آب دروغین نتانیاهو؛ تشنگی فریب، نه عطش حقیقت

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، در عرصه سیاست وعده‌ها همواره معیار سنجش صداقت و نیات واقعی قدرت‌ها بوده‌اند. وعده صادق متکی بر واقعیت و عمل است و به عزت، اقتدار و پیشرفت ملت‌ها می‌انجامد. وعده پوچ اما پوششی برای فریب، مداخله و سلطه است. پیام ویدیویی اخیر بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی خطاب به ملت ایران درباره بحران آب نمونه‌ای روشن از وعده پوچ است؛ وعده‌ای که هدف آن نه کمک بلکه ایجاد شکاف، فشار روانی و بهره‌برداری سیاسی است. در مقابل جمهوری اسلامی ایران با عمل به وعده‌های خود در طول چهار دهه نشان داده است که وعده صادق چگونه می‌تواند عزت و اقتدار ملت را تضمین کند.

وعده پوچ نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو در پیام اخیر خود بحران آب در ایران را بهانه‌ای برای طرح وعده‌ای به ظاهر بشردوستانه قرار داد. او مدعی شد که در صورت «آزاد شدن ایران» - تعبیری که در قاموس او به معنای تغییر نظام و وابستگی به قدرت‌های غربی است- متخصصان و فناوری‌های اسرائیل به ایران خواهند آمد تا مشکل آب را حل کنند. این ادعا در نگاه نخست ممکن است برای مخاطب ناآگاه نوعی همدردی و دلسوزی به نظر برسد اما بررسی سوابق و سیاست‌های این رژیم حقیقت دیگری را آشکار می‌کند.

رژیم صهیونیستی در طول دهه‌ها نه‌تنها هیچ‌گاه به آبادانی و رفاه ملت‌های منطقه کمک نکرده بلکه خود عامل اصلی نابودی زیرساخت‌های حیاتی در فلسطین، لبنان، سوریه و حتی مناطق دیگر بوده است. محاصره اقتصادی غزه، بمباران تأسیسات آب و برق و ممانعت از ورود تجهیزات امدادی تنها بخشی از کارنامه این رژیم است. چگونه می‌توان باور کرد که چنین حکومتی که با تشنگی و گرسنگی دادن به مردم فلسطین به‌عنوان ابزار فشار استفاده کرده امروز صادقانه دغدغه رفع بحران آب در ایران را دارد؟

ژست بشردوستانه نتانیاهو در واقع پوششی برای یک عملیات روانی است؛ تلاشی حساب‌شده برای القای ناکارآمدی جمهوری اسلامی در مدیریت بحران‌ها و القای این تصور که ایران بدون کمک دشمنان قسم‌خورده‌اش قادر به پیشرفت نیست. این وعده نه بر پایه تعهد انسانی بلکه با هدف مشروعیت‌بخشی به سلطه‌طلبی و مداخله‌گری اسرائیل مطرح می‌شود.

تجربه تاریخی نشان داده است که «وعده‌های» این رژیم همانند سیاست‌هایش توخالی و فریبکارانه است. ملت ایران که در برابر تحریم‌های ظالمانه و فشارهای خارجی با اتکا به ظرفیت‌های داخلی ایستادگی کرده به خوبی می‌داند که آینده‌ای عزتمند نه با وعده‌های پوچ دشمن بلکه با وعده‌های صادق و تحقق‌یافته خود حاصل خواهد شد.

وعده صادق جمهوری اسلامی ایران

جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه گذشته ثابت کرده است که عزت، اقتدار و پیشرفت ملت تنها با اتکا به توان داخلی، وحدت ملی و عمل به وعده‌های واقعی قابل تحقق است. این وعده‌ها نه در حد شعار بلکه در عرصه عمل و تجربه ملموس ملت ایران قابل مشاهده‌اند و نشان می‌دهند که مسیر پیشرفت و امنیت واقعی با اعتماد به ظرفیت‌های داخلی و مدیریت مقتدرانه ممکن می‌شود. سه محور اصلی این وعده‌های صادق را می‌توان چنین برشمرد:

1. حفظ عزت و استقلال ملی

ایران همواره استقلال خود را در برابر تهدیدات خارجی و تجاوزات رژیم صهیونیستی و حامیانش حفظ کرده است. هیچ فشار سیاسی یا اقتصادی خارجی نتوانسته اراده ملت ایران برای دفاع از حاکمیت و امنیت ملی را تضعیف کند. ایستادگی ایران در مقابل مداخلات بیگانگان شاخصی بارز از وعده صادق است و نشان می‌دهد که عزت یک ملت با تکیه بر توان داخلی و عزم ملی تضمین می‌شود نه با امید به کمک خارجی.

2. پیشرفت علمی و صنعتی

جمهوری اسلامی ایران در حوزه‌های حیاتی مانند انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز، فناوری نانو، بیوتکنولوژی، صنایع دفاعی و پهپادی، فناوری‌های فضایی و توسعه زیرساخت‌ها به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است. این دستاوردها حاصل تلاش مستمر مردم و متخصصان ایرانی است و نه وعده‌های بیگانه. پیشرفت علمی و صنعتی نمونه‌ای روشن از تحقق وعده صادق است و نشان می‌دهد که بحران‌ها و مشکلات ملی با اتکا به ظرفیت‌های داخلی و مدیریت علمی قابل حل هستند.

3. دفاع از ملت‌ها و مقابله با اشغالگری

ایران همواره از ملت‌های مظلوم منطقه به ویژه فلسطین و لبنان حمایت عملی کرده است. آزادسازی جنوب لبنان، مقاومت در غزه و پشتیبانی از جبهه‌های مقاومت نمونه‌هایی عینی از این تعهد هستند. این اقدامات نشان می‌دهند که وعده صادق جمهوری اسلامی نه تنها یک شعار است بلکه با عمل و پایبندی به اصول، مسیر عزت، امنیت و پیشرفت را هموار می‌کند.

پیامد وعده پوچ و درس عبرت

وعده پوچ به ویژه وقتی از سوی قدرت‌های سلطه‌جو و دشمنان ملت‌ها مطرح می‌شود معمولاً نه برای کمک واقعی بلکه با هدف فریب، مداخله و تحمیل نفوذ است. چنین وعده‌هایی به جای رفع مشکلات باعث تحقیر، وابستگی و ایجاد بحران‌های چندلایه در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می‌شوند. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که بسیاری از کشورهای منطقه که به وعده‌های غرب یا رژیم صهیونیستی اعتماد کرده‌اند امروز گرفتار بحران‌های عمیق امنیتی، اقتصادی و اجتماعی هستند. این کشورها به جای دسترسی به رفاه و توسعه شاهد افزایش نابرابری، تضعیف استقلال ملی و تشدید مشکلات داخلی بوده‌اند.

در مقابل وعده صادق جمهوری اسلامی ایران نمونه‌ای روشن از مسیر واقعی توسعه و اقتدار است. حتی در سخت‌ترین شرایط تحریم و فشار اقتصادی ایران با اتکا به توان داخلی، ظرفیت علمی، تخصصی و مدیریتی خود توانسته است اقتدار، عزت و پیشرفت ملموس ایجاد کند. مدیریت بحران‌ها از جمله بحران آب بدون نیاز به مداخله خارجی و تنها با بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی، نمونه‌ای عینی از تحقق وعده صادق است.

جمع‌بندی

پیام ویدیویی نتانیاهو اگرچه با ادبیات بشردوستانه مطرح شد اما هدف واقعی آن فشار روانی، مداخله و بهره‌برداری سیاسی است. جمهوری اسلامی ایران با پایداری بر وعده‌های صادق خود نشان داده است که عزت، اقتدار و پیشرفت واقعی تنها از مسیر اعتماد به توان داخلی عمل به وعده‌ها و دفاع از ملت‌ها حاصل می‌شود.

در این میان تجربه تاریخی و عملکرد جمهوری اسلامی، الگویی روشن برای تشخیص وعده صادق از وعده پوچ است. وعده صادق مسیر استقلال و پیشرفت را نشان می‌دهد؛ وعده پوچ مسیر وابستگی و تحقیر را. پیام اخیر نتانیاهو نمونه‌ای از وعده پوچ است و ملت ایران با تکیه بر وعده‌های صادق جمهوری اسلامی بار دیگر پاسخ قاطع و عزتمندانه به هر گونه تهدید و مداخله داده است.