بعد مبارزاتی شخصیت امام صادق قابل چشم پوشی نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام و المسلمین احمد مروی در جلسه ای که شنبه در سوگ عزاداری امام جعفر صادق(ع) در مدرسه علمیه آیت الله خویی برگزار شد، گفت: هدف از برگزاری این چنین مراسمات و آیین هایی بالا بردن معرفت و شناخت نسبت به معارف دین و اولیای الهی است و شناخت نیاز به دل پاک داشته و قلبی تمیز و شفاف می طلبد.

عضو شورای عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به حدیث ثقلین، اظهار کرد: طبق این حدیث، اهل بیت(ع) عدل قرآن هستند. برای درک و شناخت اولیای خدا و اهل بیت(ع) و برای پی بردن به زوایای شخصیتی امام صادق(ع) اول باید قلب و دل را از موانع و حجاب ها پاک کرد، بعد از خدا خواست که ائمه را به ما بشناساند. دست ما به این قله نمی رسد مگر این که خدا کمک کند.

تولیت آستان قدس رضوی ادامه داد: در شرایطی که بر دوره امامت امام صادق(ع) حاکم بود، گروه های فکری مختلف در درون خود مسلمانان از یک طرف و از طرف دیگر تلاش های کافران و مستکبرین به صورتی که در مسجد الحرام و مسجد النبی می نشستند، خدا، قرآن و پیامبر(ص) را زیر سؤال می بردند ،حکومت ها نیز بر این آتش می افروختند چرا که هیچ قرابتی با اسلام نداشتند بلکه عداوت و دشمنی داشتند. در دوران امام صادق(ع) به معنای واقعی یک هجمه فرهنگی کامل علیه اسلام رخ داده بود.

وی افزود: امام صادق(ع) در چنین زمانی از آموزه های اسلام دفاع کرد و اگر آن مناظرات و تربیت شاگرد توسط حضرت صورت نمی گرفت، ریشه های اسلام نابود شده بود. امام صادق(ع) لباس رزم پوشید اما رزم در میدان فرهنگی بود. از هر طرف تیر ها روانه شده بود ولی امام صادق(ع) این تیر ها را دفع کردند.

عضو شورای عالی حوزه علمیه خراسان ادامه داد: در شرایطی امام صادق(ع) میدان را برای بحث و گفتگو و مبارزه قرار داده بود که امامان اهل سنت به کسی اجازه سؤال نمی دادند. بیهقی نقل می کند شخصی بر مجلس مالک ابن انس داخل شد، سوال کرد «چگونه خدا بر عرش ایستاده است؟» این گونه پاسخ دریافت کرد که «سوال بدعت است و تو مرد خوبی نیستی.» چون پاسخی نداشتند، اینگونه به یک سؤال پاسخ دادند.

حجت الاسلام والمسلمین مروی ادامه داد: وقتی ارتباط با قرآن نباشد، نمی توانند پاسخ دهند؛ عاجز می شوند و صفحات تاریخ مملو از این عجزها است.

تولیت آستان قدس رضوی خاطرنشان کرد: بعد دیگر شخصیت امام صادق(ع)، بعد مبارزاتی ایشان بود. اینگونه نبود که بگوییم امام صادق(ع) فقط در برابر سؤالات و شبهات پاسخگو بود و مبارزه نمی کرد. حضرت همان گونه که در برابر شبهات ایستاد و از مرزهای اعتقادی شیعه نگهبانی کرد، در برابر حاکمان ظالم نیز مبارزه می کرد. امام صادق(ع) ۱۰ خلیفه را درک کرد که بدترین آن ها منصور دوانقی بود.

وی افزود: منصور نیاز به اعتبار داشت و این اعتبار جز با رفت و آمد امام به کاخ منصور حاصل نمی شد. از همین رو منصور به امام نامه نوشت که «چرا مانند دیگر مردم به نزد ما نمی آیی؟» امام فرمودند «چیزی از دنیا ندارم که بخواهم نزد تو بیایم و چیزی از آخرت نزد تو نیست که بیایم.» این موضع امام بود./933/پ202/ب1