شعر کرامت(7)
مولا بگو تا بخوانیم نام تو را با کدامین
باران چه پر شر و شور است لبریز شوق حضور است، وقتی طلب کردی آن را نم نم خودش گفت آمین.
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | عاطفه جوشقانیان
سلطان و ارباب و شاها! شرمنده از این عناوین
مولا بگو تا بخوانیم نام تو را با کدامین
جویندگان حقیقت در بین طوفان شبهه
تا محضرت میشتابند ای آیه محکم دین!
همواره هر دشمن و دوست بر حسن تو معترف بود
مامون هم آنجا که ناگاه وا شد دهانش به تحسین
منبر تمام است و حالا از بس طمانینه داری
پیغمبر انگار دارد میآید از عرش پایین
باران چه پر شر و شور است لبریز شوق حضور است
وقتی طلب کردی آن را نم نم خودش گفت آمین
ناکام و تلخ و گزنده ست مثل کنایات دشمن
این خوشه که کام خود را از کام تو کرده شیرین
میخواست تا نور ایزد بعد از تو خاموش باشد
او کیست پس میدرخشد چون ماه بالای بالین؟
با اینکه تنهایی اما بگذار تا بگذریم و...
شکرخدا شیعیانت بودند هنگام تدفین
918/ی702/س
ارسال نظرات