رشد تعلیمات الهی و مناظرات کلامی در دوران امام حسن عسکری

به گزارش خبرگزاری رسا، امام حسن عسکری (ع) امام یازدهم شیعیان در هشتم ربیع‌الثانی سال ۲۳۲ در مدینه به دنیا آمدند؛ پدر بزرگوارشان امام هادی (ع) و مادرشان حدیث نام دارد.

کنیه امام حسن عسگری(ع) ابو محمد و لقب‌های این امام همام ابن‌الرضا، صامت، هادی، رفیق، زکی، عسکری و نقی است.

دوران زندگانی امام عسکری (ع) همزمان با خلیفه عباسی بوده است، لقب عسکری از آن جهت به ایشان داده شده که در شهر سامرا که به عسکر (اردوگاه یا شهر نظامی) نیز مشهور بوده، اقامت اجباری داشته است.

امام حسن عسکری (ع) بیشتر طول عمرش را در حبس خانگی به سر بردند؛ یکی از دلیل مشهور این امر این بود که ایشان صاحب فرزندی خواهد شد که به عنوان منجی آخرالزمان قیام خواهد کرد تا زمین را از عدالت پر کند.

امام عسکری (ع) طی سال‌های امامت‌شان در سامرا تحت محدودیت‌های اعمال شده از سوی خلافت عباسیان زندگی می‌کردند، به طوری که این امام همام تحت نظر جاسوسان خلیفه‌های وقت بودند، در نتیجه نمی‌توانست با شیعیان ارتباط آزادانه داشته باشند و تنها با خواص که شامل اصحاب‌شان بودند شخصاً ارتباط داشتند.

به نوشته منابع شیعی، امام حسن عسکری (ع) سرانجام در ۸ ربیع‌الاول به دستور معتمد خلیفه عباسی مسموم شدند و در سامرا و در کنار قبر پدرشان امام هادی (ع) مدفون شدند.

دوران زندگانی امام یازدهم دوران خفگان بود، به طوری که شیعیان به راحتی نتوانستند با امام‌شان ارتباط و دیدار داشته باشند در نتیجه با توسل به راه‌های مختلف به دیدار امام عسکری نایل می‌آمدند و در صورت اطلاع خلیفه عباسی شیعیان کشته می‌شدند.

با وجود دوران خفگان، امام حسن عسکری (ع) همواره به کار ولایت جامعه اسلامی مشغول بودند. ایشان بیش از ۲۹ سال عمر نکردند ولی در مدت شش سال امامت آثار مهمی از تفسیر قرآن و نشر احکام و بیان مسائل فقهی و جهت دادن به حرکت انقلابی شیعیانی که از راه‌های دور برای کسب فیض به محضر امام (ع) می‌رسیدند بر جای گذاشتند.

قدرت علمی این امام همام که از سرچشمه زلال ولایت و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) مایه گرفته بود، در زمان ایشان تعلیمات الهی و مناظرات کلامی جنبش علمی خاصی را تجدید کردند و فرهنگ شیعی که تا آن زمان شناخته شده بود، در رشته‌های دیگر نیز مانند فلسفه و کلام ظهور پیدا کرد.

وضعیت زندگانی امام عسکری (ع) این آگاهی را به شیعیان در جهت آماده‌سازی زمان غیبت امام زمان(عج) که فرزند بزرگوارشان بودند، می‌داد./1330/ج