افراد غیر متخصص در مسائل دینی اظهار نظر نکنند + فیلم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین نظریمنفرد استاد حوزه علمیه قم امروز در جمع روزه داران مسجد امام حسن عسکری(ع) گفت: در ادامه سخنان امیرالمؤمنین(ع) در نامه 31 نهج البلاغه به مسائلی می رسیم که دانستن و بکار گیری این دستورات هم خوشبختی را برای دنیای انسان رقم می زند و در آخرت نیز سعادتمند خواهد بود.
وی افزود: حضرت در ادامه سه نهی و نباید را مطرح کرده اند؛ اول می فرماید: «دع القول فی ما لا تعرف» یعنی در مورد چیزی که شناخت نداری سخن نگو، چراکه گاهی افراد در مورد مسائل مختلفی اظهار نظر می کنند با این که هیچ تخصصی در آن مسأله ندارند و این مسأله موجب آسیب های اعتقادی و فرهنگی زیادی به دیگران می شود.
حجت الاسلام والمسلمین نظریمنفرد عنوان کرد: در مسائل دینی انسان باید آگاهی کامل داشته باشد تا بتواند اظهار نظر بکند، در سیره بزرگان و مراجع ما هم از گذشته این مسأله بوده که اگر چیزی را نمی دانستند جواب نمی دادند و پاسخ را برای روزهای بعد واگذار می کردند تا به منابع و کتب در این باره مراجعه کنند.
وی با اشاره به این که انسان در مسائل دینی و حوزه مسائل شرعی بدون بینش لازم نباید اظهار نظر کند، گفت: یک فقیه بزرگ که جامع الشرایط است و عمری زحمت کشیده و رجال شناس، حدیث شناس و با ادبیات آشنا است، وقتی می خواهد اظهار نظری کند با ترس و لرز نظر خود را بیان می کند، آن وقت یک انسان که هیچ آشنایی با دین ندارد چطور راحت حرف می زند؟
استاد حوزه علمیه قم یادآور شد: نسبت دادن یک مسأله به خدا و پیامبر و اهل بیت(ع) که انسان نسبت به آن یقین ندارد گناه بزرگی است، بنابراین خطبا و سخنرانان نیز باید توجه داشته باشند هر حرفی را به ائمه نسبت ندهند، همچنان که روایت داریم در روز قیامت خطیب را می آورند و از او بازخواست می کنند که آیا به صحت حرف هایی که زدی اطمینان داشتی یا خیر؟
وی بیان داشت: در حدیثی وارد شده است که «کافی است برای این که انسانی را دروغگو بدانیم این که هر حرفی را راحت می زند» از این رو نباید انسان روی یک حرف و شنیده ای مطالبی را به زبان بیاورد که اطمینانی به آنها ندارد.
حجت الاسلام والمسلمین نظریمنفرد با اشاره به عبارت «وَ الْخِطَابَ فِیمَا لَمْ تُکَلَّفْ» در ادامه نامه 31 نهج البلاغه ابراز داشت: گاهی انسان مأمور است که حرف بزند مثل این که باید امر به معروف و نهی از منکر کند ولی اگر مأمور نیست سعی کند که از صحبت های اضافی و تخصصی پرهیز کند.
وی ابراز داشت: حضرت در ادامه می فرماید: «وَ أَمْسِکْ عَنْ طَرِیقٍ إِذَا خِفْتَ ضَلَالَتَهُ» یعنی از مسیری که می ترسی تو را بلغزاند و گمراهت کند، وارد نشو؛ مثل این که الان فقها فتوا داده اند که اگر به سفری بروید که خوف جانی دارد نماز درست است چون سفر معصیت است، حال سفری که خطر عقیدتی برای انسان دارد به درجه اولی به مواظبت نیاز دارد./1330/ج