آیین بزرگداشت علامه جعفری در «سرچشمه» برگزار شد

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی(سرچشمه) به‌مناسبت پانزدهمین سالگرد ارتحال علامه محمدتقی جعفری، آیین بزرگداشت این عالم و فیلسوف برجسته کشور روز گذشته در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی(سرچشمه) با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین فاطمی‌نیا برگزار شد.

 حجت الاسلام والمسلمین عبدالله فاطمی‌نیا، مهدی فیروزان و غلام‌علی رجایی در این مراسم درباره شخصیت علمی، مذهبی و روحانی این علامه فقید سخنرانی کردند.

 در ابتدای مراسم، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، مدیرعامل مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی، ضمن خیر مقدم به میهمانان گفت: افتخار می‌کنیم که امروز پانزدهمین سالگرد ارتحال علامه جعفری را در این مکان برگزار می‌کنیم.

 وی افزود: علامه جعفری، عالمی بزرگوار بود و خورشید علم و معرفت. برگزاری بزرگداشت برای این بزرگوار، بزرگداشت خودمان ماست و در واقع داریم برای خودمان و آینده خودمان جشن می‌گیریم. افتخار مکتب ما توجه به علم و دانش است و ویژگی بزرگان ما، «راه‌شناس» بودن است.

حجت الاسلام زائری گفت: شخصیت علامه جعفری همیشه برای خود من رشک‌برانگیز بوده است؛ رفتارشان با مردم و نوع حضورشان در اجتماع و همه و همه شخصیت متواضع اندیشمندی از ایشان ساخته بود که دغدغه‌اش انسان بود و برای همین هم سخنش موثر بود.

 مدیرعامل مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی در پایان ابراز امیدواری کرد برگزاری این جلسه بهانه‌ای باشد برای بزرگداشت سایر عالمان و خادمان علم.

حجت الاسلام والمسلمین فاطمی‌نیا نیز به عنوان میهمان ویژه مراسم، ابتدا با اشاره به فرمایش رسول مکرم اسلام، علم را بر دو گونه تعریف کرد و گفت: یک علم، علمی است که به زبان می‌آید و از عمل در آن خبری نیست. علم دوم، علمی است که در قلب و باطن جریان دارد و همین علم است که سودمند است. علامه جعفری در علم، مثل دریا بودند اما از مکارم و بزرگواری ایشان است که گاهی به بعضی از مراتب علم وارد نمی‌شوند و یا به‌گونه‌ای وانمود می‌کنند که به آن وارد نشده‌اند.  از نظر تالیفات و تفکر، وجود ایشان درس است برای جامعه ما. این‌که همه عمرشان به تفکر و نوشتن گذشت، این‌که همه عمر به دریاها رفت و و از هر دریا دُری آورد.

 این واعظ پژوهشگر علوم دینی، سپس از «شرحی بر نهج‌البلاغه» علامه جعفری مصداق آورد و گفت: این که کسی شرحی بر نهج‌البلاغه می‌نویسد معنی‌اش این است که به چندین علم تسلط کامل دارد. نوشتن شرح بر نهج‌البلاغه، اول از همه یک عربیت قوی می‌خواهد، فلسفه قوی می‌خواهد، عرفان قوی و فوق قوی می‌خواهد و علم کلام و تسلط بر چند علم دیگر از جمله تاریخ و جغرافیا و چند شرط دیگر که علامه، تمام این شرایط را داشت.

 فاطمی‌نیا، سپس به «شرح مثنوی» علامه جعفری اشاره کرد و گفت: ایشان با بزرگواری تمام، عنوان مجموعه «شرح مثنوی معنوی» خود را «نقد و تحلیل بر مثنوی معنوی» می‌گذارد تا بگوید خود را غرق شده در مثنوی و عالم کامل بر آن نمی‌داند و تنها می‌خواهد آن را نقد و بررسی کند؛ در حالی که می‌دانیم این‌گونه نیست و ایشان تسلط کاملی بر مثنوی و ظرایف آن داشت. علامه می‌خواست با نوشتن این مجموعه، مثنوی را به جامعه بیاورد و در حد فهم عموم مردم اشاراتی به آن بکند.

 حجت الاسلام والمسلمین فاطمی‌نیا اشاره گذرایی هم به کتاب «عرفان اسلامی» کرد و گفت: این کتاب واقعا کار «نو»یی است و من توصیه می‌کنم حداقل بخش‌هایی از آن را دو بار بخوانید؛ چرا که علامه خواسته است اسمی از «عرفان عملی» به جامعه بیاورد؛ چون واقعا نمی‌توان عرفان نظری را به خاطر پیچیدگی‌ها و شرایطی که دارد به سطح جامعه آورد. عرفان عملی قسمی از سلوک است و البته علامه در بعضی از موارد، ملاحظاتی هم در این زمینه کرده است و با «شَطَح» مختصری هم سر و کله زده است و نخواسته به جزییات وارد بشود چون آسیب آن را می‌شناخته است.

 غلام‌علی رجایی نیز در بخشی از مراسم در سخنانی به نقش علامه جعفری در روشنگری جامعه پرداخت و گفت: برای شناخت نقش علامه در روشنگری جامعه باید شرایط دهه 40 و 50 را در نظر داشته باشیم. به‌خصوص دهه 40 که عرصه تاخت و تاز تفکر مارکسیستی بود و تعداد انگشت‌شماری از مذهبیون به دانشگاه‌ها راه می‌یافتند. نقش بزرگان در این شرایط بغرنج، این بود که این غربت را زدودند و بزرگان دین، در تقویت روحی قشر مذهبی نقش اساسی داشتند. به‌ویژه باید از علامه جعفری نام ببریم که شخصیتی فرادینی داشت و کم داریم چنین افرادی را و باید گفت علامه توانست از مرزهای جغرافیایی و فکری عبور کند و این در حالی است که تنها نیمی از آثار ایشان ترجمه شده است.

 این کارشناس تاریخ افزود: دومین نکته درباره ویژگی‌های شخصیتی علامه جعفری، شخصیت اشراقی ایشان است. به گمان من تا کنون آن‌گونه که شایسته ایشان است، به این وجه از شخصیت علامه و شخصیت اخلاقی‌شان توجه نشده است. سیره اخلاقی ایشان زیر سایه علمی‌شان گم شده است. ایشان به دنبال رهایی کامل از خود بود تا به اخلاص در عمل برسد.

 مهدی فیروزان، از شاگردان علامه جعفری نیز در سخنان خود ابتدا به ویژگی‌های اخلاقی علامه اشاره کرد و گفت: 13 یا 14 ساله بودم که در جمعی که ایشان در آن حضور داشتند وارد شدم. من آدم شیطانی بودم و در پایان مراسم شروع کردم به سوال کردن و سوال‌هایم شیطنت‌آمیز بود؛ اما ایشان با صبر و حوصله عجیبی شروع به پاسخ دادن کرد. از نانی که می‌خوریم مثال و مصداق آورد تا در نهایت به عالم خلقت رسیدد و می‌فرمود آنچه ما نیاز داریم، روش تفکر است. ایشان به من متدولوژی را آموختند و گفتند عالم آن است که برای سوال امروز پاسخ امروز را داشته باشد و برای سوال فردا، به علم امروز بسنده نکند و راه‌حلی ارائه دهد که نیاز فردا را پاسخ‌گو باشد در غیر این صورت جامعه پیشرفت نخواهد کرد.

 فیروزان به وجه دیگری از شخصیت علامه جعفری اشاره کرد و گفت: روحانیت، نقطه ثقل جامعه اسلامی است و فقیهی می‌تواند پاسخ‌گوی جامعه باشد که اهل تفکر است و پاسخ نوین دارد. من این مورد را در شخصیت علامه جعفری به عینه می‌بینم. و ایشان واقعاً نقطعه اتکای جامعه بود؛ چون مراجعه‌کنندگان به ایشان از هر قشر و سنخی با تحصیلات متفاوت بودند.

فیروزان، بزرگ‌ترین فضیلت علامه جعفری را فتوت در کنار علم نام برد و گفت: همگان می‌دانستند که در درازمدت می‌توان بر ایشان تکیه کرد؛ افرادی چون ایشان باید نو به نو شوند و منظومه‌ای از خصایل باشند و نگاه ما به این متفکران نباید تاریخی و باستان‌شناسانه باشد.

 در آیین بزرگداشت علامه محمدتقی جعفری، جمع زیادی از چهره‌های علمی، فرهنگی و اهالی قلم از جمله محمد عطریان‌فر محمد عبدخدایی و مهندس ایرج حسابی شرکت داشتند. در حاشیه مراسم نیز نمایشگاه و فروشگاهی از کتاب‌های علامه جعفری برپا شده بود که با استقبال شرکت‌کنندگان روبه شد./956/د102/ع