چرا تشدید اقدامات حفاظتی در تاسیسات هسته‌ای واجب است؟

به گزارش خبرگزاری رسا، روز پنجشنبه (۱۶ اردیبهشت)، شبکه خبری پرس تی وی در خبری فوری اعلام کرد در ادامه زیاده خواهی‌های طرف مقابل ایران در مذاکرات برجام، این بار آمریکا و اروپا خواستار تخریب سانتریفیوژهای نسل جدید ایران شده‌اند.

پرس تی وی که در راستای رسالت خود مبنی بر پوشش خبری مذاکرات وین (که به ۸۵ میلیون ایرانی مربوط است)، هدف کارزار سنگین تبلیغاتی دولت و شبکه رسانه‌ای آن قرار گرفته، همچنان متعهدانه در تلاش است تا چشم‌اندازی واقعی‌تر از محتوای مذاکرات در جریان در وین در اختیار ایرانی‌ها قرار دهد.

این شبکه خبری در ادامه افزود آمریکا و اروپا در ازای توقف موقت برخی تحریم‌های برجامی، خواستار تخریب سانتریفیوژهای نسل‌های جدید IR-۹ , IR-۶ و IR-۴ و ... شده‌اند. این در حالی است که آمریکا هنوز حاضر به لغو تحریم‌ها و اجرای تعهدات خود طبق برجام هم نشده است.

پرس‌تی‌وی مطلع شده است طرف آمریکایی و اروپایی در مذاکرات وین در پی تحمیل تعهدات جدید در زمینه‌ی هسته‌ای به جمهوری اسلامی ایران در ازای توقف موقت برخی تحریم‌های برجامی و نه لغو آنها شده‌اند که تخریب سانتریفیوژهای نسل جدید از جمله این درخواست‌های زیاده خواهانه جدید است.

طرح این موضوع در شرایطی صورت گرفته است که حتی طبق برجام و در صورت نهایی شدن توافق بازگشت دو طرف به برجام، این سانتریفیوژها نباید تخریب شوند و باید صرفا تحت نظر آژانس انبار شوند.

حال با توجه به این زیاده‌خواهی، آن چیزی که بنا بر سوابق امر (به ویژه در یک سال اخیر) باید در اولویت بالا قرار بگیرد، تشدید همه‌جانبه حفاظت از تاسیسات هسته‌ای و به ویژه مکان‌های نگهداری دستگاه‌های سانتریفیوژ نسل جدید است.

در یک سال گذشته، دو انفجار بزرگ در تاسیسات هسته‌ای ما در نطنز صورت گرفت که طبق اظهارات فریدون عباسی، رییس سابق سازمان انرژی هسته‌ای و نماینده کنونی مجلس،  هر دو با یک طراحی دقیق و با شناخت بسیار خوب و عمیق از نقشه تاسیسات، مستقیما ماشین‌های سانتریفیوژ ما را هدف قرار داد.

قطعا خطر آن هسته‌های نفوذی که چنین عمیق نفوذ کرده‌اند و چنان دقیق ضربه می زنند، ابدا برطرف نشده و کاهش ملموس و معنادار این خطر، محتاج یک روند بازسازی و پالایش امنیتی در ساختار حفاظتی تاسیسات هسته‌ای و کل سازمان انرژی اتمی است که به زمان نیاز دارد. در چنین شرایطی، وقتی طرف آمریکایی(قطعا به نمایندگی از رژیم صهیونیستی)، خواستار نابودی فناوری غنی‌سازی و نسل‌های جدید سانتریفیوژهای ما می شود، در پیوست عملیاتی خود گوشه‌چشمی هم به هسته‌های نفوذی خود در داخل کشور برای خرابکاری در تاسیسات هسته‌ای ما دارد.

شکی نیست که ترمیم رخنه‌ها و شکاف‌های امنیتی ایجادشده در بخش‌های حفاظتی و صیانتی سازمان انرژی اتمی و تاسیسات هسته‌ای ما در سال‌های گذشته ایجاد شده، به ویژه در دوره‌ای که مسوولیت این مهم به عهده معاون پیشین حفاظت و امنیت هسته‌ای(و دستیار ویژه کنونی علی اکبر صالحی) بود، باید در اسرع وقت و بدون فوت وقت در دستور کار قرار گیرد، لیکن تا انجام این روند، در حین مذاکرات برجامی در وین، منطق ایجاب می کند که لایه‌های حفاظتی تاسیسات حساس ما به شدت افزوده و تقویت شود؛ پروتکل‌های امنیتی در وضعیت های آماده‌باش کامل اجرا شوند؛ از ورود افراد و کارکنانی که مراحل مختلف بررسی امنیتی را نگذرانده و تاییدیه‌های امنیتی سطح بالا را دریافت نکرده‌اند، به بخش‌های حساس تاسیسات اکیدا و بدون مسامحه جلوگیری شود؛ مونیتورینگ مجموعه‌های حساس به صورت ۲۴ ساعته و با تمام ظرفیت نیروی انسانی و با سطح بالای هشدار امنیتی اعمال گردد؛ هر نوع گزارش و مشاهده مبنی بر تحرکات مشکوک از جانب هر کسی و در هر رده مسوولیتی باید توسط مقامات حفاظتی بدون فوت وقت و به طور کامل پیگیری شود و... و.

این که اخیرا خبری مبنی بر تغییر مسوولیت حفاظت از تاسیسات هسته‌ای و انتقال آن به یک نهاد نظامی منتشر شده، از قضاء لزوم اقدامات عاجل، فوق‌العاده و چندلایه‌ی تامینی را، با توجه به خواست زیاده طلبانه امریکایی‌ها برای نابودی سانتریفیوژهای نسل جدید ایران، موکد و مضاعف می سازد. قطعا سرویس‌های جاسوسی دشمن و شبکه نفوذی همکار آن در داخل کشور با مجموعه‌ای از اهداف از جمله اثبات فرادستی خود در «ضربه از درون» فارغ از تغییرات سازمانی در داخل، وارد کردن ضربه حیثیتی و اعتباری به نهاد جدید مسوول و البته ضربات سنگین به ظرفیت‌های فناورانه حساس ما و تضعیف موضع مذاکراتی، تلاش برای اجرای عملیات خرابکاری را ادامه خواهند داد. لذا، مهم‌ترین و حیاتی‌ترین کارویژه برای هر نهادی که مسوولیت حفاظت از تاسیسات هسته‌ای را به عهده دارد، شناسایی عناصر آلوده نفوذی و زیر ضرب بودن شبکه همکار سرویس‌ها در داخل تشکیلات باید باشد.

گرچه گزیده شدن مجدد از یک سوراخ، در حوزه‌های مختلف، در ۸ سال گذشته کم رخ نداده و متاسفانه در مواردی به یک روند تبدیل شده، اما حقیقتا در مساله حفاظت از حوزه‌های راهبردی و فوق حساسی چون هسته‌ای، موشکی، هوا-فضا و صنایع دفاعی فرصت و مجال هیچ آزمون و خطا و هیچ سهل‌انگاری نیست و دو بار گزیده شدن از یک سوراخ در بخش‌های حساس، تبعات مهلک و جبران‌ناپذیر بر جای خواهد گذاشت.