کتاب بدعت گذاران شرقی ترجمه شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مؤسسه فرهنگی هنری مشعر، وابسته به حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، کتاب بدعت گذاران شرقی (پاسخ اندیشمندان تونسی و مراکشی به نامه محمد بن عبدالوهاب و سعود بن عبدالعزیز) را با ترجمه کاظم حاتمی طبری منتشر کرد.
در دیباچه این اثر درباره آن چنین می خوانیم:
وهابيت فرقهای است که در قرن دوازدهم هجري در «درعيه» از مناطق نجد عربستان ظهور يافت و براساس انديشه ظاهرگرايی محمد بن عبدالوهاب و در سايه شمشير محمد بن سعود رشد کرد که باورها و آموزههای اين فرقه از همان آغاز با اعتراض و رد انديشمندان جهان روبهرو شد.
محمد بن عبدالوهاب با نوشتن دو نامه که يکی از آن دو به «کشف الشبهات» معروف است، عقايد مسلمانان را به چالش کشيد. پس از مرگ وی، سعود بن عبدالعزيز نامههای وی را برای سليمان بن محمد، حاکم کشور مغرب فرستاد که با پاسخ دانشمندان اهل سنت مواجه گشت.
این اثر رديه و پاسخ انديشمندان تونسی و مراکشی به ادعاهای محمد بن عبدالوهاب است که در نامههای یادشده آمده است. همچنین اين اثر ترجمه بخشي از کتاب «الرد علي الوهابية فی القرن التاسع عشر» است که به همت حمادی الرّديسی و اسماء نويره گردآوری شده است.
در بخشی از این کتاب ذیل عنوان حقیقت ایمان و کفر نیز این گونه آمده است:
ایمان در اصطلاح شرعی، چنانکه «سعیدالدین» و دیگران گفته اند، تصدیق کردن پیامبر صلی الله علیه و آله است در آنچه آن را از سوی خدا آورده است؛ هرچند این تصدیق در مواردی که تفصیل آن دانسته نشده، اجمالی باشد.
باید این تصدیق دربردارنده اذعان و گردن نهادن به حکم کسی باشد که از سوی خدا خبر می آورد. البته مراد از تصدیق این نیست که تنها نسبت صدق و راستی به خبر یا آورنده خبر داده شود. بلکه تصدیق جز با سه چیز حاصل نخواهد شد:
نخست: معرفت که همان تجلی و انکشاف حقيقت خبری است که به علم بديهی دانسته شود که پیامبر آن را آورده است؛ به گونهای که به هيچوجه احتمال وجود نقيض در آن راه پيدا نکند. «شيخ ابوالحسن اشعری» نيز يکبار اين نوع تصديق را به معرفتی از اين دست تفسير کرده است.
دوم: تلقين به خود که به دنبال آن، معرفت حاصل ميشود که باز ابوالحسن اشعري در جاي ديگری همان تصديق را به اين معنا تفسير کرده است؛ آنجا که در پاسخ از چيستی آن گفته است: «تصديق، سخن دل است که معرفت را نيز به همراه دارد و بدون آن، راست نمیآيد». «باقلانی» نيز اين تفسير دوم را پسنديده است؛ زيرا حرف و سخن، مناسبت بيشتری با تصديق و تکذيب دارد.
سوم: تسليم و انقياد و اذعان به چيزی است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله آورده است؛ يعنی پذيرفتن احکام و راضي شدن به پيروی از او. در واقع به دليل نبودن اين شرط است که بر بسياری از اهل کتاب حکم به کفر میکنيم؛ درحالی که آنها پيامبر اکرم را میشناختند.
کتاب بدعت گذاران شرقی (پاسخ اندیشمندان تونسی و مراکشی به نامه محمد بن عبدالوهاب و سعود بن عبدالعزیز) ترجمه کاظم حاتمی طبری به همت مؤسسه فرهنگی هنری مشعر در قطع رقعی، 212 صفحه و شمارگان 1000 نسخه منتشر و روانه بازار نشر شده است./۹۲۰/۶۰۳/ش