ما اسلام را از امام خمینی داریم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، به مناسبت 31 فروردین سالروز وفات آیت الله سید محمد تقی حسینی نصیری بخشی از زندگی‌نامه ایشان را تقدیم خوانندگان رسا می‌کنیم.

وی در سال 1293 ه.ش در روستای متکازین از توابع شهرستان بهشهر به دنیا امد و در اوایل کودکی پدر خویش را از دست داد و در کنار مادر به تحصیل پرداخت و محمد تقی برای ادامه تحصیل و علم بیشتر به مشهد رفت و در آنجا از استاد ادیب نیشابوری که یکی از بزرگترین اساتید در ادبیات عرب بود نقش عمده ای در بارور نمودن ذهن خلاق او و آماده سازی پایه ای او داشت که همواره آیت الله نصیری نام او را به بزرگی می برد، در همین دوره اولین هجرت او بود.

پس از مدت زمانی فشار نظام طاغوت و ضد دین پهلوی که در آن زمان به اوج خویش رسیده بود ترتیب بازگشت ایشان را در آن زمان که جوان پرشور و ذوقی بود فراهم نمود.

آیت الله نصیری با کوله باری از عزم واراده به میان مردم نوکنده رفت و رسالت خطیر تبلیغ و رتق و فتق امور را به عهده گرفت و در این ره مشکلات و معضلات را به جان خرید.

شاهدان آن زمان از استقبال بی نظیر مردم در ورود وی که آن زمان مردی 40 ساله بود را به نیکی یاد می‌کنند و همانا 40 سال بعد بسا با شکوه تر و عظیم تر مراسم تفقد و وداع با او را به میان آورند.

و البته پس از گذشت چندین سال و استحکام دستگاه قضا که مصادف با بیماری صعب العلاج ایشان شده بود، موجبات استعفاء را به علت بیماری فراهم نمود. درخواست و التماس مسئولین قضایی برای عدم قبول استعفاء با برگه پزشک معالج که او را از کارهای سخت و پر فشار بر حذر می داشت بی اثر ماند و با نظام قضایی به طور رسمی خداحافظی نمود . پر تیراژ ترین روزنامه کشور از زبان خبرنگار خویش این موضوع را منتشر ساخت و عواقب خروج ایشان را بر شمرد؛ هر چند او به اصرار دوستان همچنان نقش مشورتی و تئوری خود را در فقه قضایی و حکومتی تا حتی زمان وفات انجام داد ولی دادگستری به طور رسمی از وجود ایشان بی بهره ماند.

آن مرحوم با ایجاد برانگیختگی ذهنی و همکاری و تعاون توده مردم در مدت نزدیک به پنج دهه فعالیت اجتماعی انجام داد که حتی مقرون به امور عمرانی و بهداشتی نیز بوده است.

او که خود را خاکسار بسیجیان سلحشور می دانست و تا به آن جا که به انصار المجاهدین (گروه خود جوش مردمی که به کمک مادی و معنوی خانواده رزمندگان می پرداخت) پیوست و آنان را مورد حمایت و تفقد خود قرار داد.  

آیت الله نصیری بالاخره شور و عشق شهادت را با حضور در جبهه های جنگ به ملاقات گرفت و بیشترین نقش را در منطقه در تهییج مردم و انگیزش غیرت دینی به عهده گرفت. بسیج شهر نوکنده نیز امروز به قدردانی از زحمات آن عزیز سفر کرده نام ایشان را بر پایگاه مقاومت خود نهاد.

در مسجد جامع نوکنده پارچه ای آزین بخش محراب نماز بود، با این محتوا که از قول آیت الله نصیری نقل شده :«ما اسلام را از امام خمینی داریم».

و سرانجام روح بلند مرحوم آیت الله نصیری در چهارشنبه 31 فروردین 1373 به ملکوت اعلا پیوست و مقبره ایشان در کنار دو نوه ی شهیدش در مزار بهشت فاطمه شهرستان بهشهر در روز جمعه 2 اردیبهشت 1373 به خاک سپرده شد./978/پ202/ف