نگاهی به دعای روز چهارم ماه رمضان+فیلم
خبرگزاری رسا ـ استاد درس خارج فقه حوزه علیه قم با بیان این‌که امر خداوند حالت طریفینی دارد، یک طرف بنده و طرف دیگر اجرای امر است، گفت: این توفیق حتما باید از جانب خداوند انجام گیرد تا امر الهی اقامه شود.
دعای روز چهارم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ قَوِّنى فیهِ عَلى اِقامَةِ اَمْرِکَ وَاَذِقْنى فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وَاَوْزِعْنى فیهِ لاِدآءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ وَاحْفَظْنى فیهِ بِحِفْظِکَ وَسَِتْرِکَ یا اَبْصَرَ النّاظِرینَ؛ خدایا نیرو ده مرا در این ماه براى برپا داشتن فرمان و دستورت و بچشان به من شیرینى ذکرت و به من یاد ده در این ماه طرز بجا آوردن سپاسگزارى خود را به بزرگواریت و نگاهم دار در آن به نگهدارى و محافظت خود اى بیناترین بینایان.»
آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان، گفت: قوت دادن خداوند برای برپا داشتن فرمان و دستوراتش از توفیق‌های ویژه الهی است که آن را در دعای این روز از خدا می‌خواهیم.
وی با بیان این‌که همراهی، مساعدت و تقویت نیروهای معنوی از سوی خداوند متعال تعبیر به توفیق الهی و یا توجه و عنایت خداوند می‌شود، تصریح کرد: در این روز از خدا می‌خواهیم ما را در برپا کردن امر خود همراهی و تقویت کند که اقامه امر خداوند انجام فرمان و دستورات الهی است.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم اقامه امر را در دو اصطلاح امر حکومت الهیه یعنی برپا کردن مقررات الهی در راستای برپا داشتن حکومت و امر امامان(ع) یعنی اقامه قدرت آنها و قدرت اجرایی احکام الهی تفسیر کرد و افزود: اقامه امر دو جنبه شخصی و اجتماعی دارد و اقامه امر خداوند مستلزم توفیق الهی است.
وی با اشاره به تعبیری از مرحوم علامه طباطبایی، یادآور شد: امر خداوند حالت طریفینی دارد، یک طرف بنده و طرف دیگر اجرای امر است؛ قهرا وقتی امر طرفینی می‌شود به صورت حالت مفاعله درمی‌آید، یعنی این توفیق حتما باید از جانب خداوند انجام گیرد تا امر الهی اقامه شود.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی ادامه داد: در فراز دیگری از این دعا از خدا می‌خواهیم که شیرینی ذکر خودش را به ما بچشاند و روش بجا آوردن سپاسگزارى خودش را به ما یاد دهد، چراکه چشیدن حلاوت ذکر بهترین نعمتی است که خدا به بندگانش می‌دهد و غضب و قهر خدا نسبت به کسی، این حلاوت را از او می‌گیرد.
وی با بیان این‌که اگر شیرینی ذکر خدا درک نشود، بنده خود را به ذکر او تسلیم نمی‌کند، ادای شکر خداوند را نیازمند زمینه‌سازی و فراهم شدن وسیله ادای شکر دانست و تصریح کرد: در دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان از خدا می‌خواهیم که خودش زمینه و وسیله را برای ما فراهم بسازد، تا بتوانیم شکر او را به جای آوریم.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم گفت: خداوند به بشر اجازه داده است که به یکی از اسماء و صفاتش، او را قسم دهد، از این‌رو در این دعا خداوند را به بزرگواری و کرمش قسم می‌دهیم که ما را از گناه، لغزش‌ها، خطرها و افتادن در منجلاب‌ها حفظ کند و او را تنها حافظ خود می‌خواهیم.
وی با بیان این‌که حفظ از ضعف و گرفتاری در مسیر گناه به چند واسطه صورت می‌گیرد و در دعای روز چهارم از خدا می‌خواهیم که این امر از ناحیه خودش و به صورت مستقیم و محسوس انجام گیرد، افزود: حفظ و ستر با هم مطرح می‌شود و حفظ انسان از خطاهایی که از کنارش عبور می‌کند به معنای پیدا کردن پوشش نسبت به آن خطرها است.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی یادآور شد: ستر یا همان پوشش به معنای آن است که بر روی چیزی پرده‌ای اندازند تا خاک نگیرد و یا حرارت تند خورشید به سطح آن برخورد نکند و یا از باد و تندباد محفوظ بماند؛ بنابراین بهترین راه حفظ آن است که ما را نسبت به خطرهایی که قرار است برایمان پیش آید، پوشش دهند.
وی با اشاره به فراز پایانی دعای روز چهارم رمضان که خدا را به عنوان بیناترین بینایان عالم برای حفظ خود ندا می‌دهیم، گفت: ستر در مقابل دیدگاه است که بدون تنگناها، ریزه‌کاری‌ها و ریزه‌بینی‌هایی حاصل نمی‌شود و خدا بیناترین بینایان و تنها کسی است که می‌تواند انسان را از همه تنگناها و خطرها حفظ کند.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: شیطان همواره نقاطی را مدنظر قرار می‌دهد و می‌خواهد از طریق آن نقاط انسان را گرفتار کند، اما وقتی خدا که ابصر است، راه ستر و حفظ را فراهم کرد، دیگر از دشمنان کاری برنمی‌آید و اگر از خدا می‌خواهیم راه ستر را فراهم کند، یعنی کار دیگر تمام است. /915/
ارسال نظرات