گرای نفتی دولت به استکبار؛ ناآگاهی یا بلاهت

به گزارش خبرگزاری رسا، در آخرین مورد، جناب دکتر ربیعی سخنگوی دولت هدف از سفر آقای عراقچی به پاریس را بررسی فروش نفت ایران و بازگشت پول آن عنوان و محوریت تمام تقاضاهای ایران از غرب در برجام را به این خواسته منحصر کرد.
قابل کتمان نیست عدم فروش نفت و موانع بانکی در بازگشت پول آن به ایران توانسته مشکلات عدیده ای را ایجاد کند و بی شک بخشی از خواسته های ما در برجام رفع همین موانع بوده است اما تقلیل تمام خواسته ها و دغدغه های جمهوری اسلامی به تداوم چرخه صادرات نفت در یک نگاه تحلیلی، جز آسیب و ارسال پیام ضعف و عجز نمی تواند باشد.
رهبر معظم انقلاب بارها بر لزوم کاهش وابستگی اقتصاد ملی به فروش نفت علی الخصوص به صورت خام تاکید نموده اند و تحریم های کنونی را فرصت مناسبی برای اجرایی سازی این آرزوی دیرینه نامیدند؛ تصمیمی مهم که اگر اجرایی شود می تواند بسیاری از ابزارهای فشار استکبار جهانی را کند و تحریم ها را بی اثر سازد.
بسیار روشن است که غرب نقطه ثقل فشار خود برای تغییر رفتار ایران را بر مسئله درآمدهای کشور قرار داده است و بدلیل تکیه بیش از اندازه کشور بر فروش نفت، محوریت عدم خرید و بلوکه شدن پول فروش نفت در بانک ها توسط معماران تحریم ها انتخاب شده است.
آیا اگر تمام خواسته خود را از مذاکرات و تعهدات غربی به اینکه اجازه دهند مجدد نفت بفروشیم تقلیل دهیم پیامی حاوی ضعف و استیصلال نظام اسلامی مخابره نکرده ایم؟
آیا شاهدی عیان تر از عجز لابه برای فروش یک بشکه نفت بیشتر و انتقال پول آن به ایران می تواند نظام استکبار را از موفقیت سیاست های خود مطمئن سازد ؟
چرا دولتیان به جای پیام هایی که بیانگر ضعف و تاثیرگذاری تحریم هاست، حداقل در ظاهر از موضع قدرت، سیاست های کاهش وابستگی به نفت را تبلیغ و در رسانه های خود فریاد نمی زنند؟
سال 1388 استکبار جهانی خود را در لبه پرتگاه ناکارآمدی تحریم ها دید و اگر نبود بلاهت برخی افراد که سرباز بی مزد و مواجب فتنه غربی_عربی_عبری شدند بی شک همان موقع تحریم ها به زباله دان تاریخ منتقل می شد.
اکنون نیز ارسال پیام ضعف و التماس از طرف مسئولان کشور و مردان سیاست خارجی در حالیکه طرف غربی دچار شک پیرامون تحریم و تاثیر آن شده، نتیجه ای جز دمیدن روح تازه در نظام ظالمانه تحریم ها نیست.
امید است این رویه نامیمون و شوم تا خسارات بیشتری به بار نیاورده با اندکی تدبیر تغییر کند./998/د102/س
علیرضا داوودی