واگويههاي سياسي برای تخریب پناهیان
به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام غرويان دريادداشتي در صفحه اول روزنامه اعتماد(23 شهريور) از دعوت حجتالاسلام پناهيان براي حضور در تريبون نماز جمعه به عنوان سخنران پيش از خطبهها انتقاد کرده و بعضا با عباراتي تند به ايشان تاخته است.
به نظر، منطق آقاي غرويان در باب اين انتقاد همان باشد که در طليعه يادداشت خود آورده است. ايشان نماز جمعه را «محلي مهم و تأثيرگذار در ارايه پيام به جامعه» ميداند به همين دليل«نمازجمعه همواره محلي براي ايجاد وحدت و همدلي در جامعه و ايران اسلامي باشد نه محلي براي تفرقهافكني».
در همين راستا و به جهت آنکه از نظر وي اين مهم در نماز جمعه فوت شده است، ايشان وظيفه خود، ديده است که قلم به دست بگيرد و به اين تريبون تاثير گذار انتقاد کند که چرا «فردي به عنوان سخنران پيش ازخطبههاي نماز جمعه تهران انتخاب شد كه به عقيده نگارنده فاقد ويژگيهاي مذكور است.»
در واقع آقاي غرويان براي جلوگيري از تضعيف نماز جمعه است که به انتخاب اين سخنران خرده گرفته است و عقيده دارد اين رفتارها «چنين برخوردها و گفتارهايي به صلاح روحانيت، ولايتفقيه، نظام جمهوري اسلامي و حوزههاي علميه نيست.» لذا براي اصلاح اين نهادها بايد به پيشنهادات و نقدهاي ايشان توجه شود!
چنين عملکردي امري صواب است که شخصي پلشتي هاي يک دستگاه و نهاد را بر منبر يا با نوشته يا هر طريق ديگري به آنها گوشزد کند تا با رفع آنها به تقويت آن منجر شود.
مشخص است اين روش و منطق، فقط در مورد نماز جمعه صادق نيست و مجلس و دولت و قوه قضائيه و ساير نهادها نيز ميتوانند با همين روش مورد نقد و بررسي قرار گيرند. اگر شخصي نقصي در مجلس ميبيند و آن را فرياد ميکشد تا مجلس شوراي اسلامي که به گفته امام (ره) در رأس امور است، همچنان در رأس بماند دقيقا به همين شيوه عمل کرده است و نبايد او رابا عبارات تند نواخت!
البته ممکن است در ناقدي در لحن و خطاب دچار افراط يا تفريط شده که بايستي تلاش کرد در اين مورد نيز از ادبيات فاخر و شايسته استفاده شود. اگر شخصي دولت و سياستهاي داخلي و خارجي آن را نقد ميکند، سعي دارد تا به تقويت آن کمک نمايد.
اين عمل درستي نيست هنگامي که خودمان شمشير نقد را از نيام بر ميکشيم آن را امري مقدس و بر اساس وظيفه تلقي کنيم و ديگري هنگامي که زبان به نقد ميگشايد او را با انواع برچسبها مانند «فردي شناسنامهدار در حمايت از يك جناح»، «عاملي براي دوقطبيسازي در جامعه»،«خلاف امام و رهبري»، «خطيبي تابلودار در حمايت از يك جناح خاص» داراي نيات انتخاباتي، عصباني و ... مورد بي مهري قرار دهيم!
درايام محرم به مناسبت عزاداري سيدالشهدا(ع)، ستاد نماز جمعه تصميم بر آن گرفته است تا از يک کارشناس براي تفسير و تبيين قيام عاشورا استفاده نمايد. آقاي پناهيان سالهاست به عنوان سخنران، مورد توجه طيف وسيعي از جوانان و مردم است و اين امر با حضور در يکي از مجالس ايشان به خوبي قابل «مشاهده» است!به همين دليل ستاد نماز جمعه ايشان را براي اين امر به نماز جمعه دعوت نموده است. آيا اينکه آقاي پناهيان از نظر سياسي با آقاي غرويان اختلاف دارند دليل مناسبي بر نفي دعوت ايشان است؟
خوب بود آقاي غرويان به صحبتهاي آقاي پناهيان در اين سخنراني اشاره ميکرد تا مشخص شود کجاي سخنراني ايشان تفرقهافکني و حمله به مجلس و دولت است؟ به نظر، نقد آقاي غرويان بيشتر به سخنراني ديگري از ايشان است که خواهان شفافيت در مجلس شده است. اين سخنان هم نه تنها تضعيف مجلس که دعوت به تقويت مجلس است! جالب است آقاي پناهيان در روز جمعه حتي از رييس جمهور محترم تقدير و تشکر کرده است و با احترام يک تذکر خيلي نرم نيز به ايشان داده است.
آقای غرويان نوشته است: «تمام افراد و مسئولان و خطيبان مراسمهاي مذهبي و... بايد توجه داشته باشند كه مجلس، آيينه تمامنماي ملت است و رئيسجمهوري و دولت تحت امرش، منتخبان مردم بنابراين تخريبي اينچنين آشكار عليه بهارستان و پاستور بيان چنين واژگاني عليه قواي مجريه و مقننه عملا شمشير از رو بر ملت بستن است.» مرور نقدهای امثال آقاي غرويان در مورد دولت و مجلس پيشين حاکي از اين واقعيت است که اين گزارهها فقط وقتي صادق است که مجلس و دولت در اختيار دوستان آقاي غرويان باشد در غير اين صورت نقد دولت و مجلس نه تنها تخريب که وظيفهاي اساسي است!
باقي مطالب جناب غرويان را نمي توان يک نقد منطقي دانست بلکه واگويه هاي سياسي کسي است که چنان پايه هاي دولت مورد حمايت را متزلزل مي بيند که حس مي کند با يک سخنراني يا يک برنامه تلويزيوني از هم فرو مي پاشد! لذا تلاش مي کند تا با هر حربه اي در کلام از اين اتفاق جلوگيري کند./1330/د101/س
مهدی عامری
منبع: روزنامه رسالت
آقای غرویان،
کاملاً درست میفرمایید اسلام دو بخش دارد یکی دین اسلام که مانند دیگر ادیان هدفش بیدار کردن وجدان بشر و دعوت به انسانیت و شرافت و سعادت و کرامت و عدالت میباشد و دیگری شریعت اسلام که فقط در زمان و مکان معیین اعتبار دارد.
با تشکر از توجه شما،
خوبه که جوابهای استاد آقای غرویان رو هم منتشر میکردید.