دانش آموزان نوش آبادی از مادر شهید متولی تجلیل کردند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کاشان، شامگاه ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ همزمان با هفتمین روز از ایام الله دهه فجر جمعی از دانش آموزان دبیرستان شهید سید فرهاد متولی به همراه مدیر و معلمان این دبیرستان و اعضای موکب امامزاده محمد نوش آباد (ع) به بیت معلم شهید سید فرهاد متولی آمدند تا درس تکریم و تجلیل خانواده معظم شهدا این، ولی نعمتان انقلاب اسلامی را در کلاس قدرشناسی مشق کنند و رهتوشه مکتبداری و دینداری برگیرند.
مدیر دبیرستان شهید سید فرهاد متولی خدمت در مدرسهای متبرک با نام این شهید والامقام را همواره عامل گشایش امور مدرسه حتی در سختترین مراحل مدیریت دانست آنچنان که سید فرهاد هر لحظه و زمان ناظر و حاضر بر امور مدرسه و هدایتگر آن است.
علی اخباری که خود نیز یادگار شهید قاسم اخباری و دومین شهید شهر نوش آباد و بزرگ شده در مکتب دینداری و ولایتمداری شهدا است سید فرهاد را معلمی دانست که هنوز کلاس درسش تعطیل نشده و انوار هدایتش از بهشت برین بر فرش زمین میتابد و همچنان قلبها را با عطر تربیت دینی خود تسخیر میکند.
رابط فرهنگی مسجد و مدرسه شهید متولی نیز روحیه ایثارگری، مقاومت و فداکاری خانواده معظم شهدا و ایثارگران را در این برهه خطیر فرهنگی اجتماعی درس آموز و انسان ساز عنوان کرد.
حجت الاسلام مسلم کاظم زاده ضمن گرامیداشت یاد و خاطره موذن زنده یاد و خیر مدرسه ساز حاج سید دخیل متولی، پدر شهید سید فرهاد متولی تربیت و پرورش گوهر جاودانه و گرانمایهای، چون سید فرهاد را محصول تربیت کانون گرم خانواده در دامان حاجیه خانم کبری جزائری مادر مومنه و ولایت مدار این شهید، مایه افتخار و مباهات برشمرد.
مدیر سابق دبیرستان شهید سید فرهاد متولی نیز که بیش از دو دهه در این مدرسه مدیریتی قابل تقدیر و ستودنی داشته است مدرسه سید فرهاد را خانه خود دانست که هر نوع خدمت و مدیریت فرهنگی آموزشی در آن داشته با اشراف و هدایت سید فرهاد بوده است.
علی مکاریان تصریح کرد: از آنجا که شهید سید فرهاد متولی معلم جوان، استاد جلسه قرائت قرآن محله و فرزند موذن زندهیاد و خیر مدرسهساز مرحوم حاج سید دخیل متولی از خانوادههای اصیل و سادات جلیل القدر، معتمد و محبوب مردم این منطقه بودهاست همواره خانواده دانشآموزان برای ثبتنام فرزندانشان در این مدرسه و خیران برای کمک به آن از یکدیگر سبقت میگیرند، چون به این شهید والامقام و کمکهای معنویش ارادت، اعتقاد و علاقه خاصی دارند.
مادر شهید سید فرهاد متولی نیز در این دیدار که هنوز داغ جگرسوز حسرت آخرین خداحافظی و بوسیدن فرزندش در قلبش شعله میکشد و بر آن سنگینی میکند از آخرین لحظه وداع پسرش گفت که مادر را در آغوش نکشید و بدون خداحافظی و به عمد رفت تا مهر مادری مانع راهش نشود.
مادر دلسوخته و داغدیده از سید فرهادی سخن گفت که وقتی او از برجای گذاشتن کیف و کتب درسی و ساعت مچیش در دوران دبیرستان و تظاهرات مدرسه امام خمینی (ره) کاشان غصه میخورد فرهاد به او درس داد که مادرجان در دفاع از آرمانهای ارزشی و انقلابی و در برابر ظلم و جور استکبار طاغوت باید جان داد.
مادر شهید متولی بهترین و نابترین پیام سید فرهاد را بصیرت مداری، زمان شناسی و ولایت مداری عنوان کرد که با وجود قبولی در مرکز تربیت معلم شهید هاشمی نژاد تهران (فرهنگیان فعلی) و رها کردن تحصیل دانشگاه به جبهه رفت و در پاسخ اصرار آنها برای بازگشت به دانشگاه گفت دانشگاه امام زمان (ع) را انتخاب کرده است.
خانواده شهید متولی در پایان این دیدار با اهدای قطعهای متبرک از فرش آستان عرشی حرم امام رضا علیه السلام و هدیه متبرک رضوی از زحمات ۲۰ ساله مدیر سابق مدرسه شهید متولی تقدیر کردند.
دبیرستان شهید سید فرهاد متولی (متوسطه اول) با ۱۶۱ دانش آموز همواره صاحب نام و موفق به کسب رتبههای برتر علمی و مسابقات فرهنگی، هنری و ورزشی و مذهبی دانش آموزان آن در مسابقات استانی و شهرستانی احکام، تفسیر، شعر، تواشیح، فوتبال، وبلاگ نویسی، نقالی، طراحی با ذغال و عروسک گردانی بودهاست در تمام مناسبتها و مواقع ضروری نیز به کمک مردم میآید و از ظرفیت آن برای کمکهای نوع دوستانه از جمله رزمایش مومنانه مدرسه شهید متولی نوش آباد با راه اندازی کارگاه دوخت ماسک در دوره کرونا با حضور نیروهای بسیج مردمی استفاده شد.
شهید سید فرهاد متولی دانشجوی تربیت معلم در ۲۳ اردبیهشت سال ۶۱ در عملیات بیتالمقدس به شهادت رسید و پیکرش پس از ۲۷ ماه چشم انتظاری خانواده در شلمچه پیدا شد و در روز عید فطر سال ۶۳ در میان انبوه مردم عزادار و شهید پرور شهر نوشآباد تشییع و در گلزار شهدا در کنار سایر همرزمان شهیدش و در جوار بارگاه امامزاده محمد بن زید بن حسن بن علی (ع) شهر نوش آباد به خاک سپره شد.
شهید ﺳﯿﺪ ﻓﺮھﺎد ﻣﺘﻮﻟﯽ متولد دانشجوی تربیت معلم، دوم اردیبهشت سال ۴۲ در جوار مسجد قائمیه شهر نوش آباد ۲۳ اردﺑﯿهشت ﺳﺎل ۶۱ طی آزاد ﺳﺎزی ﺧﺮﻣﺸهر در ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺑﯿﺖ اﻟﻤﻘﺪس به شهادت رسید و پیکر پاکش ﭘﺲ از ۲۷ ﻣﺎه ﭼﺸﻢ اﻧﺘﻈﺎری ﺧﺎﻧﻮاده در ﺷﻠﻤﭽﻪ (شرق بصره) ﭘﯿﺪا ﺷﺪ.
پیکر این شهید والامقام در روز ﻋﯿﺪ ﻓﻄﺮ ﺳﺎل ۶۳ در ﻣﯿﺎن دﺳﺘﺎن اﻧﺒﻮه ﻣﺮدم ﻋﺰادار و ﺷهیدﭘﺮور ﺷهر ﻧﻮش آﺑﺎد ﺗﺸﯿﯿﻊ و در ﮔﻠﺰار شهدا در ﺟﻮار ﺑﺎرﮔﺎه اﻣﺎﻣﺰاده ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ زﯾﺪ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ (ع) اﯾﻦ ﺷهر ﺑﻪ ﺧﺎک ﺳﭙﺮده ﺷﺪ.
قسمتی از وصیت نامه دانشجوی تربیت معلم شهید «سید فرهاد متولی نوش آبادی»
ملت ما ملت خون و مکتب ما مکتب شهادت است. (امام خمینی)
حمد و سپاس مخصوص خداوند یکتاست که خدای جهانیان است و درود و صلوات بر پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمدبن عبدالله (ص). اینجانب که در طول عمرم خدمتی به اسلام و مسلمین نکردم امیدوارم که مرگم سرآغاز خدمتی جاویدان به اسلام باشد و از خداوند میخواهم که مرگم را مرگ سرخ قرار دهد تا به این وسیله به سه هدف رسیده باشم. اول: لقاءالله، دوم: اثبات زبونی و خواری خصم، سوم:یاری اسلام در حد اعلا از این راه.
پدر و مادر عزیزم از شما میخواهم که قطرهای اشک نریزید و دشمن را خوشحال نکنید، گریه کنید، اما بر مظلومیت و مصیبتهای امام حسین (ع) و اولادش که سرفرازی ما به واسطه خاندان عصمت و طهارت است.
مادرم مبادا گریه بیش از حد کنی و دشمن را خوشحال کنی گریه کن لکن بر اسیریهای حضرت زینب (س) و حنجره پاره پاره علی اصغر را به یاد بیاور و گریه کن به دردهای دل مادرم زهرا (س) و به مظلومیت مظلوم انقلاب بهشتی عزیز و ایثارگریهای رجایی و باهنر.
برادرانم از شما میخواهم که جلسه دعای کمیل، قرائت قرآن و دعای ندبه را زنده نگه دارید حتی اگر یک نفر باشید جوانان عزیز مساجد را پر کنید و نماز زا به جماعت برگزار کنید.
مطالعه زیاد کنید و در اول بر شما باد که کتابهای استاد شهید مرتضی مطهری را مطالعه کنید، پیامی که به امت قهرمان دارم اینست که اگر میخواهند آسیبی به مملکت وارد نشود، پشتیبان ولایت فقیه باشید تا خدا پشتیبان شما باشد و در روز قیامت دنبال امام حسین (ع) باشید.
از برادران میخواهم با بسیج و سپاه همکاری کنند که با ارتش امام زمان (عج) همکاری کرده اند، و باز به پدر و مادرم تاکید میکنم که همانطور که فداکار بودید حال نیز صبور باشید و امیدوارم که از من راضی باشید.
خواهرانم و برادرانم نماز را فراموش نکنید در ختم و عزایم نهایت سادگی را رعایت کنید بدون تجّملات و حجله و چراغ و اینها، زیرا خیلی دلم میخواهد مانند جدّم غریبانه بمیرم غریبانه به خاک سپرده شوم و مظلومانه برایم ختم و عزا بگیرید.
در آخر از تمامی اهل نوش آباد و دوستان میخواهم که مرا ببخشید و از من راضی باشید و خداوند شما را و ما را توفیق عبادت دهد و رهبر را به سلامت دارد.
«اللهم برحمتک فی الصالحین فادخلنا و فی علیین فرفعنا» خدایا به ما توفیق بده که در راه تو و به همراه، ولی تو کشته شویم و به فیض شهادت نائل گردیم. /۱۳۰۷/