ترک حرام راه رسیدن به عزت دنیا و آخرت/خدا دوست دارد مؤمنان دست یک‌دیگر را بگیرند
به گزارش خبرگزاری رسا، آیت‌الله روح الله قرهی، استاد اخلاق حوزه علمیه اصفهان در شب ولادت امام حسن عسکری(ع) به سخنرانی پرداخت.
متن این سخنرانی به شرح ذیل است:
سکوت هادی الهی هم هدایت است!
پروردگار عالم، ائمه را برای هدایت ما قرار داد. هادیان الهی، تمام افعال و کردارشان، هدایت است. حتّی علامه مجلسی در یک تعبیری می‌گوید: اگر از بعضی از ائمه کمتر روایت داریم امّا نوع رفتار، کردار و سکوت آن ها هم هدایت است. هادی الهی تمام افعال و کردارش، هدایت است. این طور نیست که فکر کنیم فقط وقتی سخن می گوید، هدایت می کند؛ بلکه سکوت هادی الهی هم هدایت است. لذا سکوت، خشم، نشست و برخاست ائمه و ...، همه و همه به عنوان اسوه برای بشر است.
حصر امامان عسکریین، عامل حیات حقیقی برای مهدویت!
یک علّت این که امامان عسگریین را در سر من رأی (سامرا) قرار دادند، این بود که برای وجود مقدّس آقا منتظر بودند. لذا بعضی از اولیاء خدا از جمله سلطان العارفین نکته ای در این زمینه دارند که آیت الله بهجت فرمود: این نکته؛ نکته حکمت عملی است. سلطان العارفین در باب حصر این دو امام همام، می فرمایند: با حصر این دو این بزرگوار، حیات حقیقی برای مهدویت به وجود آمد؛ یعنی به صورت ظاهر دشمن حصر درست کرد تا برای این حضرات زحمت ایجاد شود تا آن ها هم به آخرین حجّت خدا دسترسی پیدا کنند امّا این اتّفاق نیافتاد.
حتّی بنی عبّاس، مهدی عباسی را به عنوان مهدی موعود معرفی کردند. خودشان هم می دانستند که کذب محض است امّا می خواستند به مردم بگویند: دیگر مهدی موعود آمد و رفت و تمام شد. لذا بنی عباس علاوه بر ادعای خلافت، مدعی شدند که امامت هم در ما است!
جالب این است که هیچ کس نتوانسته منکر وجود مدقّس آقا جان شود. حتی 40 سال پیش کسی از کنیا به دانشکده الریاض نامه نوشته بود که آیا کسی به نام مهدی وجود دارد یا خیر؟ آن ها هم نتوانسته بودند منکر شوند، گفته بودند: بله هست امّا دیگر رفته. آنقدر وجود مقدّس آقا جان قطعیّت دارد که هیچ احدی، منکر نیست و حتّی وهابیّت هم نتوانسته منکر ایشان شود. البته در کیفیت آن اختلافاتی هست ولی در اصل آن هیچ کس، منکر نیست.
شیعیان ما! مایه آبروی ما باشید، نه مایه بدنامى
لذا حضرت امام حسن عسگری در حصر بودند ولی با این حال، شیعیان به عناوین مختلفی به محضر مبارکشان می آمدند و فرمایشاتی را از حضرت نقل کرده اند.
روایت مشهوری از حضرت در تحف العقول هست که می فرمایند: « اِتَّقُوا اللّه َ و کُونُوا زَینا و لا تَکُونوا شَینا ، جُرُّوا إلَینا کُلَّ مَوَدَّةٍ ، وَ ادفَعُوا عَنّا کُلَّ قَبِیحٍ»، پرهیزگار باشید و تقوای خدا را پیشه کنید (تقوا یعنی هر چه خدا گفت انجام بدهید و از آنچه منع کرد، دوری بجویید)؛ زینت و مایه سرافرازی ما باشید، نکند نعوذبالله مایه سرافکندگی و بدنامی برای ما شوید. با اعمال و رفتار و کردار خودتان، کاری کنید که دوستی ها را به سمت ما جذب کنید. هر زشتی و قبیحی را از ما دفع کنید و کاری کنید تا مردم بفهمند شما که این گونه هستید، دیگر رهبران شما چه کسانی بوده و هستند!
راه یافتن عزت دنیا و آخرت
حضرت امام حسن عسگری در جای دیگری می فرمایند: اگر عزّت دنیا و آخرت را می خواهی، حرام را ترک کن.
خصوصیات شیعیان امیرمومنان
شیعه باید چه خصوصیاتی داشته باشد تا بتواند دیگران را جذب کند؟
حضرت میفرمایند« شیعَةُ عَلِیٍّ علیه السلام هُمُ الَّذینَ یُؤثِرونَ إخوانَهُم عَلى أنفُسِهِم و لَو کانَ بِهِم خَصاصَةٌ » شیعیان مولی الموالی، کسانی هستند که برادران دینی خود را بر خود مقدم می دانند ولو به این که خودشان نیازمند هستند (روحیه ایثارگری دارند).
حتّی ما در مورد خود حضرات هم داریم که خودشان در باب الجنّت می ایستند و ابتدا، شیعیان خود را وارد بهشت می کنند و بعد خود وارد می شوند. این نشان می دهد که ائمّه خودشان اول عامل به فرمایشات خود هستند.
یا در همین زمینه بیان شده، مولی الموالی در خرید لباس با قنبر، لباس نیکو را به او دادند و خودشان لباس پست تر را پوشیدند. آیت الله بهاءالدینی در این زمینه می فرمایند: این که امیرالمؤمنین گفتند تو جوانی و باید لباس جوانی بپوشی درست است امّا یک نکته دیگر هست و آن این که حضرت می خواهد او را در این قضیه بر خودش مقدم بدارد و از آن طرف هم برای این که قنبر خجل نشود، می گوید: این برای تو برازنده تر است. لذا نوع تبیین هم بسیار مهم است.
« وهُمُ الذینَ لا یَراهُمُ اللّه ُ حیثُ نَهاهُم» این ها کسانی هستند که خداوند آن ها را در جایی که نهی کرده، نمی بیند. جاهایی می روند که مومنین هستند و به مجلس گناه و لهو و لعب نمی روند.
«ولا یَفقِدُهُم حیثُ أمَرَهُم» شما نمی بینید در جاهایی که خواست خداست، نباشند و همیشه در آن جا حضور دارند.
«وشِیعَةُ علىٍّ علیه السلام هُمُ الذینَ یَقتَدُونَ بِعلىٍّ علیه السلام فى إکرامِ إخوانِهِمُ المُؤمنینَ » آن ها در اکرام و احترام به برادران مؤمن خود به امیرالمؤمنین اقتدا می کنند.
اکرام مؤمنان با برادرانشان چگونه است؟
ملا محسن فیض کاشانی تعبیری در مورد اکرام دارد که می فرماید: در اکرام مؤمن با برادرش طوری برخورد کند که نه تنها منّت نمی گذارد بلکه گویی دارد قرض خودش را به او می دهد و بدهکار بوده و باید می داده است.
دو خصلت که برتر از آن ها وجود ندارد
حضرت در روایت دیگری می فرمایند: « خَصلَتانِ لیسَ فَوقَهُما مِنَ البِرِّ شَیءٌ : الإیمانُ بِاللّه والنَّفعُ لِعبادِ اللّه ِ » دو خصل هست که دیگر ما فوق این دو نیست اولی ایمان به خداست و دوم نفع رساندن به برادران.
دو نکته از این روایت برداشت می شود اول این که اگر شما بخواهید نفع برسانید هم باید مؤمن حقیقی باشید. دوم این که اگر دست به خیر داشته باشی ولی ایمان به خدا نداشته باشی، پشیزی نمی ارزد.
خداوند دوست دارد خود مؤمنان، دست یک‌دیگر را بگیرند
لذا عزیزان! ببینیم حضرات معصومان چه می گویند و همانگونه دست هم را بگیریم. طوری نباشد که فرزندانمان لباس نویی داشته باشند و از دیگران غافل باشیم. البته امام المسلمین به دولت و مجلس توصیه های فرمودند تا دست مردم را بگیرند امّا خوبی و لذّت این قضیّه در این است که خود مؤمنین دست هم را بگیرند که این یک شیرینی دیگری دارد و خدا هم این را دوست دارد و إلّا خودش که بلد است همه چیز را تأمین کند.
همان طور که خداوند در آیه 47 سوره یس می فرماید: « وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَکُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ » و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق کنید کسانى که کافر شدهاند به آنان که ایمان آوردهاند مىگویند آیا کسى را بخورانیم که اگر خدا مىخواست [خودش] وى را مىخورانید شما جز در گمراهى آشکارى [بیش] نیستید.
لذا خداوند خودش رزّاق است و می تواند به هر کس که بخواهد روزی بدهد امّا دوست دارد ما خودمان انفاق کنیم. طبق آیات ابتدایی سوره بقره هم انفاق، یکی از خصوصیات کسانی که هدایت حقیقی را پذیرفتند و از متّقین هستند.
لذا عزیزان! دست هم را بگیریم تا خدای ناکرده دچار عذاب نشویم./993/د102/پ