اینجا قابل قیاس با نمایشگاه تهران نیست
حدود ساعت ۱۳ بعدازظهر دیروز بود که بعد از چرخی در خیابان المتنبی که میشود گفت همان راسته انقلاب خودمان بود به سمت نمایشگاه کتاب بغداد راهی شدیم. وقتی که به ورودی نمایشگاه رسیدیم همان ابتدا از ورود دوستانمان که دوربین داشتند جلوگیری کردند و گفتند باید مجوز داشته باشید، بعد از اینکه ما را به دونفر حواله دادند، نفر سوم با عکس گرفتن از پاسپورت آن هم با گوشی خودش به جواز ما را صادر کرد و راهی سالن اصلی نمایشگاه شدیم.
مسئولین این دوره از نمایشگاه میگویند که بیش از ۵۰۰ ناشر شرکت کردند اما با شمارش ناشرانی که در برگه راهنمای نمایشگاه آمده است متوجه شدیم که ۴۹۴ ناشر حضور دارند که این تعداد با نمایشگاه کتاب تهران اصلاً قابل مقایسه نیست. چرا میگویم قابل مقایسه نیست؟ چون نمایشگاه کتاب تهران بیشاز ۳ هزار ناشر به صورت مجازی و فیزیکی حضور داشتند.
شاید بگویید این مسأله فقط کمیت است و در کیفیت متفاوت هستیم اما اینطور نیست. شاید جالب باشد که در نمایشگاه بینالمللی بغداد هم فروش کتاب صورت میگیرد آن هم فقط به صورت نقدی. البته بنهای تخفیفی هم داده میشود تا مخاطبان راحتتر خرید کنند. بنهایشان هم اینطوری است که به اندازه ۲۵ هزار دینار معادل ۷۵۰ هزار تومان به مخاطب داده میشود و غرفهدار هم باید به اندازه ۲۰ هزار دینار کتاب در اختیارش قرار دهد و بعد با نمایشگاه حساب و کتاب کند.
بنهای خرید نمایشگاه کتاب بغداد
کتابهایی که در عراق و اکثر کشورهای عربی تولید میشود در شناسنامهشان قیمتی درج نمیشود و فقط فروشنده قیمت را میداند.
نمایشگاه بغداد البته شباهتی هم به لحاظ طراحی به نمایشگاه کتاب تهران دارد، بعضی از ناشران هم دکورهای متفاوتی زدند اما به شدت محدودند و به لحاظ طراحی و جذابیتهای بصری نمایشگاه تهران خیلی برتر است.
نمونه فاکتورهای دستی نمایشگاه که همه باید از آن استفاده کنند
یکی از موارد دیگری که وجه تمایز صنعت نشر ما با عراق است این که خرید و فروششان دستی است حتی غرفه داران باید از یک فاکتور کاغذی واحد که باید دستی نوشته شود، استفاده میکنند و هیچ ناشری هم کیسههای تبلیغاتی خود را به مخاطب نمیدهد بلکه انگار همه باید نمایشگاه را تبلیغ کنند و کیسههای نمایشگاه را عرضه میکنند و جالبتر این که اصلا نمایشگاه پوستر مشخصی ندارد.
بعد از چرخی در نمایشگاه مدتی در غرفه خانه کتاب و ادبیات مستقر شدیم. بسیاری از مخاطبان قرآنهای نفیس ایرانی را خواهان بودند و حتی برخی بیش از ۱۰ جلد خریداری میکردند، آنها دنبال کتابهای خودآموز زبان فارسی هم بودند. البته بسیاری هم به دنبال کتاب شعرایی چون رودکی، خیام و ... بودند. نه تنها نسخههای نفیس بلکه نسخههای ارزان هم اینجا خواهان دارد و همچنین جشنهای امضاء نیز در این نمایشگاه رونق خاصی دارد.