حجتالاسلام دیانی:
حجم عظیم شهادت طلاب در کربلای ۴، تجلی عبور از دنیا بود
مبلغ دینی و مدافع حرم با تأکید بر جایگاه رفیع شهدا در قرآن و تاریخ دفاع مقدس، گفت: شهادت ۱۳۷ طلبه در مدت کوتاه عملیات کربلای ۴، جلوهای بیبدیل از عبور از دنیا، ولایتمداری و حماسهآفرینی حوزه و روحانیت است.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، حجتالاسلام دیانی، مبلغ دینی و مدافع حرم، از یادگاران عملیات کربلای ۴ در مراسم گرامیداشت 137گوهرشبچراغ حوزه وروحانیت در 4دی1365 و هفتمین همایش شب خاطره کارمندان ایثارگر مرکزمدیریت که شب گذشته به صورت برخط برگزار شد، با اشاره به جایگاه رفیع شهیدان در قرآن کریم، گفت: خداوند آنچنان مقام شهدا را بالا دانسته که آیات بینظیری درباره آنان نازل کرده است؛ از جمله آیه ۱۶۹ سوره مبارکه آلعمران که به حیات حقیقی شهیدان نزد پروردگار اشاره دارد.
وی با مقایسه برخی عملیاتهای دوران دفاع مقدس افزود: در عملیاتی مانند والفجر ۸ یا کربلای ۵، شهادت رزمندگان در بازههای زمانی طولانیتری رخ داد؛ برای مثال، در والفجر ۸ بیش از ۷۰ روز درگیری مداوم وجود داشت یا در کربلای ۵ نزدیک به سه ماه تک و پاتک ادامه داشت تا عملیات تثبیت شود. اما در عملیات کربلای ۴، حجم عظیمی از شهادتها در مدت بسیار کوتاه، تنها سه تا چهار روز، اتفاق افتاد؛ بهگونهای که فقط در یک روز، ۱۳۷ طلبه به شهادت رسیدند.
حجتالاسلام دیانی با تأکید بر اهمیت برگزاری مراسم بزرگداشت شهدا خاطرنشان کرد: گردهم آمدن برای تکریم این شهیدان، کاری مبارک و ریشهدار است که از دیرباز در حوزههای علمیه، پایگاههای بسیج و میان نیروهای مؤمن و انقلابی رواج داشته و همواره مورد تأیید و تحسین علمای بزرگ دین بوده است.
وی در ادامه به نمونهای عینی از ایثار طلاب اشاره کرد و گفت: در عملیات کربلای ۴، یکی از مدارس علمیه استان فارس، مجموعاً ۲۹ استاد و طلبه داشت که همگی با هم راهی جبهه شدند و از این تعداد، ۲۷ نفر به شهادت رسیدند و تنها دو نفر باقی ماندند. یکی از اساتید بازمانده نقل میکند که همه آنان به این جمعبندی رسیده بودند که راه رسیدن به لقاءالله در آن مقطع، حضور در جبهه و لبیک گفتن به دعوت الهی است.
حجتالاسلام دیانی با رد برخی تحلیلها درباره عملیات کربلای ۴ تأکید کرد: نباید این عملیات را با عناوینی مانند شکست یاد کرد؛ کربلای ۴ تجلی خیزش عظیم انسانهای مشتاق برای حرکت به سوی خدا بود. هجوم عاشقانه جوانان، بهویژه نوجوانانی که بسیاری از آنان تنها ۱۶ یا ۱۷ سال سن داشتند، نشان میدهد فضای معنویت و فرهنگ شهادت چگونه شهرهای کشور را فراگرفته بود.
وی با اشاره به خاطراتی از معنای واقعی «به آب و آتش زدن» گفت: در عملیات کربلای چهار، غواصانی بودند که سرشان از آب بیرون میآمد و بلافاصله هدف گلوله قرار میگرفتند، اما دیگران بیوقفه پیش میرفتند. این همان معنایی است که بعدها در جبهه مقاومت منطقه، از لبنان تا فلسطین، تکرار شد.
حجتالاسلام دیانی در بخش دیگری از این روایت، به نقش معنویت و توسل رزمندگان اشاره کرد و با ذکر خاطرهای از شهید طلبه «علی سیفی» گفت: او در عملیات فتحالمبین مجروح و ویلچرنشین شد، اما با توسل به حضرت ولیعصر(عج) شفا یافت؛ به شرط آنکه پس از بهبودی به جبهه بازگردد. او پس از شفا، گمنام به یگان دیگری پیوست تا شناخته نشود، اما روحیه معنوی و دعاهایش چنان تأثیرگذار بود که اشک و حال معنوی را در میان رزمندگان جاری میکرد.
وی تصریح کرد: آنچه همه این شهدا را مشترک میکرد، جهاد با نفس، عبادت، ولایتمداری و تسلیم در برابر اراده الهی بود. همین ویژگیهاست که امروز نیز در جبهه مدافعان حرم، در فلسطین، لبنان و نبردهای اخیر دیده میشود؛ جایی که خداوند جوانان ناب و خالص را برای ادامه مسیر شهدا برمیگزیند.
این راوی دفاع مقدس ادامه داد: همان طنابی که غواصان کربلای چهار به دست و بازوی خود میبستند تا در امواج اروند گم نشوند، امروز نیز در دستان نسل جدید مقاومت است. این طناب، طناب اتصال به خدا و مسیر شهداست. از سرداران بزرگی چون شهید سلامی، شهید باقری، شهید حاجیزاده و شهید رشید تا رزمندگانی که در میدان نبرد، زیر آتش سنگین، لحظهای تردید نمیکنند و مأموریت را به سرانجام میرسانند، همگی این مسیر را ادامه دادهاند.
وی با اشاره به صبر و ایمان مادران شهدا خاطرنشان کرد: همانگونه که قرآن درباره مادر حضرت موسی(ع) از آرامش الهی بر قلب او سخن میگوید، مادران شهدای ما نیز آگاهانه فرزندان خود را راهی کردند؛ با این علم که بازگشتی در کار نیست. مادران امروز جبهه مقاومت، شاگرد همان مادران شهدا هستند.
روایت ایثار طلاب غواص در کربلای چهار؛ از عبور از دنیا تا حماسه مادران شهدا
این راوی دفاع مقدس با اشاره به نقش متنوع طلاب در جبههها افزود: طلاب در دفاع مقدس صرفاً مبلغ نبودند؛ برخی فرماندهی میکردند، برخی در کارهای ستادی، تخریب، خطشکنی و حتی غواصی حضور داشتند. ترکیب «غواص و تخریبچی» از سختترین و خاصترین مأموریتها بود. در روایات آمده است که شهید در دریا، اجر دو شهید در خشکی را دارد، چراکه شهادت در آب، جانگداز و بسیار دشوار است.
وی ادامه داد: شهید عبدوس در وصیتنامهاش خطاب به همسرش نوشت: «من از میوههای دلم عبور کردم.» عبور از دنیا، مفهومی است که شهدا طی بیش از چهار دهه به عالم آموختند؛ عبور از زیباییها، دلبستگیها و حتی عزیزترین سرمایههای زندگی. او از همسرش خواسته بود صبر کند و نوشته بود: «همین بودن تو در کنار فرزندانم، صبر است.»
این روحانی با اشاره به سرنوشت این شهید گفت: حیدر عبدوس در شب اول عملیات کربلای چهار به شهادت رسید و چهار روز بعد پیکرش به سمنان منتقل شد. او برادری طلبه به نام حمید عبدوس داشت که چهار سال از او کوچکتر بود و هنوز از شهادت برادرش خبر نداشت. مادر شهید، هنگام تشییع، با صلابت ایستاد و گفت: «برای حیدر گریه نکنید؛ برای علیاکبر امام حسین(ع) گریه کنید.»
وی افزود: بیست روز بعد، خبر شهادت حمید عبدوس در عملیات کربلای پنج رسید. این مادر بزرگوار بعدها نقل کرد که پس از شهادت حیدر، چون پیکرش تنها از ناحیه پهلو مجروح شده بود، در دل خود احساس خجالت کرده و از خدا خواسته بود اگر فرزند دومش را میپذیرد، بهگونهای امامحسینی بپذیرد. پیکر حمید، بدون سر و دست و بهصورت تکهتکه بازگشت و مادر، در کنار پیکر فرزند، روضه خواند و شکر الهی بهجا آورد.
حجتالاسلام دیانی در پایان با بیان اینکه این شهدا، آگاهانه راهی میدان شدند و با یقین، عبور از دنیا را انتخاب کردند، افزود: پشت این عملیاتها، حماسهای عظیم از صبر پدران، مادران، همسران و فرزندان نیز شکل گرفته است؛ همانگونه که امروز در لبنان و فلسطین شاهد خانوادههایی هستیم که چندین فرزند خود را در نبرد با رژیم صهیونیستی تقدیم کردهاند که این روحیه برگفته از فرهنگ دفاع مقدس است.
ارسال نظرات