تأثیرات قرآن کریم بر شکل گیری ساختار هنر خوشنویسی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دومین همایش ملی قرآن کریم و هنر به همت مدرسه اسلامی هنر و با همکاری جمعی از مراکز آموزشی و پژوهشی کشور عصر پنجشنبه در سالن همایش های مدرسه اسلامی هنر برگزار شد.
حجت الاسلام عبدالله محمدی پارسا استاد خوشنویسی و دانش آموخته دکتری معارف اسلامی در این همایش با بیان این که خوشنویسی اسلامی به عنوان قدسی ترین و شریف ترین هنر اسلامی، بیش از هر هنر دیگری متأثر از قرآن کریم بوده است، گفت: بخش عظیمی از هویت این هنر، معلول حضور فعال قرآن کریم در ساحت فکری و فرهنگی جامعه اسلامی است.
وی افزود: هرچند ماهیت نقش آفرینی این کتاب مقدس در شکل دهی به فرهنگی که سبب پویایی هنر خوشنویسی اسلامی می شود، روشن بوده و تا حدود زیادی مورد اتفاق اندیشمندان این حوزه است، ولی برخلاف رویکرد برخی از ایشان، سخن در همین نقطه خاتمه نیافته و می توان به گونه های دیگری از این نقش آفرینی دست یافت.
حجت الاسلام محمدی پارسا در ادامه با اشاره به نسبت اقلام مشهور خوشنویسی با کتابت قرآن کریم و نیز بیان اقسام نقش آفرینی متصور از سوی قرآن در هنر اسلامی، ابراز داشت: ما برای فهم این مسأله باید ابتدا به بررسی و تحلیل رویکردهای مختلف اندیشمندان در این مسئله بپردازیم.
وی با بیان این که مطابق شواهدی نوین و عینی، دست کم سه گونه دیگر از نقش آفرینی قرآن کریم در هنر خوشنویسی اسلامی وجود دارد، ابراز داشت: اول منشئیت در پیدایش هنر خوشنویسی به جهت تکریم آیات قرآن و ارج نهادن به مقام عظیم آن، دوم منشئیت در پویایی هنر خوشنویسی که ملهم از عبارات و آیات قرآن است و سوم منشئیت در شکل گیری ساختار حکمی در هنر خوشنویسی است.
این استاد خوشنویسی در ادامه تصریح کرد: هر تئوری که در هنر خوشنویسی اسلامی است در بقیه هنرها نیز وجود دارد؛ بنده مبتنی بر یک احصاء و استقراء تأثیراتی که از بزرگان هنر خوشنویسی به دست آوردم متوجه شدم که در این مسأله یک سری تأثیرات درون متنی و یک سری تأثیرات برون متنی وجود دارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با طرح این سؤال که آیا در قرآن کریم نحوه ای از دعوت به خوشنویسی وجود دارد یا خیر؟ ابراز داشت: برخی همچون بکهارت به نفی مطلق اعتقاد دارند و می گویند: قرآن کریم یک سجع مشخص و منظم قابل پیش بینی ندارد از این رو هیچ انگاره هنری تجسمی قابل برداشت از آن نخواهیم داشت، اما در مقابل برخی اعتقاد به اثبات مطلق این مسأله دارند که ما نیز با این مسأله موافق هستیم./1330/پ202/ب1