نقشه فرهنگی دشمن

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، آیا وزارت ارتباطات و اطلاعات و ارشاد و اقتصاد و صنعت و این قبیل، پاسدار مرزهای ما محسوب نمی‌شوند؟ اگر جاهایی «نقشه دشمن» برای به هم ریختن ثبات اقتصادی یا امنیت اجتماعی و اخلاقی، با تحرکات «گروهک‌ها» برای سربازگیری و جذب میلیشیای چشم و گوش بسته، و تمایلات فزون‌خواهانه و هنجار‌شکن «طیف ‌اشرافیت‌طلب» به هم نزدیک شد، آیا نباید ترمینال‌های تلاقی و هم افزایی آنها را ناامن کرد؟

همچنان مدیران ذی‌ربط، بروز برخی خسارت‌های بزرگ اجتماعی و اقتصادی و اخلاقی و امنیتی را به عوامل دیگر نسبت داده و اهتمام کافی برای تامین شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات به خرج نمی‌دهند.

برخی مسئولان نمی‌توانند در پیشگاه الهی، به سادگی، خود را از داشتن مسئولیت در قربانی شدن امثال چند روحانی و غیرروحانی به شهادت رسیده در تهران و همدان، یا ستایش قریشی کودک معصوم شش‌ساله، و یا فروپاشی برخی خانواده‌ها و نابودی انبوه استعدادهای جوان تبرئه کنند.

برخی نشریات و سیاست‌پیشگان، که بلافاصله برای فلان اتفاق ناگوار در پاریس و لندن، پیام تسلیت و محکومیت صادر کردند یا عزادار شدند، حتی از ابراز تاسف و ناراحتی نسبت به شهادت مظلومانه یک روحانی ساده‌زیست در همدان و انزجار نسبت به شرور و جنایتکار سابقه‌دار استنکاف کردند. کمترین حد امر به معروف و نهی از منکر، که نشانه حیات انسانی می‌باشد، برآشفتگی روحی و تلخکامی ناشی از مشاهده ارتکاب منکر است.

امیر مومنان(علیه السلام) کسانی را که جاذبه و دافعه نسبت به معروف و منکر نداشته باشند، «میّت بین الاحیاء» (مرده‌ای میان زندگان) و انسان زیر و رو شده‌ای که سفلگی شخصیت بر او حاکم شده، می‌نامد.«من لم یعرف بقلبه معروف و لم ینکر منکرا، قُلِبَ فَجُعِلَ اعلاهُ اسفله و اسفله اعلاه.» (حکمت 375 نهج‌البلاغه).

اگر در علم حقوق، از میزان مسئولیت مباشران و معاونان و مسببان جرم سخن به میان می‌آید، در سنت الهی، سهم رضایت به جرم و جنایت و خیانت، کمتر از اصل ارتکاب آن نیست. امیر مومنان در خطبه 201 نهج‌البلاغه فرمود «أَیُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا یَجْمَعُ النَّاسَ الرِّضَى وَ السُّخْطُ... اى مردم! همانا مردمان را رضایت و نارضایتى (نسبت به رفتارها) گرد هم جمع می‌کند. همانا ناقه ثمود را تنها یک نفر پى کرد؛ امّا کیفر و عذاب الهى آن، همه قوم ثمود را فرا گرفت، زیرا همگى به عمل آن یک نفر راضى بودند...».

دقیقا با همین منطق است که در زیارت عاشورا ضمن لعن قتله کربلا و تامین‌کنندگان آنها، می‌گوییم «وَ لَعَنَ اللهُ اُمَّهًْ سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِه. خداوند لعنت کند گروهى را که جنایات در کربلا را شنیدند و به آن رضایت دادند».

از حضرت امام رضا علیه‌السلام نقل شده که فرمود «لَوْ أنَّ رَجُلا قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِىَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ بِالْمَغْرِبِ لَکانَ الرّاضِى عِنْدَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَریکُ الْقاتِلِ. اگر کسى در شرق عالم قتلى انجام دهد و دیگرى در غرب جهان راضى به آن قتل باشد، در پیشگاه خداوند، شریک قاتل خواهد بود»/829/د101/س

محمد ایمانی