«آرایش جنگی رسانهای»؛ وقتی دشمن با تصویر و روایت میجنگد
در جهانی که گلوله جای خود را به «محتوا» داده است، میدان نبرد دیگر خیابان و جبهه نیست، بلکه ذهن و دل انسانهاست. دشمن فهمیده برای تصرف یک ملت، کافی است باورهایش را تسخیر کند؛ و این همان جایی است که «جنگ رسانهای» آغاز میشود.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، رهبر معظم انقلاب در بیان ۲۰ آذر ۱۴۰۴ فرمودند: «دشمن فهمید که تصرف این ملک و این خاک با ابزار نظامی امکان ندارد… باید دلها را تغییر دهد و مغزها را عوض کند.» این سخن کوتاه، اما عمیق، راز نبرد پنهانی را آشکار میکند که سالهاست در جریان است؛ جنگی بدون گلوله، اما با فیلم، بازی، سریال، موسیقی و شبکههای اجتماعی.
جنگ تبلیغاتی یعنی چه؟
اگر دشمن نتواند سرزمینت را با زور بگیرد، تلاش میکند با «فریب» ذهنت را تسخیر کند. در جنگ رسانهای، هدف دشمن تغییر باورهاست. درپی بیاهمیت جلوه دادن ارزشهای دینی و ملی. تمسخر قهرمانان و الگوهای ما. جا زدن سبک زندگی غربی به عنوان معیار پیشرفت و ایجاد تفرقه و ناامیدی در میان مردم است.
تهدید نرم چگونه عمل میکند؟
این تهدیدها آرام، اما مؤثر عمل میکنند. وقتی فیلمی ارزش خانواده را بیاهمیت نشان میدهد یا قهرمانش کسی است که بدون ایمان قوی و تعهد اجتماعی موفق میشود، در واقع بخشی از این پازل جنگ تبلیغاتی شکل گرفته است. دشمن نه با بمب، بلکه با روایت، ذهنها را تسخیر میکند.
چگونه میتوان از فرهنگ خود دفاع کرد؟
پیروزی در این نبرد نیاز به سلاح دارد — اما سلاح ما «آگاهی» است:
افزایش سواد رسانهای: یاد بگیریم چگونه راست را از دروغ تشخیص دهیم.
حمایت از تولیدات فرهنگی داخلی: هر فیلم خوب ایرانی، سنگری در این نبرد است.
تقویت هویت ملی و دینی: با افتخار از تاریخ و فرهنگ خود سخن بگوییم.
مقابله با تفرقه: اتحاد، قویترین سپر ماست.
تربیت نسل آگاه: فرزندانمان را آموزش دهیم تا سوژهی تبلیغات دشمن نشوند.
ارسال نظرات