مام پر درد وطن مادری شیرزن است
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، از صبح روزی که متوجه شدم هواپیمای عزیزانی از وطنم سقوط کرده است، ناراحتی و غم تمام وجودم را گرفت؛ همان روزها که چشممان از غم داغ سردار سلیمانی گریان بود و داشت با انتقام موشکی سپاه پاسداران دلمان اندکی آرام میشد، خبر سقوط هواپیما و از دست دادن تعدادی از هموطنان عزیزمان و فرزندان این آب و خاک، قلبمان را باز جریحهدار کرد.
در این میان هر چه فکر و ذکرمان بود، غم از دست دادن عزیزان این سرزمین بود، فرزندانی که اگر حاج قاسم سلیمانی هم بود، بدون شک آنها را فرزندان معنوی خود میدانست اما چه میشود کرد که دنیا دور امتحان است و ما در این میان در فضای آزمون الهی قرار داریم.
در این آزمون سخت ملت ایران باید عزادار و از سوی دیگر هواخواه فرزندان خود باشد، سرزمین ما در طول این سالها آبستن فتنههای زیادی از سوی دشمنان بوده و همواره تلاش خود را برای نابودی استقلال، عزت و شرف ما گذاشتند.
خدمت، خونی در رگ جریان مقاومت
در این میان غیور مردان سپاه و ارتش شبانه روز جهاد کرده و از مرزهای ما دفاع کردند و چه بسیار خدماتی که هیچگاه رسانهای نشد؛ زحمات شبانه روزی و جان برکفانه در گرما و سرما، شب و روز و در سختترین وضعیت برای دفاع از مردم این دیار همیشه ایستادند و مقاومت کردند.
خطای انسانی باعث شد تا موجی از ناراحتی و تاثر در جامعه ایجا شود و امنیت آفرینان ما خود متاثر از این خطا هستند، نه تنها عذرخواهی کرده اند که در مقابل دوربینها آرزوی مرگ کردند؛ آیا وقت این نیست که هوای این فرزندان آب و خاک را هم داشته باشیم.
دستهایمان را زیر تابوت سردار به هم گره زدیم
بیایید بار دیگر دستهایی که زیر تابوت سردار حاج قاسم سلیمانی با هم گره کردیم، بار دیگر بفشاریم و وحدت را عملی کنیم. امروز باید تمام فریادمان را بر سر آمریکای جنایتکار بکشیم، آمریکایی که تلاش دارد تا نقش دایه مهربانتر از مادر را اجرا کند؛ ترامپی که تا دیروز ما را تهدید میکرد و حتی از تحریم دارویی ما دریغ نمیورزد، ژست حمایت از آزادی ما میگیرد.
ترامپ و امثال اینها در لابیهای سیاسی و کارتلهای اقتصادیشان همیشه در حال طراحی نقشه علیه مردم ایران هستند تا جایی که حتی مانع از ورود دارو برای بیماران پروانهای شدند و امروز همین مزدوران عامل قتل سردار شهید سلیمانی و هزاران شهید این مرزوبوم نگران حال مردم ایران شدند.
حمله موشکی صدام که آن روزها به خاطر نداشتن سامانه دفاعی همیشه با مشکل روبه رو بودیم و شهرهایمان آماج حملههایی بی هدف بود.
این قلب شکسته مردم ایران را نیاز به التیامی است و برای پدران و مادران عزیز از دست داده باید صدقه کنار بگذاریم، امروز درد ما همان درد قدیمی از دست دادن عزیزانی است که روزگاری کنار هم بودیم، من که بیش از هفت عضو خانوادهام را در موشکباران صدام در قم از دست دادم، از دست دادن عزیز را میفهمم.
حالا که درد بر پیکری آمده است و دگر عضوها را قراری نیست، به فکر ترمیم باشیم و تلاش کنیم تا مبادا امنیتمان بازی دست باقیماندههای داعش در خاک سرزمینم باشد.
امروز برای نشستن وقتی نمانده است و زمانی برای قعود نیست، آنچه درد را سکون همین میدهد همین ایستادن کنار همدیگر است تا بسازیم. باید دعاگو امنیت امروزمان باشم و دعا کنیم برای مرزداران این سرزمین همانگونه که امام سجاد(ع) دعاگویشان بود. خدایا خدایا ... /882/ 703/
رضا اخوان، طلبه سطح سه حوزه علمیه قم