ارزش بالای مواسات و همدردی با نیازمندان

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا،حجت‌الاسلام انصاریان در سخنانی با تأکید بر اهمیت انفاق در راه خدا گفت: انسان به همین سادگی، بدون علل و بدون اسباب و شرایط، محبوب خدا نمی‌شود بلکه باید یکسری سلسله اعمال و اخلاق از او ظهور کند تا محبوب حق شود. این علل و وسائل و اسباب معنوی را از قرآن و روایات باید جستجو کرد؛ به عنوان نمونه در آیه 195 سوره مبارکه بقره می‌خوانیم «وَ أَنْفِقُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ»؛ یعنی و در راه خدا انفاق کنید و خود را با دست خود به هلاکت نیندازید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست مى‌‏دارد.»  معنای ظاهری آیه این است: از تمام نعمت‌هایی که به شما عطا کردم، برای خدا،‌ در راه خدا و به عشق خدا انفاق کنید. «نفق» به معنای خلأ است. عرب به طونل‌ «نفق» می‌گوید. وقتی به باب إفعال می‌رود، یعنی خلأها را پر کنید؛ خلأ مالی، خلأ آبرویی، خلأ اقتصادی و خلأ اخلاقی مردم؛ یعنی چاله مشکلات و چاه دردمندی آنها را پر کنید.

وی افزود: در این آیه، انفاق متوجه ثروت انسان است. ثروت شامل مطاع و زمین و طلا و نقره است؛ یعنی دست دردمند را بگیرید، به مریض ندار برسید. به بی‌خانه رسیدگی کنید،‌ به بدهکار توجه کنید، به آن مرد و زنی که آرزو دارند دخترشان را شوهر بدهند، اما جهازیه ندارند، کمک کنید، به آن خانواده‌ای که قصد دارند پسرشان را زن دهند، انفاق کنید، به کاسبی که خرج سالش، بیش از درآمد سالش شده، انفاق کنید، به مستأجرهایی که بار سنگین اجاره بر دوش آنها آمده و نگران و مضطربند که یک وقت صاحبخانه آنها را بیرون نکند، به اینها انفاق کنید. تفاوتی ندارد‌، هرکسی که درآمدش کمتر از هزینه‌اش است،‌ مورد این آیه شریفه است؛ حتی ممکن است فردی خانه و ماشین داشته و یا صاحبخانه باشد، اما می‌بینیم ناگهان گرفتار شد و چرخ مالی او نچرخید و یا به تعطیلی برخورد و کسبش راکد شد.

حجت‌الاسلام انصاریان با اشاره به اینکه ثروت خود را حبس نکنید، گفت: اگر ثروتتان بیشتر از نیاز زندگی‌تان است و در آمد بالایی دارید، حبس نکنید تا اینکه دل‌هایی بسوزد، آبروهایی بر باد برود و مشکلاتی برای همنوعان ایجاد شود. با اخلاق و عاطفه با ثروت برخورد کنید. ثروت تا زمانی که زنده هستی، در اختیارت است، پس از مرگ به چه درد می‌خورد. هزاران ثروت برای انسان بماند و او بمیرد،‌ به چه دردی می‌خورد. با این ثروت خیلی کارهای خیر و با عظمت می‌توانید انجام دهید،‌ تا پرونده‌تان برای ثبت پاداش‌های الهی باز باشد.

حجت‌الاسلام انصاریان ادامه داد: شما اگر دردی را درمان کنید،‌ مشکلی را حل کنید، گرفتاری را نجات دهید، چند تا زندانی را آزاد کنی و یا وصیت کنی با ثلت باقیمانده ثروتت کار خیر انجام دهند، آن زمان است که پرونده اعمالت باز است و در پرونده‌ات دائمی می‌شود «إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى‏ وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ‏ ...»  ماییم که مردگان را زنده می‌کنیم و آنچه را از پیش فرستاده‌‏اند، با آثار [و اعمال‏]شان درج می‌کنیم.» رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید عمل انسان با مرگش قطع می‌شود، مگر چند عمل: کتاب مفیدی که بنویسد، درختانی که کاشته باشد، آبی را در منطقه‌ای خشک جاری کرده باشد، فرزند صالحی از خود باقی گذاشته باشد، چاهی را در منطقه بی‌آب حفر کرده باشد. کسانی در این دنیا سود می‌برند که آنچه در دنیا کاشتند، برایشان در عالم برزخ ثبت شود؛ یعنی عمل او قطع نمی‌شود. خودش از دنیا قطع شده، اما آثار اعمالش خیر.