یادداشت؛
تلقی اشتباه از نظام
نظام تجسم رابطه ولایی میان مردم و رهبر است، مردمی که قیام کردند و به رهبر قیام کرده شان، اتصال فکری و قلبی و عملی دارند. این رابطه امت و امام، حافظ حرکت مردم و نظام به سمت اهداف عالیه است.
به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حسین کاظمزاده در یادداشتی در خبرگزاری فارس نوشت: اگر نظام ظلم کرد چه؟ اگر حق مردم را خورد چه؟ باز هم نباید تضعیف شود؟ باز هم نباید به آن اعتراض کرد؟ نظام یعنی قوه قضاییه؟ یعنی مجلس؟ یعنی رهبری؟
مطالبه گری که طبیعتا همراه اعتراض است نباید اعتراض به نظام تلقی شود. آرمان خواهی نباید نظام را تضعیف کند. این یکی از توصیه های رهبری به دانشجویان بود.
در اندیشه رهبری، نظام آن حقیقتی در جمهوری اسلامی است که اصلا فرض ندارد که به کسی یا جریانی ظلم کند.
زمانی که امتی به رهبری یک رهبر الهی، قیام لله می کند، بعد از تحقق انقلاب سیاسی، اول حقیقتی که در مسیر رشد این امت، محقق می شود، نظام اسلامی است.
نظام تجسم رابطه ولایی میان مردم و رهبر است. مردمی که قیام کردند و به رهبر قیام کرده شان، اتصال فکری و قلبی و عملی دارند. این رابطه امت و امام، حافظ حرکت مردم و نظام به سمت اهداف عالیه است.
هر موضع گیری ای که باعث تضعیف این حقیقت و حرکت شود، مثل اینکه مردم را از حرکت و رشد، مایوس کند، بی اعتمادی ایجاد کند و .... این عین ظلم است. مانع تحقق عدالت است. و...
اساسا منبع تولید کننده عدالت همین حقیقت است که نامش را در ادبیات دینی مان، ولایت می گذاریم.
اگر ولایت بود یعنی این رابطه وثیق میان امت و امام جامعه ایجاد شد، غنی ترین منبع تولید عدالت ایجاد شده است.
سبک تحقق عدالت در جامعه دینی، این چنین است. انسانهایی طالب عدالت، حول ولی جامعه که از همه بیشتر خواستار عدالت است، جامعه ای می سازند که امید تحقق عدالت در آن، بسیار بالاست.
بر این اساس تضعیف نظام یعنی ضعیف کردن مردمی که مولد عدالتند و این عین ظلم است.
توجه به این توصیه رهبری، جریان عدالت خواه جامعه ما را یک گام به جلو خواهد برد.
پی نوشت: مطالعه کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، مخصوصا فصل ولایت، خیلی به این بحث کمک می کند.
مطالبه گری که طبیعتا همراه اعتراض است نباید اعتراض به نظام تلقی شود. آرمان خواهی نباید نظام را تضعیف کند. این یکی از توصیه های رهبری به دانشجویان بود.
در اندیشه رهبری، نظام آن حقیقتی در جمهوری اسلامی است که اصلا فرض ندارد که به کسی یا جریانی ظلم کند.
زمانی که امتی به رهبری یک رهبر الهی، قیام لله می کند، بعد از تحقق انقلاب سیاسی، اول حقیقتی که در مسیر رشد این امت، محقق می شود، نظام اسلامی است.
نظام تجسم رابطه ولایی میان مردم و رهبر است. مردمی که قیام کردند و به رهبر قیام کرده شان، اتصال فکری و قلبی و عملی دارند. این رابطه امت و امام، حافظ حرکت مردم و نظام به سمت اهداف عالیه است.
هر موضع گیری ای که باعث تضعیف این حقیقت و حرکت شود، مثل اینکه مردم را از حرکت و رشد، مایوس کند، بی اعتمادی ایجاد کند و .... این عین ظلم است. مانع تحقق عدالت است. و...
اساسا منبع تولید کننده عدالت همین حقیقت است که نامش را در ادبیات دینی مان، ولایت می گذاریم.
اگر ولایت بود یعنی این رابطه وثیق میان امت و امام جامعه ایجاد شد، غنی ترین منبع تولید عدالت ایجاد شده است.
سبک تحقق عدالت در جامعه دینی، این چنین است. انسانهایی طالب عدالت، حول ولی جامعه که از همه بیشتر خواستار عدالت است، جامعه ای می سازند که امید تحقق عدالت در آن، بسیار بالاست.
بر این اساس تضعیف نظام یعنی ضعیف کردن مردمی که مولد عدالتند و این عین ظلم است.
توجه به این توصیه رهبری، جریان عدالت خواه جامعه ما را یک گام به جلو خواهد برد.
پی نوشت: مطالعه کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، مخصوصا فصل ولایت، خیلی به این بحث کمک می کند.
منبع: فارس
ارسال نظرات