پژوهشگر دانشگاه عالی دفاع ملی:
بازنگری حیات فرهنگی و فکری در الگوی موعودگرایی سازنده و ضروری است
خبرگزاری رسا ـ یکی از پژوهشگران دانشگاه عالی دفاع ملی گفت: چشمانداز هدف جمهوری اسلامی ایران رسیدن به جامعه منتظر و سازنده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محمود معینالدینی از محققان دانشگاه عالی دفاع ملی، پیش از ظهر 3 مردادماه در نشست تخصصی راهبردهای فرهنگ انتظار و راهبردهای دولت زمینهساز از سلسله نشستهای تخصصی ششمین همایش دکترین مهدویت با ارائه مقاله «فرهنگ انتظار در مکاتب برنامهریزی و سیاستگذاری راهبردی» گفت: هدف از تحقیق، ارائه مناسبترین الگوی سیاستگذاری راهبردی در مکتب انتظار مهدوی است که از آن به موعودگرایی یاد میشود.
وی با طرح این سؤال که سیاستگذاری راهبردی چیست، جوهره راهبرد و استراژی را اصل تمرکز دانست و اظهار داشت: سیاستگذاری در جوامع برگرفته از نوع جهانبینی حاکم در آن جوامع و راهبرد، تمرکز شایسته داشتهها برخواسته بر مبنای بایستهها است.
این اندیشنمد ایرانی افزود: سیاستگذاری راهبردی یک فرایند تصمیمگیری معطوف به اهداف و آینده نظامهای انسانی است و حوزه تصمیمگیری در این بخش، تصمیمات راهبردی در توسعه ساختارهای مطلوب خروج از انفعال و رکود ساختاری بوده و شرایط پیشتازی و پیشروی در موقعیتها است.
وی خاطرنشان کرد: قلمرو سیاستگذاری راهبردی در حد مسائل کلان و نیابت قابل تعقیب هر جامعه و کشور بوده که به صورت یک رویه و فرهنگ عملی و رفتاری باید در سراسر جامعه هدف و رقیب نفوذ یابد.
معینالدینی با بیان اینکه این نوع تصمیمگیریها جهتیاب و جهتبخش هستند، ابراز داشت: جهتیاب و جهتبخش به آن معنا که نحوه حرکت، مسیر و سرعت حرکت را مشخص و کنترل کرده و فرآیندهای عمل راهبردی را توصیه و تصحیح میکنند.
این محقق دانشگاه عالی دفاع ملی همچنین با اشاره به رویکردهای رایج سیاستگذاری راهبردی در حوزههای فرهنگی و ورزشی به تعریف هر یک از رویکردهای تقدیری ـ تجویزی، تقدیری ـ تدبیری و تدبیری ـ فرهنگی در این زمینه پرداخت.
وی، لزوم تجدید حیات فرهنگی و فکری در الگوی موعودگرایی سازنده، اجتناب از موضع انفعالی و تحقق پیشتازی فرهنگی در عصر امروز، ضرورت اتکا به حجت موجه در ترسیم افق آینده و مواجهه با تحولات پیشرو، حراست از مرزهای اعتقادی و ارزشی و مبارزه با خوی استکباری، گزینش الگوی مطلوب، ضرورت کسب آمدادگی لازم در برابر هجوم و شبیخون نرمافزاری در نسل جوان و آیندهساز و جبران خلأ تئوریک در مدلهای تصمیمسازی و سیاستگذاری دینی را از جمله ضرورتهای طراحی الگوی سیاستگذاری راهبردی موعودگرایی عنوان کرد.
معینالدینی همچنین با اشاره به مبانی و زیرساختهای مؤثر بر سیاتگذاری فرهنگ انتظار، توجه به فطرت کمالجو، توجه و میل به گسترش و تعمیم رفتار دینی در محیط، میل به رفتار عدالت پایه در نهاد عمل و تصمیم، اتکاء بر تقوا محوری و تعالی اندیشی در نهاد سیاست و عملف توجه به احساس عمل اجتماعی و عزتمداری انسانها، مبنا قراردادن توکل و اخلاص در تضمین موفقیت سیاستگذاریها و نفی سلطهگری و سلطهپذیری را مورد تأکید قرار داد.
وی تصریح کرد: چشمانداز هدف جمهوری اسلامی ایران رسیدن به جامعه منتظر و سازنده است، از اینرو آینده نگاری الهی به عنوان مقصد محتوم و قابل تحقق و وابسته به تحرک سازنده جامعه دینی شکل میگیرد و باید افق و نگاه جهانی به پدیدهها در جامعه جهانی احصاء شود.
این پژوهشگر دانشگاهی در پایان از شاخصهای تصمیمگیری در حوزه سیاستگذاری راهبردی موعودگرا، تعاملگرا و وحدتساز، مقبول و الهامبخش، آیندهنگر و هوشمند، تحولزا و تعالیبخش، جذاب و ارزشمدار، پویا و تحولساز، قابل استمرار و بازخوردگیری، ولایت محور، نافع و ارتقابخش، عملگرا و منفعت ساز، اخلاقگرا و خدمتگزار به عنوان شاخصهای مهم تصمیمگیری در حوزه سیاستگذاری راهبردی نام برد. /920/پ202/ص
ارسال نظرات