کتاب اسیر ایرانی که تقدیم به نگهبان عراقی شد
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از سوره مهر، سید ناصر حسینی پور در نشست عصرانه با طعم کتاب که به منظور بررسی کتاب «پایی که جاماند» برگزار شد، از واقع‌بین بودن خود در نگارش خاطراتش سخن گفت و افزود: «من دو سال و چند ماه دیده‌بان رفتار عراقی‌ها و ایرانی‌ها در زندان بودم و هم سپیدی و سیاهی عراقی‌ها را نوشتم، هم سیاهی و سپیدی اسرای ایرانی‌ها را.»
وی در نشست عصرانه با طعم کتاب که عصر روز سه شنبه در فرهنگسرای فردوس برگزار شد، به اهمیت نگارش خاطرات خود به صورت روزانه در دوران اسارت اشاره کرد و اظهار داشت: «من پیش از اسیرشدن دیده‌بان بودم، دیده‌بان تنها شخصی در جبهه است که با کاغذ و قلم سر وکار دارد و باید از همه چیز گزارش تهیه کند. من پس از اسیر شدن هم دیده‌بان حوادث و اتفاقاتی که می‌افتاد بودم و به وظیفه‌ام عمل کردم.»
مرتضی سرهنگی رئیس دفتر ادبیات مقاومت حوزه هنری نیز در بخش دیگری گفت:«جنگ در هر کشوری منجر به ایجادشدن ادبیاتی نو می‌شود. جنگ ایران هم سه ژانر مختلف را ایجاد کرد: ادبیات خود نگاشت، خاطرات همراه با مصاحبه و تدوین و خاطرات مبتنی بر یادداشت‌های روزانه.»
وی در ادامه با اشاره به ممنوع بودن کاغذ و قلم در اردوگاه‌ها و زندان‌های عراقی، افزود:« در میان 300 کتابی که از اسرای ایرانی منتشر شده‌است، تنها دو جلد از آنها بر اساس یادداشت روزانه است. یکی خاطرات جواد محمدپور در کتاب «دیوارهای بغداد» و دیگری کتاب «پایی که جاماند» اثر سیدناصر حسینی‌پور. به همین دلیل می‌توان خاطرات بر اساس یادداشت روزانه را یکی از گونه ادبی نادر در ایران دانست.»
قاسمعلی فراست، نویسنده و منتقد دیگر این برنامه نیز ویژگی برجسته کتاب «پایی که جاماند» را صداقت نویسنده آن دانست و گفت:«سید ناصر حسینی‌پور جزو معدود کسانی است که تصویر زشت و مهیبی از نظامی‌های عراقی نشان نداده و وقایع را آنطور که واقعا اتفاق افتاده، بیان کرده. این صداقت را می‌توان در تقدیم شدن کتاب پایی که جاماند به نگهبان سیدناصر حسینی پور مشاهده کرد.»
وی ادامه داد:« این صداقت و این استفاده فراوان از جزئیات می‌تواند به من نویسنده برای نوشتن یک داستان یا رمان تأثیرگذار کمک بسیاری کند. چرا که ادبیات تنها دیدن زشتی‌ها نیست.»
اولین نشست عصرانه با طعم کتاب با حضور سیدناصر حسینی‌پور، مرتضی سرهنگی و قاسمعلی فراست در سالن سینمای فرهنگسرای فردوس و به منظور نقد وبررسی خاطرات مندرجه در کتاب «پایی که جاماند» برگزار شد./998/د102/ق