پشت پرده اوضاع نابسامان بازار پوشاک بانوان

برای پاسخ به مطالبات مردمی در رابطه با اوضاع نابسامان بازار تولید وعرضه پوشاک به سراغ «مهسا فرزان» تولیدکننده پوشاک اسلامی و یکی از فعالان این حوزه رفتیم تا از پشت پرده بازار پوشاک باخبر شویم. 

وقتی مسیر تولید پوشاک به ناکجا می‌رود!

شاید باید گفت مهمترین دستاویز و ابزار دشمن در تهاجمات فرهنگی کشف حجاب بوده و است. ابزاری که دشمن برای رسیدن به آن قدم به قدم و آرام حرکت می‌کند و چه جایی بهتر از هدف قرار دادن صنعت پوشاک؟! اول مانتوهای کوتاه، مانتوی جلوباز، لباس های پاره و بدن نما و بعد کشف حجاب! به عقیده مهسا فرزان این تهاجم فرهنگی یکی از دلایل اصلی تغیر ذائقه مردم و تولیدکنندگان پوشاک نیز است و وضعیت بازار لباس را به این جا کشانده.
این تولید کننده پوشاک اسلامی می‌گوید:« با توجه به هجمه‌ای که  سالهای قبل به فرهنگ کشور ما شده متاسفانه موضوع عِرق ملی در مردم کمرنگ شده و امروزه نیازمند این هستیم که احیای تمدن و سنت غنی ایرانی که وابسته به فرهنگ اسلامی است صورت بگیرد.

با توجه به سلیقه سازی اشتباه در مردم ذایقه‌شان  نسبت به سبک پوشیدن لباس تغییر کرده و سبک‌های مختلف لباس و سبک اجتماع بین مردم به اشتباه جا افتاده و تهاجم فرهنگی نیز این این موضوع را پر رنگ تر کرده است. تقریبا در ده سال اخیر هیچ نظارت و بررسی جدی بر بازار تولید و عرضه صورت نگرفته است.

در کشورهای اسلامی غیر از ایران بحث مدو تیپ سازی تا حد زیادی با اصول فرهنگی‌شان در تناسب است و این پیاده سازی به درستی توسط دولت و تولیدکنندگان آن کشور صورت گرفته اما در کشور ایران از زمانی که مغایرت فرهنگ و قانون و اسلام با مد صورت گرفت از اصل پوشاک اجتماع فاصله گرفتیم و این سبب وجود یک خلاء بزرگ بین تولیدکننده و مصرف کننده شد و همین امر موجب به خطا رفتن مسیر تولید در کشور است.»

مدیرانی که باید گره از وضعیت بازار باز کنند!

مشکلات بازار پوشاک را نمی‌شود فقط برعهده تهاجم فرهنگی گذاشت و تمام، بلکه به غیر از برنامه‌ریزی دشمن، عدم نظارت جدی بر فرآیند طراحی تا عرضه پوشاک و عدم حمایت از تولیدکنندگان پوشاک اسلامی خود دلیل دیگری برای این وضعیت نابسامان به شمارمی‌روند.
مهسا فرزان به عنوان کسی که 11 سال تجربه تولید لباس و کالای حجاب را دارد در رابطه با بهبود وضعیت لباس‌های موجود در بازار و ترویج حجاب می‌گوید:«در چرخه تولید در صنعت پوشاک ما نیاز به یک سه گانه پایه ریزی شده داریم. تولید کننده، مصرف کننده و دولت.

نمی‌شود تولید کننده محصولات اسلامی تولید کند و از طرفی دولت نظارتی بر روی واردات بی رویه نداشته باشد. نمی‌شود تولید کننده محصول با کیفیت داخلی و با بهای تمام شده بالا تولید کند آنوقت هموطنش در بازار های غیر اصولی به دنبال محصول بنجل و چین و ترک باشد!

نمی‌شود محصول مرغوب با قیمت مناسب تولید کرد در شرایطی که تولید کننده باید به قیمت آزاد خرید کند و مالیات بالا پرداخت کند و یا هیچ نظارتی بر فروش محصول در فروشگاه ها صورت نگیرد. ما به مدیرانی نیاز داریم که در گام اول در کنار زنان مسلط به این حوزه باشند تا مشکلات زنان برای دسترسی به محصول با کیفیت اسلامی را بدانند و در گام دوم نظارتی کلان بر کلیه  طراحان، تولید کنندگان و فروشندگان داشته باشند و در گام بعد تسهیلات، فضای تولید و فضای عرضه مناسب برای محصولات ایرانی تهیه کنند.» 

 با توجه به وجود ظرفیت های پنهان این حوزه و سودآوری کلان در صنعت پوشاک لازم است چند کار عملیاتی صورت گیرد تا علاوه بر اصلاح وضعیت موجود بازارها و به دنبال آن اصلاح وضعیت حجاب در کشور، صنعت پوشاک اسلامی ایران نیز شناخته شود.
 تولیدکننده پوشاک اسلامی که با چالش‌های حوزه تولید پوشاک چندسالی است دست و پنجه نرم می‌کند. اقدامات عملیاتی که می‌تواند بازارهای لباس کشورمان را به یک بازار اسلامی شبیه کند این‌گونه بیان می‌کند:«واردات بی رویه و غیر اسلامی انجام نشود.

برای واردات اسلامی گرید بالا در نظر گرفته شود. به تولید کنندگان محصولات اسلامی امکان تولید با پارچه دولتی داده شود. تمامی فروشگاه‌ها موظف به فروش محصول تایید شده و اسلامی شوند.  سامانه‌ای یکپارچه به جهت طراحی و تولید در نظر گرفته شود و کشور به شکل یک خط تولید در این زمینه عمل کند و بازار را از محصولات تایید شده اسلامی اشباع کنند.

مدیرانی با تجربه در این حوزه انتخاب شوند و در صورت عدم ساماندهی بازار توبیخ شوند. حمایت دولتی در قالب های مختلف برای تولیدکنندگان محصولات اسلامی در نظر گرفته شود.»