توجه به قرآن کریم در ماه رمضان در اندیشه و سیره امامین انقلاب

به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، قرآن در جامعه اسلامی از جایگاه والایی برخوردار است و بزرگان دین اهمیت زیادی به قرآن می‏ دادند. اسلام تاکید زیادی بر زنده بودن قرآن، عمل به آن و تلاوت کلام خدا در جامعه اسلامی دارد.

زیرا ویژگی قرآن در نسبت با سایر کتاب‏های آسمانی، در دسترس بودن و در اختیار عموم مردم بودن برای خواندن و تدبّر در آن است؛ چه این که امیرالمومنین امام علی علیه السلام، در این باره می ‏فرمایند: «و کِتَابُ اللَّهِ بَیْنَ أَظْهُرِکُمْ نَاطِقٌ لاَ یَعْیَ لِسَانُهُ» قرآن در دسترس و پیش روی شماست، این کتاب به خودش با شما سخن می‏گوید و از سخن گفتن با شما خسته نمی ‏شود. پس قرآن کتاب چگونه زیستن است. به همین خاطر همواره مورد توجه اعلام و مراجع بزرگوار بوده است.

«حضرت امام در طول سال، قبل و بعد از هر نمازی قرآن می‏خواندند. صبح‏ها بعد از مناجات شروع می‏ کردند به خواندن قرآن، سپس نماز صبح را می‏ خواندند.

قبل از ظهرها، نیم ساعت مانده به اذان، قرآن می‏ خواندند. سپس نمازشان را ادا می ‏کردند و دوباره قرآن می‏ خواندند. نیم ساعت قبل از اذان مغرب و عشاء هم قرآن می‏ خواندند. این برنامۀ قرآن خواندن امام در طول سال بود. اما ایشان در ماه رمضان به طور مرتب قرآن می‏ خواندند.

اکثر وقت‏ها که خدمت‏شان می‏ رسیدم، می‏ دیدم که چهار زانو روی نیمکت خودشان نشسته‏ اند و آن شمد را روی پایشان انداخته‏ اند و دارند قرآن می‏خوانند. حاج احمد آقا می‏گفت که امام بعضی روزها چهار یا پنج جزء قرآن تلاوت می‏ کنند». این اهتمام امام راحل عظیم الشان به کتاب خدا در بهار قرآن، ماه مبارک رمضان دو چندان می ‏شد و عشق به آیات الهی بروز می ‏یافت.

«امام در ماه مبارک رمضان وقتی نجف بودند هر سه روز یک دوره قرآن را ختم می‏ کردند و زمانی که در جماران بودند به خاطر کهولت سن هر ده روز یک بار قرآن را ختم می‏ کردند. در ایام سال ماهی یک بار قرآن را ختم می‏کردند. ایشان همواره با قرآن مأنوس بودند. یک جزء قرآن را هشت قسمت کرده و هر قسمت را در زمان خاصی قرائت می‏ کردند. گاهی مدت ها روی یک جمله (آیه) قرآن مکث می‏کردند».

توجه به قرآن در سیره رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز متبلور است؛ به گونه‏ای که دستور راه اندازی رادیو قرآن، جلسات و محافل قرائت قرآن توسط قاریان در محضر ایشان نشانه‏ ای بر اهتمام کتاب الهی در اندیشه و منظومه فکری مقام معظم رهبری برای تطبیق قواعد زندگی فردی و اجتماعی با هدایت قرآنی است.

امام خامنه ‏ای ماه مبارک رمضان را ماه تلاوت قرآن می ‏دانند و نسبت به تلاوت، تدبّر، برگزاری جلسات قرآنی، هدایت گرفتن از آیات الهی و تطبیق قواعد زندگی با سبک زندگی قرآنی اهتمام و توصیه دارند. ایشان در این خصوص می‎ فرمایند: «اگر آحاد بشر قواعد زندگى را با قرآن تطبیق بکنند، سعادت دنیا و آخرت نصیب آنها خواهد شد.»

اهمیت و فضیلت قرآن در ماه رمضان در اندیشه مقام معظم رهبری چنین است: «این‌که می گویند ماه رمضان، ماه ضیافت الهی است و سفره‌ی ضیافت الهی پهن است، محتویات این سفره چه چیزهایی است؟ محتویات این سفره که من و شما باید از آن استفاده کنیم، یکی‌اش روزه است؛ یکی‌اش فضیلت قرآن است.» در این زمینه «یکی از کارهایی که خیلی مهم است، عبارت است از اینکه ما دوره‌های قرآن را، جلسات قرآن را زیاد کنیم.»

درباره اهمیت معظم له به برگزاری جلسات تلاوت قرآن و نغمات قرآنی توسط قاریان مطرح بین المللی جهان اسلام، به نقل خاطره یکی از شاگردان رهبر معظم انقلاب در مسجد کرامت (استاد سادات فاطمی) بسنده می کنیم: «رادیو قرآن به دستور حضرت آقا راه افتاد، مسئول رادیو قرآن روزی به من می گفت: یکبار رفته بودم خدمت آقا، ایشان به بنده فرمودند چرا نوارهای کامل یوسف را پخش نمیکنید؟! برای من جای تعجب بود که آقا کامل یوسف را از کجا می شناسند؟! من (استاد سادات فاطمی) به او گفتم: کجای کاری آقا جان؟! ایشان بسیاری از قراء را از قبل از انقلاب می شناختند و نوارهای آنها را داشته اند. من خودم قبل از انقلاب، جزء اولین افرادی بودم که به شیوه ی جدید و اصطلاحا مصری میخواندم، اگر 10 نفر مصری بلد بودند یکیش من بودم، اما مصطفی اسماعیل را نمی شناختم!

تا اینکه آقا یک روز به من گفتند حیف نیست شما مصطفی اسماعیل نمیخوانید؟! نوارهایش را ایشان به من دادند و از آنجا با او آشنا شدم». تدبر در آیات الهی در سخنان مقام معظم رهبری بسیار سفارش شده است: «این‌که حتی قرآن را با صدای خوش تلاوت کنیم یا تلاوت خوش را بشنویم و از آن لذّت ببریم کافی است؟ نه. چیز دیگری لازم دارد. آن چیست؟ آن تدبّر در قرآن است.

باید در قرآن تدبّر کرد.» ایشان انس با کلام خدا را برای رفع نیازها در زندگی متعالی، مادی، خانوادگی، ارتباطات اجتماعی و حکومتی ضروری می‎دانند و بر این باورند که استفاده از اعماق و بطون قرآن جز با تعلّم و تفقّه به دست نمی‏آید.

امروزه تدوین الگوهای زندگی در ابعاد فردی و جمعی براساس قواعد متخذ از قرآن نیاز جوامع اسلامی است؛ خصوصا با افول قدرت غرب و انتقال پویایی و نوزایی تمدنی در شرق و کشورهای اسلامی، وظیفه اندیشمندان و سیاستمداران مسلمان، شناخت و به کارگیری الگوهای حکمرانی، تدوین خط مشی‏ها و سیاست‏گذاری ها بر اساس دنباله‎روی از آیات الهی به جای الگوگیری از مدل‏های وارداتی غربی است.

این امر مهم الزاماتی دارد که از جمله الزامات آن، زنده بودن یاد قرآن در جامعه مسلمانان است؛ به همین خاطر توجه به قرآن در بین خانواده‏ ها، مساجد، هیات مذهبی، مدارس و دانشگاه‏ ها نشانه برداشتن گام‏های اولیه در این مسیر می ‏باشد.