جانباز قطع نخاعی از ملائکه برتر است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در تفسیر آیات پایانی سوره مبارکه طور با قرائت آیه « أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ»، گفت: مکر و کید همیشه بد نیست، آیاتی که اشاره دارد به اینکه خداوند مکر میزند، بد نیست، حیله ذاتا بد نیست، حیله یعنی انسان یک برنامهریزی کند که بین آن شخص و هدفش حائل و مانع شود، این ذاتا بد نیست، اگر کسی برنامهریزیاش این باشد که بین شخص و هدف خیر او مانع شود این حیله و کید و مکر بد است، اما چنانچه برنامهریزی کند که این شخص نتواند به حق آسیب برساند، این کید و حیله خوب است، حیله یعنی حائل و مانع ایجاد کردن، اما چون بیشتر کاربردش درباره قبیح است، ممکن است صورت بدی داشته باشد.
وی درباره عظمت قرآن کریم، افزود: قرآن همچو لیوانی است که هر دو نیمهاش پر است، منتها نیمیاش فهمیدنی است و نیمیاش نافهمیدنی است، برای اینکه در سوره مبارکه زخرف فرمود «إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ»، این نیمه لیوان است که عربی مبین است و با درس تفسیر میشود فهمید و ما هم به همین مکلف هستیم، بیش از این مقدار که از لفظ و قواعد عربی بگذرد نمیفهمیم، نیمه دیگر این لیوان هم پر است، منتها ما نمیفهمیم، در همان سوره زخرف در ادامه همان آیه فرمود « وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ»، آن نیمه دیگرش «علی حکیم» است و عربی نیست، لذا کسانی که اصحاب خاص معصومان بودند و در محضر آنان نشسته بودند، دیگر سؤال نمیکردند که این از کجا آمده است.
مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه بیشترین آرزوی ما یادگیری اسرار و ناگفتههای اهلبیت(ع) است، خاطرنشان کرد: ما آرزویمان این است که از اهلبیت(ع) از علوم آنان یاد بگیریم، از آنان میخواهیم که توفیقی به ما بدهند که علوم خاص آنان را یاد بگیریم و جزو شاگردان خاص آن حضرت قرار بگیریم، شما اهلبیت(ع) خودتان گفتهاید که این علوم کار هر کسی نیست، از آن علمها به ما یاد بدهید.
وی ابراز کرد: این راه را نبندیم، همیشه یک عده بودند که این راه را رفتند و خبری از آنان نشد، این زیارت جامعه تفسیر ولایت و تفسیر امامت است، امامت که تنها روضهخوانی نیست، بهترین تفسیر امامت همین جامعه کبیره است و از ذخائر ما است، اگر اینها در حوزه علمیه تدریس شود، آن علوم خاص اهلبیت(ع) هم خواهان دارد، منتها ما نباید فکر کنیم که زیارت جامعه خواندنی است، زیارت جامعه مثل مکاسب و کفایه و جواهر است، بر اساس زیارت جامعه بگوییم خدایا آن توفیق را بده که آن علمهایی که دیگران ندارند و اویس قرن دارد ما هم داشته باشیم.
حضرت آیتالله جوادی آملی ادامه داد: بعضی جاها ما خجالت میکشیم برویم، من سال 60 بود رفتم آسایشگاه معلولین عزیزانی که جوان بودند و قطع نخاع شده بودند و از جبهه آمده بودند، اینها را که دیدم یک قدمی زدم و دیدم هیچ نمیتوانم تحمل کنم، کمی آمدم بیرون و گریه کردم و سبک شدم، دیدم نمیتوانم تحمل کنم نرفتم که نرفتم، الان 35، 36 سال نرفتم، دلمان میخواهد برویم آنجا اما جز خجالت چیز دیگری نداریم، 30 سال یک جوان قطع نخاعی «الحمدلله» میگوید، این همان قرآن و عترت درمیآید، اگر ملائکه در این سرزمین بودند، این جانبازان از آن ها برتر بودند، اینکه میگویند اگر رحلت کنند، ملائکه با ادب و احترام به پیشواز آنان میآید، به همین دلیل است، 30 سال قطع نخاع است و همواره میگوید «الحمدلله» اینها را همین قرآن و عترت تربیت کرده است، این مهر را به سختی روی پیشانی میگذارد، مهمترین عامل پیروزی دفاع مقدس همین عشق اهلبیت(ع) و یاد کربلا بود.
وی با اشاره به اینکه ممکن است یک کسی کتاب و تفسیر بنویسد، اما از راه آن وارد نشده باشد، اظهار کرد: این علم سرقتی است، اگر یک کسی اهل این راه نبود و به دنبال حنفی، شافعی، زید، عمرو و سقیفه رفت، او خانه و فرش و کتاب دارد اما سرقتی است، مطلب دارد اما مال او نیست، این طور نیست که اگر اهلبیت(ع) را خانهنشین کردند و چندتا کلمه یاد گرفتند و آن‌ها را منتشر کردند این مال آنان باشد، بلکه سرقتی است، این فخر رازی کتاب هم زیاد نوشته است، کجا مال او هست و کجا مال او نیست، فردا معلوم میشود، ما که حرم مشرف میشویم این مقصدهای اولی، شفاء بیمار و بخشیدن گناهان خواستههای متوسط ما است، آن خواسته اساسی ما این است که ما به شما پناه آوردیم که ما را باسواد کنید و برگردیم./914/پ202/ص