استاد خارج فقه حوزه علمیه قم:
صلح شاخص‌ترین برنامه و تدبیر امام حسن در دوران فتنه بود
خبرگزاری رسا ـ استاد درس خارج فقه حوزه علیه قم با بیان این‌که امام حسن(ع) با هدف حفظ جان مؤمنان قرارداد صلح را پذیرفت، گفت: دوران امام حسن(ع) اوج فتنه بود و آن قدرتی که بتواند مؤمنان را به یک سمت و در یک جهت حرکت دهد به واسطه فتنه پس از زمان امام علی(ع) باقی نمانده بود.
آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با تبریک سالروز ولادت با سعادت امام حسن مجتبی(ع) خدمت علما، مراجع تقلید، مقام معظم رهبری و عموم مسلمانان، روز 15 ماه مبارک رمضان را بسیار با شرافت و با عظمت خواند و بر استفاده از لحظه لحظه آن تأکید کرد.
وی با بیان این‌که حضرت امام حسن مجتبی(ع) بنابر مشهور سال دوم هجرت و بنابر قولی سال سوم هجرت در شب سه‌شنبه نیمه ماه مبارک رمضان متولد شده‌اند، سید، سبط، امین، حجت، ذکی، مجتبی و زاهد را از القاب و ابومحمد را کنیه آن حضرت عنوان کرد.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم گفت: به سند کاملی روایت شده است که امام حسن(ع) وقتی متولد شدند، امیرمؤمنان امام علی(ع) بر نام آن حضرت سبقت نگرفتند و در حالی که امام را در جامه زردی پیچیده بودند، نزد پیامبر اکرم(ص) بردند که آن حضرت هم فرمود من سبقت نخواهم گرفت و نام امام حسن(ع) از سوی خداوند برای حضرت انتخاب شد.
وی افزود: ویژگی‌ها و خصوصیات امام حسن(ع) بی‌شمار است، از لحاظ چهره و زیبایی ظاهری بسیار جذاب و مورد توجه بودند و در هر کجا که می‌ایستادند و یا تکیه بر دیوار می‌کردند، جمع بسیاری به تماشای ایشان می‌ایستادند، فوق‌العاده اخلاق نیکو و جاذبه قوی داشتند که هرکس با آن حضرت صحبت می‌کرد، به راحتی صحبت را رها نمی‌کرد.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی ادامه داد: زمانی که امام حسن(ع) قرآن می‌خواندند صوت بسیار زیبایی داشتند و هرکسی صدای ایشان را می‌شنید به طور قهری می‌ایستاد و به صوت قرآن آن حضرت گوش می‌داد، حتی نقل شده سقاهای مشک آب بر دوش با این‌که بار سنگینی بر دوش داشتند، برای شنیدن صدای آن حضرت، می‌ایستادند.
وی با بیان این‌که هرگز کسی ایشان را در حال اضطراب ندید بلکه هرکس اضطرابی داشت با رسیدن به آن حضرت آرام می‌گرفت، گفت: امام حسن مجتبی(ع) بیان زیبا و کاملی داشتند که حتی در روایت آمده است وقتی حضرت نکته‌ای را می‌فرمودند کسانی که می‌شنیدند، مطمئن بودند که عینا همان باب رسول الله(ص) است.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم اظهار داشت: امام حسن(ع) در جهات مختلف به وجود نازنین رسول اکرم(ص) شباهت داشتند، در باب حلم آن حضرت داستان‌های بسیاری نقل شده است مبنی بر این‌که افراد مغرضی بودند و به حضور حضرت می‌آمدند و در همان دقایق اول خشنودی و رضایت در چهره آنان ظاهر می‌شد و از حضرت جدا می‌شدند.
وی با اشاره به فضای سخت و محسوسی که در دوران زعامت امام حسن مجتبی(ع) حکمفرما بود، گفت: پس از شهادت امام علی(ع) گرفتاری‌های بسیاری به وجود آمد و فشار بر روی مؤمنان بیشتر شد، معاویه با برنامه‌ریزی و شیطنت‌های خاصی افراد را فریب می‌داد و دور خود جمع می‌کرد و اجازه هرگونه جسارتی را به مؤمنان داده بود.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان این‌که امام حسن مجتبی(ع) همه سختی‌ها را به واسطه حدیث «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی» تحمل کرد، اظهار داشت: آن حضرت بنا داشت قرآن و عترت همان‌طور که پیامبر اکرم(ص) فرموده بودند به مردم معرفی شود و همان‌طور که خواست رسول الله(ص) بود مردم به آن عمل کنند.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم، تصریح کرد: دوران امام حسن(ع) اوج فتنه بود، چراکه مردم به خوبی می‌دانستند در امر خلافت باید از امام حسن مجتبی(ع) تبعیت کنند، اما عده‌ای در تلاش برای فاسد کردن این اعتقاد برآمده بودند و حتی برخی را وادار می‌کردند تا برای هر فردی که به سمت حضرت امام حسن(ع) و امام علی(ع) ارادتی نشان می‌داد، مزاحمت ایجاد کنند.
وی با اشاره به جریان صلح امام حسن مجتبی(ع) با معاویه، قرارداد صلح را شاخص‌ترین برنامه و تدبیر آن حضرت در دوران فتنه دانست و گفت: امام حسن(ع) با هدف حفظ جان مؤمنان قرارداد صلح را پذیرفت، چراکه به واسطه فتنه پس از زمان امام علی(ع) آن قدرتی که بتواند مؤمنان را به یک سمت و در یک جهت حرکت دهد باقی نمانده بود. /920/ت302/ع
ارسال نظرات