زیارت جامعه کبیره نمودار شخصیت امام حسین است

 
حجت‌الاسلام والمسلمین محمد‌رضا صفایی بوشهری، استاد اخلاق حوزه علمیه، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا گفت: اگر در مورد اهل‌بیت(ع) چیزی گفته می شود در حد عقول بشر است و حتی امام هادی(ع) در زیارت جامعه کبیره اهل‌بیت(ع)  را در حد درک عقول بشری معرفی فرموده است وگرنه مقام اهل‌بیت(ع)  بسیار بالاتر از این حرف‌ها است.

وی در تبیین شخصیت اهل‌بیت(ع)  افزود: قرآن کریم اهل‌بیت(ع)  را کلمات الله می خواند و بیان می کند«وَلَوْ أَنَّمَا فِی الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ » یعنی اگر آن چه درخت در زمین است قلم باشد و دریا را هفت دریاى دیگر به یارى آید، سخنان خدا پایان نپذیرد، قطعاً خداست که شکست‏ناپذیر حکیم است.

این استاد درس اخلاق حوزه علمیه در ادامه تأکید کرد: در قرآن کریم آیاتی در باره امام حسین(ع) نازل شده است که از آن جمله می توان به آیات« إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا.» و« یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً » و«فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ»همچنین آیات سوره دهراشاره کرد.

وی یاد آور شد: حضرت پیامبر(ص)تنها از این جهت که امام حسین(ع) فرزندش بود او را دوست نمی‌داشت بلکه مطلبی بالاتر را لحاظ می‌کردند، ایشان را به عنوان حافظ رسالت می‌دیدند این موضوع از روایت حضرت پیامبر اکرم(ص)«حسینٌ منّی وأنا من حسین» به خوبی دانسته می‌شود.

حجت الاسلام والمسلمین صفایی بوشهری تأکید کرد: امام حسین در برخی جریان ها محور بودند  مانند جریان مباهله، پذیرفته شدن توبه حضرت آدم (ع) که حضرت جبرائیل به آدم (ع) توسل به اهل‌بیت(ع)  از جمله حضرت امام حسین(ع) را آموخت و این‌که بگوید« یا حمید بحق محمد یا عالی بحق علی یا فاطر بحق فاطمه یا محسن بحق الحسن و یا قدیم الاحسان بحق الحسین»

وی با اشاره به روایتی از حضرت پیامبر اکرم(ص) بیان داشت: پیامبر اکرم در روایتی می فرمایند« انّ الحسین مصباح الهدی و سفینة النّجاة» حقیقتا امام حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است همان‌گونه که انسان در شب در دریا به چراغ و کشتی نیاز دارد در دنیا هم به امام حسین(ع) که چراغ هدایت و کشتی نجات از ظلمت و تاریکی است، نیاز است و اگر شاهد این همه گرفتاری در دنیا هستیم به جهت دور شدن از امام حسین(ع) است.

این استاد درس اخلاق حوزه علمیه اظهار داشت: امام حسین (ع) آنقدر عظمت دارد که در بسیاری از زیارات و ادعیه بیشتر از ائمه دیگر از ایشان نام برده شده است به این دلیل که امام حسین(ع) وارث تمامی انبیا است و خود ایشان صراط مستقیم الهی است که قرآن کریم به آن اشاره کرده است.

وی با تبیین این موضوع که امام حسین(ع) صراط مستقیم الهی است گفت: در قرآن کریم درباره حضرت پیامبر اکرم(ص) آمده است« انّک علی صراط مستقیم» چون امام حسین(ع) حافظ دین پیامبر(ص) بود پس خود امام حسین(ع) هم صراط مستقیم هستند همچنین در زیارت جامعه کبیره می خوانیم« أنتم صراط الاقوم» یعنی شما اهل‌بیت(ع)  که امام حسین(ع) هم از ارکان اصلی آن است، صراط اقوم و مستحکم هستید.

این استاد درس اخلاق حوزه علمیه ابراز داشت: چون حضرت امام حسین(ع) با خدا مرتبط است ما هم اگر به ایشان مرتبط شویم به خداوند متصل شده ایم و در حقیقت امام حسین(ع) کانال اصلی و دقیق اتصال به خداوند است بر این اساس در اوامر و نواهی که از ایشان صادر شده است باید شیعه محض بود و توجه داشته باشیم که در باره امام حسین(ع) غلو نکنیم چرا که اگر امام امر و نهی هم می کند از طرف خداوند است .

وی با اشاره به فراز هایی از دعای عرفه حضرت ابا عبد الله الحسن(ع) تصریح کرد: در دعای عرفه به چند نکته سفارش شده است که اصلی ترین آن تقوا و پرهیز از گناهان است و اینکه امام طریقیت به خداوند است و باید از راه امام به خداوند رسید.

حجت الاسلام و المسلمین صفایی بوشهری با تبیین مفهوم شیعه اظهار داشت: ما محب اهل‌بیت(ع)  و امام حسین(ع) هستیم نه شیعه آن بزرگوراران چون شیعه یعنی کسی که دقیقاً پا جای پای امامان معصوم قرار دهد و هر چه که ایشان حق دانستند حق بدانیم و هر چه که باطل دانستند باطل بدانیم که اگر خوب تبعیت کردیم حتی در بستر هم بمیریم شهید محسوب می شویم.

وی در پایان با اشاره به روایتی از امام حسین(ع) گفت: حضرت امام حسین(ع) فضل و بزرگی را در دو چیز می داند «نخست نگهداری زبان و دیگری احسان به دیگران» بیش از صد گناه از زبان سر می زند با حفظ زبان و احسان کردن که همان یقین داشتن به حضور خداوند است فضل و بزرگی نصیب انسان می شود./905/ت302/ن