رشد معنوی و تنفر از توقف، رویکرد اصلی انسان در زندگی باشد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا پناهیان در جلسه سخنرانی خود که شامگاه پنج شنبه در دانشگاه امام صادق(ع) برگزار شد با اشاره به راه بهبود وضعیت خویش و اصلاح نفس گفت: فرار از خطر خوب حفظ کردن محافظت از خوبی های خویش و به دنبال رشد بودن از جمله عوامل بهبودی نفس است.

وی افزود: دین انسان را از خطر نجات می دهد و خوبی هایش را حفظ می کند ولی رویکرد سوم یعنی به دنبال رشد بودن از جمله مسایل اصلی است.

استاد حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود، گفت: انسان مانند یک غذای پخته نیست که بتوان آن را با مراقبت هایی حفظ کرد بلکه مانند گیاهی است که به مراقبت همیشگی نیاز دارد.

وی ادامه داد: انسان فطرتا نمی تواند به دنبال حفظ خویش باشد حتی نمی توانیم خوب شده و این خوب شدن صورت ثابتی داشته باشد. انسان می تواند خوب بودن را آغاز کند و باید همت خود را اینگونه برنامه ریزی کند.

حجت الاسلام پناهیان با بیان اینکه تنبلی نباید در دین انسان ورود کند، گفت: اگر فکر کنیم دین فقط ما را از خطر حفظ کند فایده ای ندارد و چنین نگاهی حداقلی است. باید از یک حرکت پویا و دایمی سخن گفته شود و در انگیزه انسانی آورده شود.

استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنان خود، تصریح کرد: تقرب یکی از انگیزه هایی است که می تواند در ذهن انسان وجود داشته باشد. از طرف دیگر باید تنفر خود را از ایستایی و متوقف شدن ابراز کنیم.

وی ادامه داد: امامان معصوم(ع) آمده اند تا انسان را از ایستایی بازدارند. باید از بهتر نشدن و پویا نبودن ناراحت باشیم، این رویکردی است که باید برای خویش آغاز کنیم. باید اشتیاق به پیشرفت داشته باشیم، عبادت و دین برای انسان هایی که است که به پیشرفت علاقه داشته و از ایستایی و توقف تنفر داشته باشند.

حجت الاسلام پناهیان با اشاره به معنای رشد ابراز داشت: استقامت در مسیر به معنای رشد آمده ولی در معنای فارسی یعنی افزایش یافتن و زیاد شدن اما در عربی چنین نیست، رشد در لغت قرآن به معنای راه راست نبوده و استقامت در مسیر راست نیز معنا می شود.

وی افزود: کلمه تزکیه در قرآن کریم معنای رشد را دارد، زکات مال یعنی چیزی که موجب رشد مال می شود و تزکیه نفس نیز اینچنین است اصل معنای تزکیه رشد  است که در مشهور پاکی معنا می شود، نفس انسان در بهترین حالت آفریده شده که براساس قرآن  ضرر می کند فردی که جلوی رشد نفس خویش را می گیرد.

حجت الاسلام پناهیان گفت: انسانی که خویش را در دنیا محدود کرده کار قبیح انجام می دهد یا مومنی که به دنبال رشد و تقوا نیست مساوی نیستند به نظر بنده آن مومنی که خود را به یک حدی از تقوا محدود کرده عملی قبیح انجام می دهد زیرا فردی که طعم تقرب را چشیده نباید این کار را انجام دهد.

وی ادامه داد: مومنی که به دنبال رشد نیست درحال تباه کردن عمل صالح است. پس از انقلاب به دنبال مومن شدن رفتیم و از بدی ها فاصله گرفتیم و فکر کردیم که خوب شدن تمام شده است.

حجت الاسلام پناهیان اظهار داشت: انسان مانند درختان دارای فصول مختلف است که در زندگی برای وی اتفاق می افتد برخی شاید معنویت را کمتر احساس کنند که این افراد باید توجه داشته باشند که در فصل زمستان به سر می برد. اگر تزکیه در زندگی انسان وجود نداشته باشد ممکن است به لحاظ معنوی بمیرد.

وی افزود: انسانی که از رشد نیافتن خویش ناراحت نباشد بیمار می شود، بالندگی برای انسان یک جریان دایمی است که انسان باید به دنبال آن باشد. رویکرد رشد در ذهن و تنفر از توقف در قلب انسان باید جاری شود./202/811/ب1