کمبود کدام ویتامینها در کودکان شایع است؟
ناصر کلانتری دبیر اجرایی بیستمین کنگره ملی تغذیه کودکان و نوجوانان با اشاره به برگزاری این رویداد در روزهای ۲۶ لغایت ۲۸ دی ماه در تالار امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بیان داشت: انجمن علمی تغذیه کودکان ایران سالانه کنگره تغذیه کودکان ایران را برگزار میکند. بررسی و تبیین شایعترین معضلات تغذیهای کودکان کشور، دلایل مشکلات و ارائه آخرین یافتههای علمی حل این معضلات هدف اصلی این کنگرهها است که با حضور متخصصین مرتبط شامل حوزههای اطفال و متخصصین تغذیه برگزار میشود.
وی ادامه داد: این نوعی بازآموزی و آموزش برای گروههایی است که در تغذیه و سلامت کودکان دخالت دارند؛ افراد با شرکت در این کنگره با آخرین یافتههای روز آشنا میشوند تا بتوانند مشکلات مربوط به کودکان را کاهش دهند.
کلانتری اظهار کرد: زیربنای توسعه جامعه، توسعه انسانی آن است، انسان توسعه یافته، انسانی است که سالم و آموزش پذیر باشد، سالهای تحصیلی بالایی داشته باشد و بتواند نقش موثری در گسترش حیطههای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از قبیل خدمات، صنعت، کشاورزی و ... داشته به نحوی که موجب افزایش درآمد ملی سرانه شود، باشد. یادآوری میکنم که زیر بنای این توسعه یافتگی مبتنی بر آموزش، تغذیه و سلامت انسان است.
دبیر اجرایی بیستمین کنگره ملی تغذیه کودکان و نوجوانان با بیان این که زیربنای سلامت هر انسان، شرایط تغذیهای است، گفت: توانمندیهای انسان به تغذیه او بستگی دارد؛ با تغذیه صحیح، آموزش مناسب میشود و فرد توسعه مییابد لذا این کنگرهها برای برطرف کردن نقیصه تغذیهای کودکان است.
این متخصص سلامت کودکان درباره شایعترین کمبود ویتامینها در کودکان اظهار کرد: شایعترین کمبودهای ویتامین در گروههای سنی متفاوت است؛ در کودکان زیر دو سال کمبود ویتامین آ، د، آهن و روی دیده میشود که بسیار برای رشد کودک و بخصوص تکامل سیستم عصبی کودک حیاتی است.
کلانتری اضافه کرد: باید بتوان با تغذیه مناسب و جبران کمبود ویتامین ها، ابتلا به بیماری را در کودکان کاهش داد؛ در کودکان بالای دو سال حتی با وجود تغذیه مناسب، توصیه به مکمل یاری با ویتامین (د) را داریم، زیرا منابع غذایی فقط ۵ تا ۷ درصد ویتامین (د) را فراهم میکنند.
وی گفت: با توجه به آلودگی هوا، شهرنشینی و مسائل لایه ازون، سرطان زا بودن اشعه تابش خورشید، تامین ویتامین (د) با استفاده از نور خورشید دیگر توصیه نمیشود و لذا اصرار داریم به هر کودکی ویتامین (د) را از طریق مکمل یاری برسانیم.
کلانتری تصریح کرد: مساله (زینک) روی را در گروههای سنی بالاتر یعنی از ۷ تا ۱۰ و از ۱۰ تا ۱۹ سالگی داریم که دچار کمبود دریافت آهن و روی همچنین ویتامین (د) هستند؛ که در مدارس برنامه مکمل یاری آهن را داریم، اما روی (زینک) هم باید توسط منابع حیوانی و دانههای روغنی و برخی از منابع گیاهی کسب شود.
وی به عوامل عمده کمبود ویتامینها اشاره و عنوان کرد: درباره ویتامین (د) جهان دچار اختلال است که باید غذاها را با ویتامین (د) غنی سازی یا از طریق مکمل کمبود را جبران کنیم.
این متخصص بیماریهای کودکان اضافه کرد که برای کودکان زیر دوسال روزانه ۴۰۰ واحد ویتامین (د) و برای کودکان بالای دو سال تا ۱۲ سال ۶۰۰ تا ۸۰۰ واحدروزانه، همچنین برای بقیه گروههای سنی ۵۰ هزار واحد ویتامین (د) به صورت ماهانه، برای افراد بالای ۶۰ سال ماهانه دو نوبت ویتامین (د) ۵۰ هزار واحدی توصیه میشود.
وی تصریح کرد: دلیل عمده کمبود ویتامینهای آ، آهن و روی، در دریافت ناکافی غذای سالم و مفید مورد توجه است، استفاده از مواد غذایی غیرمفید که عمدتا حاوی قند و چربی هستند، برای کودکان مناسب نیستند.
دبیر اجرایی بیستمین کنگره ملی تغذیه کودکان و نوجوانان درباره بحران اقتصادی و تاثیر آن در افزایش قیمت کالاهای خوراکی و خطرات سو تغذیه کودکان و نوجوانان نیز گفت: وقتی خانواده گرفتار شرایط بد اقتصادی میشود ناامنی غذایی رخ میدهد که تاثیر منفی دارد. باید با استفاده از سیاستهای کاربردی در زمینه اشتغالزایی این بحرانها را بکاهیم.
وی گفت: آموزش مدیریت منابع اندک خانواده و سوق دادن این منابع به سمت خرید مواد غذایی سالم با ارزش غذایی بالا در این زمینه کمک کننده است که باید این آموزشها در بین خانوادهها گسترش پیدا کند.
این متخصص بیماریهای کودکان تصریح کرد: سو تغذیه در ابتدا به شکل کموزنی خود را نشان میدهد با طولانی شدن آن، کودکان دچار کوتاه قدی تغذیهای میشوند و از نظر تکامل روانی، رفتاری دچار اختلال خواهند شد.