خط بطلان نظام اسلامی ایران بر نژادبازی و نژادپرستی
به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، قرآن کریم مسئله قومیت و تعصب هاى قومى را که در میان کفار و مشرکان غالبا وجود داشته است، مذمت کرده است و از آیات مختلف قرآن کریم چنین برمی آید که اقوام و گروه هایی که انبیای الهی در بین آنها به پیامبری برانگیخته می شدند، اکثرا اقوامی لجوج و متعصب بودند.
قومیت و ملی گرایی در اسلام محکوم است و اسلام معیار برتری را فقط تقوا و پاکی می داند، نه مسائلی همچون: قوم، نژاد، موقعیّت شغلی و ثروت؛ میبینیم که رنگها و نژادها در اسلام فقط برای شناختن همدیگر است، و اصلا وسیله تفاخر و خودبرتربینی و تعصب نیست.
قرآن کریم درباره تعصّب نژادی و قومیتی می فرماید: فضیلت و برتری انسان ها بر یکدیگر، تنها براساس تقوا است، نه نژاد و قبیله و ملیت «اى مردم، بىترديد ما همه (افراد نوع) شما را از يك مرد و زن (آدم و حوّا) آفريديم، و يا هر فرد شما را از يك پدر و مادر خلق كرديم، و شما را قبيله هاى بزرگ و كوچك قرار داديم تا همديگر را بشناسيد (پس در ميان شما برترى نژادى نيست بلكه) مسلّما گرامى ترين شما در نزد خدا پرهيزكارترين شماست همانا خداوند بسيار دانا و آگاه است».(حجرات/سوره۴۹، آیه۱۳).
یکی از افتخارات ایران وجود قومیتهای مختلف در کنار همدیگر است که وجود قومیتهای مختلف نشان از تکثر فرهنگی و تکثر ارزشها است و در دیدگاه امام خمینى(ره) به عنوان بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران نیز جایگاه اقوام و گروههای مختلف مردم در فرهنگ و همچنین نوع نگاه نسبت به این موضوع از بخشهای اصلی تفکر ایشان در حوزه مسائل اجتماعى است.
امام راحل(ره) در عرصه زندگى و حرکت اجتماعى خود، بارها بر توجه به اقوام و قشرهای مختلف مردم تأکید کرد و به کسانى که عهدهدار مسئولیتهاى حکومتى بودند، یادآور شد تا هرگز از توانمندى قشرها و گروههای مختلف مردم و سهم آنان در ماندگارى یک نظام غافل نشوند و تعاملى صادقانه و صمیمانه با توده مردم داشته باشند.
رابطه دوطرفه قشرها، اقوام و گروههای مختلف مردم با امام خمینى(ره) بهویژه در دوران پس از انقلاب اسلامى تا آخرین لحظه زندگى ایشان، یکى از مقاطع طلایى و بهیادماندنى حکومت دینى است؛ نظیر آنچه در عصر رسولالله(ص) اتفاق افتاد و تحولى شگرف در لایههاى اجتماعى سرزمین حجاز بهوجود آورد.
بخش مهمى از این دیدگاه و افکار امامخمینی(ره) به سیره اعتماد پیامبر(ص) به مردم، که خود از اقوام و گروههای مختلفی بودند، مربوط مىشد، بهگونهاىکه همه افراد نسبت به رسولالله(ص) احساس دوستى و صمیمیت خاصى پیدا کرده بودند و تمام سعادت و کمال خود را در عمل به سیره و دستورات ایشان مىدانستند.
از منظر امام راحل(ره) در اسلام اساساً نژاد مطرح نیست و اسلام آمد و قلم سرخ به روی نژادبازی کشید، و مابین سیاه، مابین سفید، مابین تُرک، مابین عجم، ما بین عرب و مابین غیر عرب هیچ فرقی نگذاشت و فقط میزان را تقوا، از خدا ترسیدن، تقوای واقعی، تقوای سیاسی، تقواهای مادی و تقواهای معنوی قرار داد «اِنَّ اَکرَمَکمْ عِنْدَالله ِاَتقیکمْ» تُرک و فارس ندارد، عرب و عجم ندارد، اسلام نقطۀ اتکاست.[1]
امام خمینی قومیت و ملی گرایی را نقشه استعمار دانسته و معتقد است که طراحان آن از این مسئله جهت ایجاد اختلاف بین مسلمانان بهره می برند. ایشان ملی گرایی را مخالف اسلام دانسته و مهمترین عاملی که مسلمانان و مستضعفان را از رسیدن به وحدت باز می دارد قومیت گرایی دانسته و به شدت آن را نفی می کنند.
امروزه با سوءقصد به جان سه روحانی معمم در حرم رضوی، دشمنان خارجی و داخلی و برخی جاهلان از مبانی فکری و اصولی اسلام درصدد اند از این واقعه به قومیت گرایی پرداخته و از آب گل آلود ماهی بگیرند؛ درحالی که ملاک اسلام تقوای افراد است نه رنگ و نژاد آنان؛ چراکه در هر قومیتی انسانهای خوب و بدی وجود دارد؛ همان گونه که در خود ایران عزیز ما نیز منافقین رذل و خبیث وجود داشته و دارند.
در واقع با یک چشم دیدن همه برادران افغانستانی نه امر عقلی است، نه شرعی و انسانی و از یک فرد آشنا به مبانی انقلاب اسلامی ایران نیز هیچ گاه چنین دیدگاه سخیفی بروز داده نخواهد شد.
بنابراین از منظر اسلام و امام خمینی(ره) قومیت گرایی فاقد هر گونه پشتوانه عقلی و دینی است و در دین اسلام، ملیت و قومیت به معنایی که امروز در میان مردم وجود دارد، معتبر نیست و این دین با یک چشم به همه مردم نگاه می کند و این که دین اسلام همواره به شیوه های مختلف تلاش می نموده است تا ریشه ملیت پرستی و تفاخرات قومی را از ریشه برکند.
سعید چراغی
[1] . پرتال امام خمینی، اسلام و ملیت و قومیت.