدیهی است که در کنار مراعات دستورالعمل های بهداشتی و اعتماد به اقدامات نظام بهداشت و سلامت، باید استفاده از سلاح مؤمنان یعنی «دعا» را نیز در دستورکار قرار داد. دعا افزون بر جلب توجه الهی ـ که فرمود قلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ـ و نزول برکات آسمانی، نقشی سترگ و بیبدیل در آرامش ذهن و اطمینان قلب دارد و طبیعی است که آثار آن در سلامت جسم نیز پدیدار میشود. انشاءاله
دکتر نعمت الله کرم الهی
/1360/