نان صلواتی؛ عطری از کرامت کریم اهلبیت در هوای بابل
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در روزگاری که بسیاری از انسانها در پیچوخم روزگار درگیر معیشت، فشار اقتصادی و دغدغههای زندگی روزمرهاند هنوز دلهایی هستند که به یاد مردم میتپند؛ دلهایی که بیهیچ چشمداشتی برای خدا میبخشند میپزند و میپراکنند عطر نیکی را. بابل شهر علم و دیانت این روزها شاهد جلوهای زیبا از چنین روحیهای است؛ طلاب گروه جهادی کریم اهلبیت امام حسن مجتبی(ع) با برپایی موکب سیار نان صلواتی معنای دیگری از خدمت بیمنت را به نمایش گذاشتهاند.
این موکب تنها محلی برای پخت و توزیع نان نیست؛ بلکه بهانهای است برای زنده نگه داشتن یاد کرامت، مهر و بخشندگی. نانی که در تنور محبت پخته میشود نه فقط شکمها را سیر میکند بلکه دلها را نیز روشن میسازد. طلاب جوانی که لباس سفید جهاد را با ردای روحانیت درآمیختهاند با لبخند و ایمان نان را میان مردم تقسیم میکنند و در هر دانهی گندم و هر تکهی نان نشانی از معرفت حسنی را به دوش میکشند.
از منبر تا میدان خدمت
جهاد تبیین تنها در گفتار و منبر خلاصه نمیشود؛ گاهی تبیین در رفتار است، در عمل است در نانی است که طلاب پخش میکنند و در نگاهی است که به مردم هدیه میدهند. طلاب این گروه جهادی بهدرستی فهمیدهاند که تبلیغ دین تنها با سخن گفتن ممکن نیست بلکه گاهی باید با عمل با دستهای آردآلود و چهرههای غبارگرفته از کار معنای ایمان را نشان داد.

برپایی موکب سیار نان صلواتی آن هم در ایام نزدیک به فاطمیه نشان از درک عمیق طلاب از پیوند میان عبادت، معرفت و خدمت اجتماعی دارد. همانگونه که امام رضا عليه السلام فرمودند: « لَيسَتِ العِبادَةُ كَثرَةَ الصِّيامِ وَ الصَّلاةِ، وَ إنَّما العِبادَةُ كَثرَةُ التَّفَكُّرِ في أمرِ اللّه ِ» عبادت تنها نماز و روزه نیست، بلکه اندیشه و عمل در راه خداست. این جوانان روحانی، با نیت قربت الیالله، در کوچه و خیابان بابل مشغول پخت نان و خدمتاند تا نشان دهند حوزه علمیه هنوز زنده است، هنوز میان مردم است، هنوز درد مردم را میفهمد.
نان فاطمی، عطر کرامت حسنی
ادامه برپایی این فعالیت جهادی تا ایام فاطمیه دوم معنای نمادینی نیز دارد. حضرت فاطمه زهرا(س) مظهر ایثار و بخشش بود؛ بانویی که در خانهاش نان را به مسکین و یتیم بخشید و خود گرسنه ماند. از سوی دیگر فرزند بزرگوارش امام حسن مجتبی(ع) به «کریم اهلبیت» شهرت یافت زیرا هرگاه کسی از او حاجتی میخواست دست خالی بازنمیگشت.
ترکیب این دو معنا در یک عمل جهادی تصویری زیبا از امتداد راه اهلبیت(ع) است. طلاب جهادی بابل با انتخاب عنوان «کریم اهلبیت» برای گروه خود بهگونهای آگاهانه راه کرامت حسنی را در عصر حاضر دنبال میکنند. نان صلواتی آنها نه صرفاً خوراک جسم بلکه رزقی برای روح جامعه است؛ رزقی که در آن، اخلاق، ایمان، خدمت و محبت آمیخته است.
حرکت به سوی مردم
نکتهی جالب در این اقدام سیار بودن موکب است. یعنی نان تنها در یک نقطه پخته و توزیع نمیشود بلکه طلاب با موکب خود از محلهای به محلهی دیگر میروند. این حرکت یادآور روح جهادی اصیل است؛ روحی که منتظر نمیماند تا مردم به سراغش بیایند بلکه خود به سراغ مردم میرود.

در کوچههای بابل بوی نان تازه که با ذکر صلوات درآمیخته فضا را معطر کرده است. مردمی که از کنار موکب عبور میکنند با لبخند و دعای خیر دست طلاب را میفشارند. کودکان با کنجکاوی به شعلههای تنور نگاه میکنند و پیرمردان زیر لب ذکر صلوات میفرستند. در دل این صحنهی ساده حقیقتی عمیق نهفته است: رابطهی میان روحانیت و مردم باید زنده بماند و بهترین راه زنده نگه داشتن آن حضور عملی در کنار مردم است.
جهاد فرهنگی از دل جهاد خدمت
شاید در نگاه نخست پخت نان عملی ساده و روزمره به نظر برسد؛ اما وقتی این کار به نیت الهی با ذکر اهلبیت و در قالب گروه جهادی انجام میشود تبدیل به حرکتی فرهنگی و معرفتی میگردد. در حقیقت این عمل ساده مصداقی از «جهاد تبیین» است. طلاب بدون سخنرانی و بیانیه پیام دین را با رفتار خود منتقل میکنند.
این حرکت در برابر تهاجم فرهنگی، تبلیغات منفی علیه حوزه و هجمه به نهاد روحانیت پاسخی مؤثر است. وقتی مردم ببینند که طلبهها نه در برج عاج علم بلکه در میان خاک و خمیر نان ایستادهاند ایمانشان به دین و روحانیت دوچندان میشود. این همان تبیین عملی است که رهبر معظم انقلاب بارها بر آن تأکید کردهاند.
ادامه تا آخر فاطمیه
طلاب گروه جهادی کریم اهلبیت(ع) اعلام کردهاند که این فعالیت تا پایان ایام فاطمیه دوم ادامه خواهد داشت. این استمرار نشان از برنامهریزی و عزم جدی دارد. آنان قصد دارند تا با این اقدام یاد و نام حضرت زهرا(س) را با خدمت به مردم زنده نگاه دارند. چه زیباست که عزاداری فاطمی نهتنها در روضه و اشک بلکه در عمل و خدمت معنا یابد.

فاطمیه موسم اشک و اندوه است اما میتواند فصل همدلی و کرامت نیز باشد. طلاب جهادی بابل با نیت خالص فاطمیه را به صحنهای از عشق و ایثار تبدیل کردهاند؛ نانی که پخته میشود صدقهای است به نیت حضرت زهرا(س) و هدیهای به مردم.
حوزه زنده است چون در میدان است
در این روزها که گاه تصویر نادرستی از طلاب و روحانیت در فضای رسانهای منتشر میشود چنین فعالیتهایی نشان میدهد که حوزه همچنان از بطن مردم برآمده و در کنار مردم ایستاده است. طلبهای که نان میپزد همان طلبهای است که بر منبر از ایمان و تقوا سخن میگوید. روحانیتی که در میدان عمل حضور دارد بیشتر از هزار سخنرانی میتواند دل مردم را با دین آشتی دهد.
نان صلواتی گروه جهادی کریم اهلبیت(ع) شاید در ظاهر ساده باشد اما در باطن حامل پیام بزرگی است: پیام امید، مهربانی و همدلی. در روزگاری که نان برای برخی سخت به دست میآید هنوز کسانی هستند که نان را به نیت خدا، رایگان و با عشق پخش میکنند. این یعنی هنوز کرامت زنده است هنوز دین زنده است هنوز روحانیت در میدان است.
مهدی الهی