حیا معلول عقلانیت است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، ظهر امروز در مدرسه علمیه ملاعبدالله اصفهان، با بیان اینکه گاهی ممکن است حیا مذموم باشد، گفت: حیایی که باعث شود انسان سؤالات شرعی خود را نپرسد و احتیاط‌های نابجایی داشته باشد که به سمت وسواس برود یا اینکه وظایف خود را به درستی انجام ندهد، اشتباه و مذموم است.

آیت الله مهدوی با اشاره به اینکه ترس از مخاطب و حیای درونی دو عامل محرومیت از فراگرفتن معارف است، اظهار کرد: رفتن عقل نیز یکی از دیگر مصادیق محرومیت است، باید فرصت‌های زندگی را غنیمت بشماریم و اجازه ندهیم فرصت‌های خوبی که برای ما فراهم می‌شود از دست برود.

وی ادامه داد: باید برای انجام کارهای خوب زود اقدام کنیم و فرصت را از دست ندهیم. بنابر روایت امام علی(ع) حیا نور است و سینه ایمان ذات این حیا محسوب می‌شود و حیا را به عنوان خودداری کردن از کار زشت و قبیح معنی می‌کنیم، یعنی هرچیزی که خداوند نمی‌پسندد در وجود انسان این خواسته ذوب شود تا از انسان درخواست خلاف نکند.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه هرچه عقل انسان بالاتر باشد حیای بیشتری هم خواهد داشت، تصریح کرد: یکی از ملاک‌هایی که می توان به میزان عقل شخص پی برد داشتن حیا است، امام علی(ع) می‌فرمایند شخصی که عاقل‌تر است حیای بیشتری دارد و عاقل‌ترین مردم با حیاترین مردم است.

استاد درس خارج حوزه علمیه اصفهان، خاطرنشان کرد: حیوانات از حیای اختیاری برخوردار نیستند و فقط یک نوع حیای ذاتی دارند، اما در انسان حیا متفاوت است، مهمترین اثر حیا بازداشتن انسان از کار قبیح و کاری خلاف پسند عرف و دین و عقلانیت است.

وی حیا را معلول عقلانیت توصیف کرد و گفت: کسی که حیا ندارد یعنی عقلش کم است. یکی از آثار حیا عفت است و عفت فقط در مسائل جنسی نیست بلکه در مسائل مختلف عفت مطرح می‌شود، بلکه عفت در مسائل مختلفی مطرح است، نفس انسان دوست داره آزاد باشد و چیزی مانع آن نشود، اما عقل چنین چیزی را تأیید نمی کند و عقل حکم می کند انسان امر به معروف و نهی از منکر را بپذیرد.

آیت الله مهدوی مهربانی در ارتباط با دیگران را از دیگر مصادیق عفت و حیا داشتن دانست و اظهار کرد: گاهی شخص بخاطر حفظ آبرو حیا دارد و می‌خواهد وجهه خود را حفظ کند، اما شخص داخل منزل دیگر نیاز به چنین وجهه سازی ندارد و اگر آنجا مهربانی و عطوفت داشته باشد مشخص می‌شود که حیا دارد، کسی که حیا دارد در پنهان و خلوت گناه نمی کند و خلافی از او وقتی نظارتی بر او نیست سر نخواهد زد./1304/