ماجرای ملاقات جابر بن عبدالله انصاری با امام باقر و ابلاغ سلام پیامبر

به گزارش خبرگزاری رسا در تهران، حجت‌الاسلام  سيد مصطفي امامي‌زاده، استاد حوزه علمیه امام حسین(ع) در مراسم عزاداری سالروز شهادت امام باقر(ع) که در مسجد روح‌الله افسریه برگزار شد، با اشاره به لقب امام باقر(ع) که توسط پیامبر روایت شده گفت: لقب باقر توسط پیامبر اکرم(ص) به امام پنجم شیعیان داده شده است، این مطلب در روایاتی از طریق شیعه و سنی منقول است. جابر بن عبداللّه انصاری می‌گوید: روزی پیامبر اکرم(ص) به من فرمود: «اِنّکَ سَتَدْرِکُ یا جابِرُ رَجُلاً مِنْ اَهْلِ بیتی اِسْمُهُ اِسْمِی وَ شمائِلُهُ شَمائِلی، یَبْقَرُ الْعِلْمَ بَقراً فَاِذا لَقِیتُهُ فَاقْراهُ عَنِی السّلام؛ به‌درستی که تو به‌زودی مردی از اهل‌بیت مرا درک می‌کنی که او هم نام من، هم سیمای من، و شکافنده علم است هر وقت او را ملاقات کردی سلام مرا به او برسان.» سال‌ها گذشت تا دوران امامت امام سجاد(ع)فرا رسید.

وی ادامه داد: روزی جابر از کوچه های مدینه می‌گذشت چشمش به حضرت باقر(ع) افتاد. مشاهده کرد شمایل پیامبر اکرم(ص) را دارد پرسید: اسم تو چیست؟ گفت: محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب(ع) آن‌گاه جابر بر پیشانی او بوسه زد و گفت: پدر و مادرم فدایت باد! جدت، رسول خدا(ص) به تو سلام رسانده است.

حجت الاسلام امامی زاده در ادامه با اشاره به روایتی از امام باقر(ع) که مخاطبشان جابر بن یزید جعفی بودند، گفت: جابرجعفی جوان بود که از شاگردان امام باقر(ع) شد و نزدیک به ۱۸ سال از برکت وجود امام باقر(ع) بهره برد خودش می‌گوید: «خَدَمْتُ سَيِّدَنَا الْإِمَامَ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ) ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً» در برخی نقل‌ها آمده نزدیک به ۷۰ هزار روایت از حضرت در سینه حفظ داشت که البته خیلی از آن‌ها به دست ما نرسیده است. جابر خود می‌گوید: روزی به امام(ع) عرض کردم فدایت شوم شما بار سنگینی از اسرارتان بر دوش من قرار دادید آن‌هم با این شرط که به کسی نگویم ممکن است سینه‌ام تاب تحمل آن را نداشته باشد چه کنم؟ امام(ع) فرمود: ‌«ای جابر هر وقت چنین احساسی به تو دست داد برو بالای کوه یک گودالی پیدا کن و سرت را در او قرار بده و بگو «حدثنی محمد بن علی بکذا و کذا» و عقده دل را خالی کن.

معاون پژوهش حوزه علمیه امام حسین(ع) تهران در پایان گفت: جابر وقتی خواست از امام(ع) جدا شود و به کوفه برگردد در وقت خداحافظی به حضرت عرض کرد: نصیحتی بفرمایید، حضرت باقر(ع) فرمود جابر بَعْدَ ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً، بعد از ۱۸ سال باز هم می‌گویی تو را نصحیت کنم. عرض کرد بله چون شما «بَحْرٌ لَا يُنْزَفُ وَ لَا يُبْلَغُ قَعْرُهُ» اقیانوسی هستید که پایان نمی پذیرد و دریای معارف شما تمامی ندارد. لذا حضرت در نصحیت خود فرمود: یا جابر «بَلِّغْ شِیعَتِی عَنِّی السَّلَامَ» ای جابر! وقتی به کوفه رفتی، به شیعیان ما سلام برسان و به آنها بگو «أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُ لَا قَرَابَةَ بَینَنَا وَ بَینَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)، وَ لَا یتَقَرَّبُ إِلَیهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ لَهُ.یا جَابِرُ، مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِینَا، وَ مَنْ عَصَی اللَّهَ لَمْ ینْفَعْهُ حُبُّنَا» که بین ما و خدا رابطه خویشاوندی نیست آن کس که خدا را اطاعت کند و ما را دوست داشته باشد، از اولیای خدا و دوستان ما است و آن کس که خدا را عصیان کند، دوستی ما به او فایده‌ای نمی‌رساند./1400/